Abdel

(businessinsider.com.pl/firmy/s...)

Art. 16 ust. 2 PR
2. Przekazanie sprawy po otwarciu postępowania restrukturyzacyjnego jest niedopuszczalne

Proszę pamiętać, że Pan może oceniać głosowanie przeciwko układowi inaczej niż inni wierzyciele, gdyż dysponuje Pan innymi informacjami/założeniami co do sposobu odzyskania części należności lub też reprezentuje innych interesariuszy.

Proszę w szczególności wsiąść pod uwagę, że:

1. Głosowanie przeciw układowi było racjonalne dla tych wszystkich obligatariuszy, którzy planują dochodzenia naprawienia szkody. Trudno im w takiej sytuacji będzie zarzucić, że dobrowolnie zrzekli się roszczeń skoro zostali przegłosowani.
2. Teza, iż syndyk w przypadku upadłości nie będzie "zajmował się prowadzeniem spraw dot. roszczeń" jest nieprawdziwa. Syndyk ma obowiązek egzekwować roszczenia przysługujące spółce, również te wynikające z czynów zabronionych/deliktów.
3. Obligatariuszom nie przedstawiono żadnych wiarygodnych informacji, z których wynika że układ, którego istota zakłada w pierwszej kolejności zaspokojenie wierzycieli zabezpieczonych, a dopiero później niezabezpieczonych jest dla nich bardziej korzystny niż upadłość. Byłem na ZW i nie przedstawiono mi jakichkolwiek wiarygodnych symulacji finansowych, które pozwoliłyby mi to ocenić. Wydaje się, że taka informacja powinna się pojawić skoro prawo restrukturyzacyjne przewiduje wymóg przedstawienie informacji (a nie przypuszczeń) o wykonalności układu.
4. Szczerze mówiąc nie znając szczegółów sytuacji majątkowej dłużnika, można mieć wrażenie, że układ w tej formie służy przede wszystkim wierzycielom zabezpieczonym, którzy z jednej strony nie tracą nic ze swoich zabezpieczeń, z drugiej uzyskują defacto pierwszeństwo zaspokojenia z wierzytelności, na których zabezpieczeń nie ma.

Zabawnym jest zarzucanie wierzycielom głosowanie przeciw układowi, w sytuacji gdy defacto propozycje układowe można odbierać jako swego rodzaju szantaż - albo zagłosujecie za, albo upadłość i będziecie w jeszcze gorszej sytuacji.

Gdyby w istocie w tym układzie chodziło o interes obligatariuszy niezabezpieczonych mielibyśmy układ likwidacyjny, a nie układ z redukcją ich zobowiązań

Pan oczywiście dysponuje większą ilością danych, ale przy upadłości zaspokojenie z aktywów niezabezpieczonych następowałoby równomiernie (banki w tym zakresie nie miałyby preferencji).

Z informacji udzielonych podczas ZW wynika, że przy upadłości zaspokojenie wynosiłoby ok. 7%. 25% wynikające z układu wygląda oczywiście lepiej, ale należy uwzględnić też ryzyko, że w toku bieżącego funkcjonowania GB, po zaspokojeniu banków może się okazać, że dla obligatariuszy już nic/niewiele zostało. Obligatariusze nie mieli żadnych danych, które pozwoliłyby im oszacować to ryzyko, więc musieli się opierać na informacjach od RW i Nadzorcy. Liczymy, ze kalkulacje zarządu ktoś sprawdził.

Co by nie mówić największym beneficjentem układu w takiej formie są niewątpliwie banki, które nie muszą egzekwować zabezpieczeń, koszt ich likwidacji przerzucają na wierzycieli niezabezpieczonych a dodatkowo uzyskały w praktyce pierwszeństwo zaspokojenia z aktywów niezabezpieczonych. Dla porównania w upadłości z aktywów niezabezpieczonych od razu spłaty otrzymaliby wierzyciele. Oczywiście nie oznacza, to że układ jest koniecznie dla obligatariuszy gorszy niż upadłość, ale dla banków jest niewątpliwie zdecydowanie lepszy.

Czy trzeba dodawać, że pośrednio na zaspokojeniu banków korzysta też Abris, który poprawia sobie z nimi relacje tak ważne w branży, w której działa?


Przy niekontrolowanym zarządzie i braku dostępu do danych ze Spółki trzeba być niepoprawnym optymistą by sądzić, że ktokolwiek dopuści do sytuacji, w której obligatariusze uzyskają dowody, że zostały spełnione warunki pozwalające na zmianę układu. Jeżeli będzie to w interesie akcjonariatu są sposoby by utrzymać Spółkę na progu rentowności.


Argumentacja o przejęciu kontroli jest dość przekonywująca. Wspomnieć należy jednak, iż sama kwestia tego, iż konwersja powoduje "brak szkody" po stronie obligatariuszy jest dyskusyjna. W efekcie moim zdaniem dość pochopnym było odrzucenie wariantu konwersji ogółu obligatariuszy. Nadto były inne instrumenty niż konwersja (np. zarząd przymusowy), które pozwoliły przedstawicielom wierzycieli na wgląd w dane spółki m.in. pozwalające na kontrolę czy nie zachodzą warunki "zmiany układu". Obecnie można liczyć tylko na nadzorcę sądowego (sic!). Można byłoby chociaż pomyśleć o wrzuceniu na to miejsce kogoś rekomendowanego przez obligatariuszy i cieszącego się ich zaufaniem.


W pierwszej kolejności on musi zostać zatwierdzony. Po wynikach jest tydzień na zgłaszanie zastrzeżeń.

Stosownie do art. 164 ust. 3 PUR 3 po przyjęciu układu na ZW uczestnicy postępowania mogą pisemnie zgłaszać zastrzeżenia przeciwko układowi. Sąd nie bierze pod uwagę zastrzeżeń zgłoszonych po upływie tygodnia od dnia przyjęcia układu lub niespełniających wymogów formalnych pisma
procesowego.. Dopiero po rozpatrzeniu tych zastrzeżeń Sąd zatwierdza lub odmawia zatwierdzenia układu.

Sędzia komisarz nie może nie dopuścić do udziału w postępowaniu wierzyciela, który udowodni iż jest obligatariuszem. Przepis jest jasny i nie pozostawia sędziemu pola manewru: Sędzia-komisarz dopuszcza obligatariuszy do udziału w postępowaniu po wykazaniu, że przysługują im prawa z obligacji.

Co do problemów z prowadzeniem zgromadzenia wierzycieli furtka leży w art. 110 ust. 6 Prawa Restrukturyzacyjnego:
Jeżeli istnieją możliwości techniczne, głosowanie na zgromadzeniu wierzycieli może zostać przeprowadzone z wykorzystaniem elektronicznych środków komunikacji, gdy sędzia-komisarz tak postanowi. Głosowanie z wyko-rzystaniem elektronicznych środków komunikacji może obejmować w szczególności transmisję zgromadzenia wierzycieli w czasie rzeczywistym, w ramach której wierzyciele mogą wypowiadać się w toku zgromadzenia wierzycieli, przebywając w miejscu innym niż miejsce zgromadzenia wierzycieli. Udział wierzycieli w zgromadzeniu może podlegać jedynie wymogom i ograniczeniom, które są niezbędne do identyfikacji wierzycieli i zapewnienia bezpieczeństwa komunikacji elektronicznej.


Odrzucał czy na ten moment ich po prostu jeszcze nie rozpatrzył?

Oddalane na razie były, zgodnie z informacjami na stronie SR, wyłącznie wnioski o wyznaczenie zarządcy.

Pytanie kiedy to zarządzenie doręczono/zostanie doręczone Getback.


Tym bardziej powołanie RW jest kluczowe. Obecne propozycje działają na korzyść akcjonariuszy, a nie obligatariuszy (wierzycieli). Z punktu widzenia obligatariuszy robienie ustęp na rzecz akcjonariuszy ma sens tylko, jeżeli będą oferowali oni dokapitalizowanie spółki w zamian.

Biorąc pod uwagę artykuł w dzisiejszym PB, z punktu widzenia wierzycieli, zdecydowanie wniosek o sanację byłby korzystniejszy niż PPE, ale oczywiście dla władz spółki nie jest to rozwiązanie, do którego chciałyby one dążyć.

Zastanawiam się czy nie idziemy w kierunku umorzenia przyśpieszonego postępowania układowego i wszczęciu w to miejsce sanacji. Przy opisywanej w prasie skali nadużyć bezskuteczność mogłaby być efektywnym środkiem odzyskania części środków pieniężnych. W tym kontekście zrozumiałe byłoby również dlaczego do tego momentu nie powołano jeszcze rady wierzycieli.

Z drugiej strony brak powołania rady wierzycieli może wynikać również z tego, że radę wierzycieli powołuje się spośród wierzycieli dłużnika będących uczestnikami postępowania, a dotąd Sąd zdaje się nie dopuścił żadnego wierzyciela do postępowania.