Odnoszenie zerowego zysku ekonomicznego przez firmę

Witam!

Czytam pewną książkę o ekonomii (takie wprowadzenie do analizy fundamentalnej i gry na giełdzie :) ) i mam pytanie odnośnie zjawiska odnoszenia zerowego zysku ekonomicznego przez firmę. Takie coś występuje najczęściej podczas konkurencji doskonałej w danej branży - firma ma zerowy zysk ekonomiczny i produkuje wtedy po najniższym możliwym koszcie.

Ponieważ zysk ekonomiczny różni się od księgowego tym, że uwzględnia też koszty utraconych korzyści (inaczej mówiąc koszty alternatywne) to jak firma wypracowuje zerowy zysk ekonomiczny, to mamy do czynienia z taką sytuacją, gdzie przychody są równe kosztom ekonomicznym (całkowite nakłady na produkcję + koszty alternatywne). Po odjęciu kosztów od przychodów otrzymujemy zero.

Ale czy takie pojęcia jak zyski/straty/koszty ekonomiczne (uwzględniające koszty alternatywne) mają w ogóle sens ?

Bo np. w mojej książce jest podany przykład, że teoretyczny przedsiębiorca wypracowuje zysk księgowy w wysokości 1 000 zł (przychody 10 000 zł, koszty księgowe 9 000 zł). Ale gdybyśmy uwzględnili to, że w jego poprzedniej pracy zarabiał 5 000 zł to po dodaniu tego do kosztów, wyniosłyby one 14 000 zł - i to byłby już koszty ekonomiczne. A jak są koszty ekonomiczne to zysk i strata też się tak nazywają i mielibyśmy tu stratę ekonomiczną w wysokości 4 000 zł.

No ale przecież po co zawracać sobie głowę takimi rzeczami, skoro tak naprawdę przedsiębiorca faktycznie przynosi zysk w wysokości 1 000 zł ? Co znaczy, że firma dobrze prosperuje...

W sprawozdaniach finansowych firm też pojawiają się takie dość dziwne pojęcia ?

Sorki, ale nie wiesz co mówisz. To są ważne pojęcia ekonomiczne. Można bez nich żyć, tak jak można żyć bez znajomości praw popytu i podaży. Jeśli sie na czymś dobrze nie znasz, to po prostu nie odpowiadaj. Ja ostatnio popełniłem błąd i temu młodemu człowiekowi namieszałem na inne pytanie. Musiałem sprawdzić do książki, jak to było, bo mi "się coś wydawało". Po prostu lepiej milczeć czasami (albo często).

Mayeh przede wszystkim więcej czytaj, potem pytaj na forum, bo niewielu ludzi ma pojęcie o czym mówi. Naprawdę to co ja tutaj czytam, to przyprawia mnie o ból głowy.

Pamiętaj, że wszystko ma swoją cenę (albo prawie wszystko). Nie ma zysku (ponad lokatę) bez ryzyka - ryzyko ma cenę. Nie ma zysku bez pracy - praca ma swoją cenę. Nic się nie bierze z niczego. Pracowałeś nad czymś, ale mogłeś pracować nad czymś innym (praca, której nie wykonałeś mogła dać Ci zysk, którego nie osiągnąłeś - brak zysku to jakby strata czy właśnie koszt). Jak odejmiesz te ukryte koszty (alternatywne) od zysku księgowego, to dostaniesz zero. I to warto zrozumieć. DLaczego? Bo wychodzisz co najwyżej na zero a nie na plus w sensie ekonomicznym. Jeśli będziesz wykorzystywał zasoby w sposób nieracjonalny, to poniesiesz straty ekonomiczne (pomimo, że księgowo możesz być na plusie). Jakie to ma przełożenie na rzeczywistość? Na przykład udało Ci się cos osiągnąć, ale takim trudem i wysiłkiem, że ekonomicznie było to nieopłacalne a księgowo wygląda dobrze. Mogłeś bowiem to samo osiągnąć wykonując pracę łatwiejszym sposobem albo w ogóle inną łatwiejszą pracę. Na przykład, lubisz coś robić i chcesz z tego zarabiać. Ale lubisz też coś innego i też z tego mógłbyś zarabiać. Wybierasz jednak pracę, która daje gorsze zarobki. Dlaczego? Prawdopdobnie z powodu słabej analizy sytuacji czyli nieracjonalności.

Weźmy przykład giełdy. Masz tyle spółek dobrych. A ludzie wybieraja jakieś śmieci. Co byś wybrał BOMI czy KGHM:

stooq.pl/q/?s=kgh&d=201101...

INK czy SNS:

stooq.pl/q/?s=ink&d=201101...

Jak widzisz na INK też byś zarobił, ale porównanie. Zawsze trzeba porównywać.

Mają sens.

Bo przedsiębiorstwa właśnie na podstawie takich przesłanek podejmują decyzje gospodarcze. Biorą pod uwagę koszt alternatywny wykorzystania kapitału chociażby w miejscu szacowania kosztu kapitału własnego.

W sprawozdaniach finansowych nigdzie zysków ekonomicznych ani kosztów alternatywnych nie widać. I na tym też polega ich ułomność.

Mayeh,napiszę Ci tak jak Kasia to opisała,tylko prościej,obrazowo.Sprawozdania to jak wygląd zewnętrzny,jesteś w stanie,wnikliwym okiem,wyrobić sobie jakiś pogląd na temat zdrowia obserwowanej jednostki,ale wszystkiego nie zobaczysz.
Musisz zbadać sprawę gruntownie(analiza SWOT),jakie są silne strony i słabe strony,szanse i zagrożenia.Nie funkcjonujemy w próżni(abstrakcyjne modele,rozpatrywanie czegoś w oderwaniu od rzeczywistości,zastanowianie się,co by było,gdyby,to domena teoretyków,akademików,mają na to czas).
Teoria i praktyka to są dwie siostry,które już dawno się przestały rozumieć i widywać.Teoria jest idealistką,praktyka zaś kobietą biznesu,lubi konkrety.
Firmy nie raz wykazują papierowe zyski,a faktycznie mają straty.

OK, dzięki - rozumiem.

Wiem, że nie warto zaprzątać sobie głowy teoretycznymi szczegółami, więc jak coś to podchodzę z dystansem do tego pytania.

Otóż mamy taki oto wykres kosztów i zysków monopolisty:


kliknij, aby powiększyć

Po interwencji państwa cena jest ustalona na poziomie Pac, a wielkość produkcji na poziomie Qac. I teraz odnosi on zerowy zysk (nieważne czy księgowy czy ekonomiczny) - bo jak widzimy cena sprzedaży jest równa średniemu kosztowi całkowitemu (ATC). I tak też jest napisane w książce. Jednak później autor pisze, że monopol odnosi korzyści finansowe, bo cena sprzedaży (ciągła linia Pac) jest cały czas wyższa od kosztów krańcowych (MC).

I tego właśnie nie mogę zrozumieć: skoro cały czas przychody są wyższe od kosztów, to dlaczego na końcu mamy zerowy zysk ?

Ja akuratnie pytałem się o nie ten punkt Qmc, o którym mówisz, ale o Qac.

Cały wykres to monopol. Najlepszy dla niego poziom produkcji to Qm, gdzie MR = MC. Jednak państwo chce aby produkował więcej. Gdy ustali cenę na poziomie Pmc to firma będzie odnosiła straty (jak widać po zaznaczonych przeze mnie klamerkach) i państwo musiałoby ją subsydiować. W końcu decyduje się na cenę Pac, gdzie firma odnosi zerowe zyski ekonomiczne i nie odnosi strat. Jednak konsekwencja czegoś takiego to mała strata społeczna.

Nie skupiajcie się na innych punktach niż Qac, gdzie występuje to dziwne zjawisko opisane przeze mnie, które mnie trapi :)

W punkcie AC przychody w cale nie są wyższe od kosztów. Przecież krzywa ATC, która pokazuje poziom kosztów całkowitych, podnosi się na lewo od punktu MC. Cena w punkcie AC jest wyznaczona właśnie na przecięciu krzywej popytu i krzywej ATC. Przychody wyższe są od kosztów marginalnych.

Mam nadzieję, że się nie zapętliłam. Jeśli tak, to daj znać o czym mam pisać.

Co do problemu to go mniej więcej rozumiem - spojrzałem wcześniej źle na wykres.

WatchDog, no wiem, wiem. Przeczytam książkę do końca, żeby poznać wszystkie ważne zagadnienia i terminy, ale i tak będę podchodził do tego z dystansem :)

Pozdrawiam i dzięki wszystkim za pomoc.

Klasycznie wylicza się to na podstawie CAPM, który zakłada, że kurs (jego zmienność) oddaje decyzje poszczególnych inwestorów co do trzymania lub nie trzymania akcji danej konkretnej spółki podczas zmieniającej się sytuacji na rynku. Stąd współczynnik korelacji beta, mówiący o tym, jakie nastawienie do ryzyka mieli w przeszłości (okres najlepiej minionych 5 lat) akcjonariusze. Każdy z nich ma indywidualny alternatywny koszt, który wyraża kupując lub sprzedając akcje.
Potrzeba jeszcze stopy wolnej od ryzyka, tutaj bierzemy rentowność 52-tygodniowych bonów skarbowych, oraz potrzeba premii za ryzyko. O nią idzie największa batalia, która zwykle kończy się kompromisowym 5% na dojrzałych rynkach i trochę więcej na rynkach wschodzących. Literatura na ten temat jest obszerna i nie ma zgody. Ja patrzę na długofalowy zwrot z WIGu i obcinam od góry do 15% jeśli wychodzi więcej. Ale doliczam też dywidendy, które są jak najbardziej kosztem kapitału własnego, no bo wypływają z kasy spółki, oraz skłaniają inwestorów do trzymania jej akcji (przynajmniej w okresach ustalenia).

A jak już masz uzgodnione i przemyślane dane wejściowe, reszta jest przyjemnością:

Cost of Equity = risk free + beta * risk premium

Beta jest miarą ryzyka. Akcje spółki były o 25% nadreaktywne wobec WIGu - inwestorzy to widzieli i akceptowali - spodziewając się odpowiednio większego zwrotu niż z rynku. Nie można pomijać faktu, że spółki różnią się zmiennością.