KGHM [KGH]

Od kilku miesięcy trwa dramat akcjonariuszy lubińskiego kombinatu. Inwestorzy wyraźnie obawiają się, że niedawne wielkie zyski wkrótce zamienią się w straty. Powtórzenie ubiegłorocznych wyników za III kw. w tym otoczeniu jest mało realne. Już I półrocze tego roku, w którym zysk netto obniżył się do 1,72 mld zł. z 1,82 mld w porównywalnym okresie ubiegłego roku i to przy wzroście przychodów o 270 mln zł. ,świadczy, że firma ta ma kłopoty z utrzymaniem w ryzach kosztów produkcji. Presja załogi, przy wsparciu wpływowych związków zawodowych, na stałe podnoszenie wynagrodzeń jest w tej spółce bardzo silna. Prezes Krutin wraz z zarządem staje obecnie przed trudnym zadaniem ograniczenia tych żądań i szukania oszczędności, bo nadchodzące miesiące, tradycyjnie, nie sprzyjają wysokim cenom miedzi. Jednym z nielicznych, pozytywnych elementów jest wzrost wartości dolara, a tendencja ta może się utrzymać, chociażby z powodu wejścia w życie planu Paulsona. Rząd USA przeznaczając 700 mld USD na wykup „toksycznych aktywów” nie zamierza w tym celu podnosić podatków. Operacja ta musi więc zostać sfinansowana, w głównej mierze, z emisji obligacji i z tego powodu istnieje szansa na utrzymanie popytu na amerykańską walutę.

Wydaje się jednak, że reakcja inwestorów, masowo pozbywających się akcji tej spółki, jest przesadzona. Ostatnie zniżki dotyczą prawie wszystkich surowców i są wynikiem powszechnej paniki na rynkach. Spadki miedzi mają spore szanse na zahamowanie w najbliższym okresie, a cena 4-3 tys. za tonę wydaje się być mało realna. Chiny, które we wrześniu przywróciły swoje wysokie tempo rozwoju oraz Indie, powinny nadal generować wzrost zapotrzebowania na miedź, tym bardziej, że oba kraje mają ogromne zapotrzebowania lokalowe (domy, mieszkania). Rozwój BRIC-u w ostatnich latach spowodował, że czas tanich surowców minął bezpowrotnie, a ich spadek wydaje się przejściowy.

Wzrost kosztów produkcji, a przede wszystkim wzrost wynagrodzeń nie jest specyfiką tylko KGHM-u. W okresie hossy surowcowej podobne zjawisko wystąpiło we wszystkich konglomeratach górniczych. Strajki załóg na tle płacowym występowały często w Codolco, Freeport-McMoran, czy BHP Billiton. Koncerny te nie bardzo mogą pozwolić sobie na dłuższy okres niskich cen swoich produktów, tym bardziej, że część z nich była ostatnio bardzo aktywna na rynku przejęć w branży i jest obciążona znacznymi kredytami. Prędzej obniżą produkcję w celu wymuszenia wzrostu cen niż zgodzą się na trwałość obecnego trendu.

Obecna wycena KGHM-u (7,6 mld zł), przy uwzględnieniu wartości pakietu akcji Polkomtela jaki jest w posiadaniu tej firmy ( w 2005 r. Vodafone oferował/wyceniał ponad 18 mld za Polkomtela) jest całkowicie oderwana od fundamentów.

Codelco jest panstwowe i dobrze sobie radzi (oczywiscie sa drozsi o te 10% niz prywatni w chile, ale to tak juz jest ) w Andach. LKAB Kiruna w rudzie zelaza jest tez panstwowe.