Literatura value investing (inwestowanie fundamentalne)

Jako, że pytania o literaturę fundamentalną dostaję dosyć często, to najświeższa prośba z tego gatunku (pozdrawiam ;-) skłoniła mnie do założenia takiego a nie innego wątku.

Przeszedłem się w kierunku moich magicznych półeczek, podumałem, pogmerałem i wybrałem najlepsze i najciekawsze wg mnie pozycje, a będzie tego trochę ;)

Z inwestowaniem "w wartość", czy nawet szerzej, inwestowaniem fundamentalnym to jest tak, że albo ktoś złapie bakcyla od razu, w 5 minut, albo nigdy. Nie istnieje coś takiego jak technik, gracz, wyznawca makro etc. który by się reformował po roku, pięciu czy dziesięciu i już. Po prostu nie i już. :)

Zatem na sam początek wystarczy jeden (!) artykuł, żeby większość z naszej braci inwestorskiej mogła sprawdzić, czy inwestowanie fundamentalne, albo precyzyjniej inwestowanie w wartość jest dla was (kupowanie złotówki za 50, 30, albo i 10 groszy).

Jeśli spodoba wam się przekaz czy logika artykułu:
The Superinvestors of Graham-and-Doddsville
(choćby pod www.fusioninvesting.com/Files/...),
po polsku jako załącznik w "Inteligentnym inwestorze" Bena Grahama, str. 490-506)

to jak najbardziej możecie czytać kolejne pozycje. Jeśli nie - lepiej sobie odpuścić inwestowanie fundamentalne.

Nie wspominam o tym artykule przypadkiem, bo wymagania jakie stawia przed człowiekiem inwestowanie fundamentalne są dość jednakowe, nieważne czy to value investing, special situations investing, czy inne rodzaje inw. fundamentalnych. Inwestowanie fundamentalne nie wymaga żadnej superinteligencji, ale zdecydowanie wymaga dużych pokładów asertywności (większa wiara we własne umiejętności i analizy niż podatność na emocje tłumu) oraz cierpliwości.
Inwestowanie fundamentalne nierzadko nie działa w pojedyńczych rocznych okresach, a sporadycznie może niespecjalnie działać nawet przez 2-3 lata. Trzy lata to jest ten maksymalny okres, po którym fundamenty dochodzą do głosu i dają na ogół lepsze efekty niż wszelkie inne strategie krótkoterminowe.

W skrócie: jeśli w liceum grupa rówieśnicza łatwo mogła Cię namówić na coś czego na początku nie chciałaś/nie chciałeś (uleganie presji np. społecznej, rówieśniczej) - inwestowanie fundamentalne nie jest dla Ciebie.
Jeśli perspektywa siedzenia na tyłku i czekania przez rok, dwa, baa - nawet trzy - Cię przeraża - inwestowanie fundamentalne nie jest dla Ciebie.
Jeśli giełdę traktujesz jako grę, kasyno, zabawę, rozrywkę, emocje - inwestowanie fundamentalne także nie jest dla Ciebie.

Przykre ;) Niestety, pewnie jestem właśnie brutalny. Ale lepiej od razu być ze sobą szczerym, żeby uniknąć później rozczarowań.
W kolejnym poście już upragniona literaturka :)

A ja dodam taką lekką pozycję, troszkę naiwną z mojej dzisiejszej perspektywy, ale idealną na start i co najważniejsze, praktyczną. Trochę sensownego gadania plus dwa screenery (papierowe) do oceny i wybierania spółek.
www.amazon.com/Fire-Your-Stock...

kolego BB, bardzo konkretny post zapodales i niewatpliwie duzo wiedzy tym sposobem tu wniosles, nawet jesli nie czuje sie fundamentalny to i tak bardzo dziekuje :) Artykul juz wydrukowalem, moze siegne po wiecej

Nie znam tych autorów - skupiłem się na jednej ze szkół inwestowania fundamentalnego, którą już przyjęto się nazywać value investing'iem (spolszczona fraza "inwestowanie wartościowe" lub "inwestowanie w wartość" jest praktycznie nieznane). Strategia ta na przestrzeni dekad dawała prawdopodobnie najlepsze stopy zwrotu ze wszystkich strategii, które przetrwały dłużej niż parę-paręnaście lat.

Jeśli ktoś zna z kolei jakieś strategie, które biły rynek o co najmniej 10-15% rocznie w horyzoncie minimum piętnasto- , dwudziestoletnim, i to w powtarzalny sposób (różni wykonawcy, różne okresy) to chętnie się dokształcę ;)

Spojrzałem na spisy treści autorów, których podajesz - oni uczą jednak czegoś mocno rozbieżnego w stosunku do tego, co ja opisałem w tym temacie.

Value investing odrzuca AT jako coś w zarodku sprzecznego z ideami VI. Korzystanie z wykresu to sugerowanie się przeszłym zachowaniem ogółu inwestorów albo dominujących inwestorów, dla nas coś po prostu hmmm zabawnego, z racji na to gdzie kładziemy akcenty i jaki jest nasz horyzont ;) Nie lokujemy pieniędzy patrząc przesadnie w lusterko wsteczne, a takim jest historyczne zachowanie kursu.

W krótkim i średnim terminie wszystko może przynosić przyzwoite stopy zwrotu, tym bardziej, że AT jest używana przez większość. Jeśli jest się lepszym od tej większości, to być może w średnim terminie da się bić rynek. W długim jednak nie ma żadnych dowodów na to, a przynajmniej ja nie znalazłem, że AT albo AF&AT pozwala bić rynek o jakąkolwiek znaczącą stopę zwrotu (10%+).
Nie do końca też rozumiem dlaczego jeden AT'owiec miałby być lepszy od drugiego w okresie dłuższym niż 3-5 lat. Bo "system" daje trafniejsze sygnały? Ale jakie "systemy" działały dłużej niż parę lat-dekadę (co może być wytłumaczone czystą losowością)?
Jacy traderzy dostali się na Forbes 400 albo Forbes 1000 i *długo się tam utrzymali* dzięki konsekwentnemu używaniu systemów technicznych? Zawsze mnie to frapowało :)
Najsłynniejsza osoba, która w potocznym rozumieniu spekulowała, czyli George Soros, dorobiła się w latach '70 na decyzjach długoterminowych opartych na rozumowaniu fundamentalnym, czyli ze spekulacją de facto mało wspólnego miała. Walutowe ataki też opierał na przesłankach bardzo fundamentalnych. A na przełomie lat 90 i 00 Soros popłynął nieco na nowoczesnych technologiach. ;)

Znalazłem np. kogoś takiego: Jesse Livermore was a stock market legend, known as the �great bear of Wall Street�. In a life spent on Wall Street, he made and lost four fortunes. Dobrze betował krachy w 1907 i '29, ale później szybko te fortuny tracił, żeby znowu coś tam zarobić. Mnie takie rzucanie od bandy do bandy nie bawi :P Znam też wielu trader'ów, przelotnych guru, którzy dorabiali się dziesiątek lub setek milionów dolarów, by później stracić wszystko..

Dorzuciłbym jeszcze książki Petera Lyncha "One Up on wall Stret" lub "Beating the Street" - autor jest żywą legendą rynku w Stanach.

BB: czytałeś może "Buffett beyond value"?

Do lekkiej lektury zaliczyłbym jeszcze: Christopher H. Browne - "Mała Książeczka o inwestowaniu w wartość"

Trochę odskoczę od tematu pytaniem, ale nadal pozostanę przy inwestowaniu wartościowym:

Jaki przyjmujecie bądź jaki warto przyjąć margines bezpieczeństwa?
Najbardziej zapamiętałem, że aktywa obrotowe powinny być 2x większe niż zadłużenie, aby w razie problemów, firma mogła szybko spłacić zadłużenie.

Drugim (chyba) było, że kapitał własny, a może rezerwowy(?), powinien być 2x większy od zadłużenia.

Trzecia metoda to sprawdzenie zysku na jedną akcję w okresie 10 lat; zysk na akcję, który przez ten cały czas rósł, zapewnia 100% stabilności firmy. Sam Graham dopuszczał maksymalny spadek zysku na akcję o 5%. Taki spadek mógł się przydarzyć nie więcej niż 2x w 10-letnim okresie.
Można także porównać średnią zysku na jedną akcję z 10 lat i porównać ją do średniej z 3 ostatnich lat (z roku 8,9,10). Jeżeli średnia z 3 ostatnich lat jest większa od średniej z 10-u lat to oznacza, iż warto zainteresować się tą spółką. [to do końca marginesem bezpieczeństwa nie jest, ale jest pomocnym narzędziem do określenia wartości spółki]

A jaki Wy sobie wyznaczacie margines bezpieczeństwa?

bB86 piszesz dość profesjonalnym językiem, ale zrozumiałem co chciałeś przekazać. Wiem, że stabilność firmy to m.in. aktywa/zobowiązania > 2.

Zmieniając lekko temat, natknął się ktoś na stabilne spółki, które są teraz niedowartościowane i którymi warto się zainteresować?

www.amazon.com/Value-Investing...

Tu masz pare recenzji i lepsze ceny, jak zawsze na amazon :) no i spis tresci i poczatek, nota bene b fajne tytuly rozdzialow, hehe. Ksiazka jednak nie wydaje sie jakos b ponadprzecietna jesli chodzi o zbior ksiazek o value.

bB, bardzo dziękuję za stworzenie ciekawego tematu, zainspirowany sięgnąłem po prace Grahama i Buffetta, jednakże warto jedynie dla samej ścisłości zauważyć to, że Soros to trader spekulant (patrz atak na Bank Anglii) znany ze swojego podejścia tzw "Global Macro Trading", zaś jego wieloletni partner biznesowy równie bardzo znany i bogaty Jim Rogers jest inwestorem długoterminowym, który samego siebie określa jako najgorszego w świecie tradera. Wśród gwiazd giełdy to Buffett jest tym prawdziwym uczniem i wyznawcą Grahama.