Polska kontra Świat

Aby założyć ten wątek natchnęło mnie to:

gospodarka.gazeta.pl/gospodark...

Który sposób waszym zdaniem jest lepszym rozwiązaniem w wychodzeniu z kryzysu: sposób, który prezentuje nasz rząd, tzn. zaciskanie pasa, oszczędności (przydałoby się jeszcze coś w rodzaju nowej "Ustawy Wilczka"), czy może tak jak robią to inni, czyli rząd pożycza pieniądze i ładuje w rynek?
Ja jakoś skłaniam się w "kierunku Polskim". Być może na krótką metę jest to sposób gorszy( a może nie ?), ale jeśli będziemy trzymać się tą drogą, to wyjdziemy lepiej od innych . Oby. Co wy na to?

przychylam sie do zdania martinezo, jakos nie przemawia do mnie drukowanie pieniazkow i wrzucanie ich na rynek i zostawilbym to "niewidzialnej ręce rynku". Miliardy dolarow wpompowane przez rzad usa zadluzyly obywateli na ogramna skale a nie przyniosly wymiernych efektow. Piszesz o ksiazce popierajacej interwencjonizm tylko ze jest masa ksiazek krytykujacych go i dlaczego uwazasz ze trzeba wierzyc tej?

Niestety książki nie czytałem. Jednak, to że ktoś coś pisze, to nie znaczy że tak będzie. Fakt, że w czsie kryzysów rządy przeważnie walczyły poprzez inwestycje strukturalne. Tylko że ten kryzys nie jest taki jak poprzednie.
Jeśli mam problemy finansowe, to wolę ciąć wydatki i oszczędzać niż zadłużać się jeszcze bardziej. Bo jeśli zadłużę się jeszcze bardziej, to może zabraknąć na raty lub nie dostanę następnej pożyczki. Mogą też zmiejszyć się moje dochody i wtedy klops. Albo będę musiał sprzedawać szybko majątek, albo niewypłacalność. A banki wtedy .
Więc to co wyżej dopasujmy teraz do budżetu państwa. Jeśli deficyt wzrośnie zbyt bardzo, to aby sfinansować ten dług trzeba będzie opychać obligacje po niższych cenach i z większym oprocentowaniem. Za jakiś czas trzeba będzie to oddać + wyższe osetki. Dochody państwa na pewno jeszcze przez jakiś czas będą spadać. Więc chyba lepiej się do tego teraz przygotować niż obudzić się z ręką w nocniku.
Więc nie jestem taki pewien, czy jeśli wystąpi "zapaść ekonomiczna" to przez działania rządu czy po prostu takie czasy teraz są

Zobacz gdzie wędruje kapitał(umacnianie sie dolara),w USA pakują biliony w gospodarkę obnizają stopy zwiekszają deficyt i zobaczysz ,że ich gospodarka najszybciej wyjdzie z kryzysu ,a Polska na tyłach pod względem rozowoju gospodarczego.

W najbliższym czasie załamanie Polskiej gospodarki
-opustoszenie stref ekonomicznych zostaną puste fabryki(ala byłe PGR-y)
-powrót zachodnich firm do krajów ojczystch
-18-20 % bezrobocie
-Euro po 5 zł a dolar po 4
-podwyżki cen prądu i innych artykułow
-w końcu zobaczymy brak POSLKIEGO KAPITAŁU bo Polska to jedna wielka masa upadłościowa
-drogie kredyty

Jakim ogromnym ??
Jesteśmy o wiele mniej zadlużeni od gospodarek zachodnich.

My nawet nie wejdziemy w kryzys. Rozumiem że to dziś niepopularne tak mówić, ale wzrost PKB o 1-2% żadnym kryzysem nie jest. Można conajwyżej mówić o stagnacji. A Jankesi z ostrej fazy kryzysu to może nawet całkiem szybko wyjdą, ale o dobrym wzroście w dłuższym terminie mogą zapomnieć. Z takimi długami na plecach nie da się szybko biec.

Kolego zobaczysz jakie będzie bezrobocie.Polska gospodarka nie potrafi stworzyc dużej liczby miejsc pracy.A PKB będzie na poziomie 0 % lub ujemne.

Nie popadajmy w paranoję i trzymajmy się faktów. Na razie Polska nie ma z czego wychodzić bo jeśli trzymać się definicji to w Polsce recesji nie ma (jeszcze).
Temat polityki monetarnej jest niezwykle ciekawy bo stanowi wciąż fundamentalną kwestię sporną wśród ekonomistów. Nie sądzę żebyśmy byli w stanie cokolwiek rozstrzygnąć na tym forum ale cieszę się że temat został poruszony i dorzucam swoje 3 grosze.

Moje spojrzenie z dystansu: interwencjonizm w celu pobudzenia gospodarki zyskał popularność dzięki Keynesowi (a właściwie został odkryty, klasyczne ekonomy mocno się temu sprzeciwiały) w latach 30 w ramach wychodzenia z kryzysu. Do kryzysu mocno przyczynił "gold standard" - trzymanie parytetu powodowało deflację, nie opłacało się wypuszczać pieniądza w obieg, lepiej było trzymać w skarpecie. To rodzi podejrzenie że rzekoma skuteczność interwencji była wzmocniona bo zbiegło się to w czasie ze zniesieniem standardu złota.
Dlatego byłbym ostrożny w wyciąganiu wniosków i porównywaniu dzisiejszych warunków ze skutecznością interwencji w przeszłości kiedy fizycznie brakowało pieniędzy do reprezentowania dóbr więc zwiększenie wydatków publicznych i dodrukowanie masy papieru podziałało jak smar w maszynie.
Obecnie sytuacja jest zupełnie inna:
1. Pieniądza wpuszcza się w rynek mnóstwo, tzn. tyle ile się da żeby nie przegiąć i nie wywołać nadmiernej inflacji. Ekonomy ze szkoły austriackiej otwarcie nazywają to ukrytym podatkiem. Zmienił się również sposób w jaki się to robi. Zamiast drukowania rząd/bank centralny lewaruje kredyty bankom komercyjnym. Przebita niedawno bańka wzięła się przecież z lewarowania. W mediach mówi się że komercyjne banki nierozsądnie udzielały subprime'ów. Rzadko wspomina się o tym że nie mogłyby tego robić gdyby nie fakt że mogły pożyczyć wirtualny nieistniejący pieniądz od banku centralnego dając w zabezpieczenie tylko niewielki procent rzeczywistego pieniądza (FED chyba wymaga 10%). Kiedyś ten wirtual musi być pokryty w dolarach pochodzących z pracy. Zapewne temu celowi służą "bailouty" z pieniędzy podatników.
2. Z dobrami też sprawa nie do porównania: nadal przybywa - aż za bardzo, problemem stała się nadprodukcja. Pytaniem nie jest teraz czy starczy dla wszystkich ale jak dalece da się utuczyć wieprza żeby nie zdechł.
3. Z pracą też jest zupełnie inaczej. Miałem okazję obserwować od środka kilka dużych korporacji. Dziwiło mnie niezmiernie po jaką cholerę oni zatrudniają tyle ludzi? Nowi pracownicy często przez kilka pierwszych miesięcy nie bardzo mieli co robić. Teraz widzę że była to typowa pułapka koniunktury - koniunktura jest dobra, projekty napływają, organizujmy zasoby ludzkie na zapas, w przyszłości da nam to przewagę nad konkurencją. (Wiem że sytuacja w małych firmach szczególnie polskich wygląda zupełnie inaczej, ale mówię tu o trendzie korporacyjnym). Z tej perspektywy obecne masowe zwolnienia w korporacjąch wyglądają raczej jak restrukturyzacja, zwiększenie wydajności na jednostkę. W tym trendzie obrywają maluchy, bo przecież nie da się płynąć pod prąd.

Sam nie wiem co myśleć o strategii polskiej w porównaniu z amerykańską. Stawiam raczej na oszczędność.

PS. Krugmanowi jakoś nie ufam. Jak na mój gust zbyt popularny i za bardzo promowany przez mainstream media co czyni go mało wiarygodnym.

Mimo wszystko pozostaję przy swoim zdaniu. W Polsce bardziej potrzeba elastyczniejszego i przyjaźniejszego prawa, niż nadmuchiwania budżetu. Prędzej czy później to co się pożycza należy zwrócić. Bardziej widziałbym działania rządu polegające na wprowadzeniu ułatwień dla przedsiębiorców i zwykłych obywateli. Brawa dla nich, że nie dają się namówić na zwiększenie dziury. Z drugiej strony można by pomyśleć o tym jak zachowuje się tłum - jeśli wszyscy tak robią to to musi być właściwe i my też tak MUSIMY.A przecież pompowanie pieniędzy do gospodarki nie da zbyt wielkiego efektu (przynajmniej długoterminowego), jeśli nie pójdą za tym zmiany w polskim prawie. A bez sensu jest zadłużać się na potęgę żeby miało się tylko na rok czy dwa polepszyć. Lepszym przecież pomysłem jest pełniejsze wykorzystanie dotacji UE. Trzeba tylko, (a może aż) trochę pogonić urzędników aby wzięli się do roboty. To jedno. A drugie to pomyślcie co by było, gdyby prowadzono znowu coś na kształt "Ustawy Wilczka". Wtedy nie potrzebne by było żadne zwiększanie dziury budżetowej, a za jakiś czas pewnie był by + w budżecie.

- Lekarstwem na kryzys spowodowany nadmiernym zadłużeniem nie są kolejne długi. Nie będziemy zadłużać Polaków - mówił w swoim wystąpieniu sejmowym minister finansów Jan Vincent Rostowski. Trwa debata na temat działań i planów rządu w czasie kryzysu finansowego na światowych rynkach.

"Minister finansów Jan Vincent (na co dzień posługuje się imieniem Jacek) Rostowski podkreślił, że kryzys gospodarczy to dla Polski druga - po transformacji z przełomu lat 80. i 90. - wielka próba.
- Szukamy polskich rozwiązań na polskie problemy. Polska ma zdrowy system bankowy i to jest nasza siła. Nie musieliśmy ratować żadnego banku - powiedział Rostowski.

Przywołał w swoim wystąpieniu wielki kryzys początku lat 30. w USA. - Podczas wielkiego prezydent Roosewelt powiedział, ze jedyne czego Amerykanie powinni się bać to własny strach. Dzięki temu, że uniknęliśmy rozlewu strachu w październiku i listopadzie ubiegłego roku udało nam się uniknąć przeniesienia światowego kryzysu finansowego na polskie banki. Były wtedy takie dni, ze ludzie masowo wyciągali pieniądze z banków. Jeśli w wypełnionym po brzegi kinie ktoś krzyknie pożar, to paniczna reakcja tłumu zawsze doprowadzi do stratowania ludzi. W naszym przypadku panika mogłaby doprowadzić do upadku zdrowych banków w Polsce - mówił Rostowski.

Dodał jednak, że rząd przygotował ustawy na wypadek kryzysu bankowego w Polsce.

- Ale mamy drogi dług państwowy i to jest nasza słabość - mówił.

Jednocześnie Rostowski podkreślał, że Polska musi ostrożnie planować swoje nadmierne wydatki i związane z tym potrzeby pożyczkowe, by nie wpaść w spirale długów.
- Tylko w 2009 roku, żeby zrealizować nasz budżet, musimy pożyczyć 155 mld zł. Nasze potrzeby pożyczkowe są 8 razy większe niż nasz deficyt. Te pieniądze musimy zdobyć, sprzedając obligacje Skarbu Państwa - informował minister.

Podkreślał, że im dany kraj ma większy deficyt, tym pożyczki dla niego są droższe. Dlatego nie możemy zwiększać naszego deficytu, bo wtedy spłata naszego - i tak dużego zadłużenia - będzie coraz droższa.

- Istnieje niebezpieczeństwo, że idąc drogą większego deficytu, doszlibyśmy do sytuacji, w której są Węgry. Wpadlibyśmy wtedy w pułapkę zagrożenia, zmuszeni bylibyśmy zaciągać coraz większe długi, żeby spłacić wcześniejsze zobowiązania. Nigdy nie dopuścimy do takiej sytuacji - powiedział Rostowski.

- Polska nie stanie się drugą Argentyną, a rząd Donalda Tuska nie zadłuży Polaków, tak jak czyniono to w przeszłości - podkreślił.

Rostowski powiedział, że został przygotowany wariant awaryjny do budżetu na 2009 r. - Dostosowaliśmy w nim wydatki do prognozy niskiego wzrostu na poziomie 1,7 proc. (...). Jeśli będzie lepiej, to będziemy mogli wrócić do zapisów ustawy budżetowej - poinformował minister.
Przekonywał, że sytuacja Polski i innych krajów wschodzących jest inna niż bogatych regionów, ale wcale nie ma pewności, że rozwiązanie kryzysowe bogatych krajów są słuszne. Była to prawdopodobnie krytyka ogromnych wydatków administracji USA i rządów zachodniej Europy.

Rząd przygotowany jest na niepowodzenie planu pesymistycznego i w takim wypadku przewiduje dalsze oszczędności. Ministerstwo Finansów nie chce zwiększać podatków ani deficytu, równocześnie zastrzega jednak, że może dojść do sytuacji kiedy będzie trzeba wybrać "mniejsze zło".

- Przyjęcie euro to najlepszy środek na walkę z kryzysem - podkreślał wielokrotnie Rostowski, przypominając, że osłabiony złoty to wzrost kosztów obsługi długu. - W tym roku, jeśli kurs pozostanie na poziomie 4,8 zł za euro, to będzie to kosztowało budżet państwa 1 mld 400 mln zł dodatkowych odsetek - ocenił minister.

Powiedział, że gdyby w Polsce obowiązywała europejska waluta, to nie istniałby problem tzw. opcji walutowych. "Takich opcji by nie było, gdybyśmy byli w strefie euro czy nawet w ERM2" - zaznaczył.

Rostowski zaprzeczył też opiniom, że są "wypłukiwane pieniądze" z polskich banków. - Żadne dane tego nie potwierdzają. Bezpodstawnie oskarżając banki działamy przeciwko własnym interesom - powiedział.

Podczas swego przemówienia minister powiedział, że działania rządu w sferze akcji kredytowych powinno ograniczać się do działań pomocniczych i zachowawczych. - Państwo polskie nie musi pożyczać pieniędzy by rozruszać gospodarkę. Mamy zdrowy system bankowy i to on jest od tego. Tradycyjne działania NBP powinny wystarczyć - dodał."

Chciałbym zebrać krótko te wszystkie informacje. Według mnie zwiększanie deficytu finansowego nie ma zbyt większego uzasadnienia. Sytuacja w Polsce zależy głównie od tego co się dzieje teraz na całym świecie, oraz od tego co mówią "Agencje ratingowe". Powiedzą, że jest w tym regionie niebezpiecznie, to wszyscy uciekają. Powiedzą że jest ok. to wszyscy lecą jak muchy do g.... Jeśli w USA nie zacznie się poprawiać, to żadne plany ratunkowe w Polsce nie mają większego sensu, a jedynie efekt będzie taki, że zostanie kupa kasy do spłacenia. Wystarczy popatrzeć co się dzieje na GPW. Nie jest ona samodzielna ani racjonalna. Wszyscy patrzą co się dzieje w USA. Jeśli tam zacznie się poprawiać, to o Polskę bym się nie martwił.
Jeśli chodzi o polityków, ekonomistów i ekspertów różnych. Mam wrażenie, że dla nich najważniejszy jest tylko i wyłącznie wzrost gospodarczy. Trzeba dbać o to aby poddtrzymać wzrost, Należy zrobić wszystko aby wzrost... wzrost to, wzrost tamto. Cholera.
Tylko czy jest sens robić to w sytuacji, która jest opisana wyżej? Być może jest, bo pomoże w krótkim terminie. Tylko czy jak się zacznie poprawiać i nasz kraj przewegetuje do tego okresu, a przyjdzie czas, że będzie mógł ten wzrost wkońcu nastąpić, to wtedy gospodarka siądzie na dłuższy okres? Mój charakter pcha mnie w stronę kwesji fundamentalnych a nie technicznych, więc może dlatego wolałbym aby gospodarka rozwijała się stabliniej i długofalowo na zdrowych fundamentach, a nie zrywami i krótko.
To co wyżej chciałbym skonfrontować z tym

gospodarka.gazeta.pl/gospodark...

I jak już wyżej pisałem jest takie dziwne parcie na utrzymanie wzrostu za wszelko cenę, a lekiem na to wszystko jest zwiększenie deficytu budżetowego. Polska nie może rozwijać się wolniej bo będzie katastrofa. I tak teraz nic nie zrobimy. Wzrost gospodarczy nie przyspieszy. Możemy, a raczej politycy, przygotować kraj do czasu gdy ogólny klimat gospodarczy na świecie się poprawi.A kryzysy były i będą. W czasie kryzysu gospodarka się oczyszcza, budując grunt pod przyszły rozwój.

Podam jeszcze jeden przykład. Zapytano się kiedyś w USA gościa z banku o tą pomoc co bank otrzymał. A on bez żadnego skrępowania odpowiedział, że nawet tego nie księgowali...
gospodarka.gazeta.pl/Gielda/1,...