martinezo

Ocenia się, że w obliczu problemów staną firmy uzależnione od japońskiej stali, m.in. południowokoreańskie stocznie. Także i w tym wypadku mogą wystąpić problemy z dostawami i wzrost cen.

W Korei Południowej znajdują się trzy największe stocznie świata - Hyundai Heavy Industries, Daewoo Shipbuilding oraz Marine and Samsung Heavy Industries.

- Według doniesień, trzęsienie ziemi dotknęło zakłady produkujące ok. 20 proc. japońskiej stali – mówi Kim Hyun-tae, analityk Hyundai Securities w Seulu. – Zakłóci to funkcjonowanie branży, w której Japonia jest światowym liderem i eksportuje ok. 40 proc. produkcji. Jednocześnie wzrośnie popyt na stal, ponieważ na ogromną skalę ruszy odbudowa zniszczeń – dodaje.

Nippon Steel Corp, producent stali numer 4 na świecie, poinformował w niedzielę, że odwiesza funkcjonowanie wszystkich swoich zakładów z wyjątkiem Kaimishi, położonego na północy kraju. Konkurencyjny JFE Holdings podał w poniedziałek, że z powodu braku prądu jest zmuszony zawiesić dostawy z huty położonej niedaleko Tokio.

W poniedziałek JFE Steel Corp, piąty producent stali na świecie, wstrzymał produkcję w hucie niedaleko Tokio. Nippon Steel był zmuszony zamknąć dwa nieduże zakłady.

- Jeśli ceny wzrosną o 10 proc., zyski stoczni spadną o ok. 1,5 proc. – uważa Lee Ji-hoon, analityk SK Securites, dodając, że ok. 15 proc. stali wykorzystywanej przez koreańskie stocznie pochodzi z Japonii.

Na problemach z dostawą i presji cenowej skorzysta koreański producent stali POSCO. Jego akcje zyskały w poniedziałek na giełdzie w Seulu prawie 9 proc.

Zarząd Spółki Suntech S.A. z siedzibą w Warszawie informuje, iż w dniu 28.12.2010 r. otrzymał umowę od firmy Airspan, której przedmiotem jest rozbudowa Centralnego Punktu Sieci i przeprowadzenie integracji zasobów technicznych, takich jak stacje bazowe, serwery, routery, itd. dla Milmex, operatora
nowej, wieloregionalnej sieci czwartej generacji WiMAX.
Wartość kontraktu objęta jest poufnością.

W zeszłym miesiącu Assange zapowiedział ujawnienie informacji o jednym z "dużych banków amerykańskich", które mogą spowodować "upadek jednego albo dwóch banków".

Trzeba rozważać wszystkie opcje związane z uniknięciem zagrożeń, jakie niesie deficyt budżetowy, niewykluczona jest debata publiczna o ewentualnej podwyżce podatków - powiedział minister Michał Boni w TOK FM.

NYSE Euronext i warszawska giełda przystąpiły do strategicznej współpracy
źródło: PARKIET

W jej ramach GPW kupi platformę transakcyjnej (UTP – Universal Trading Platform) stworzoną przez NYSE Technologies, firmę zależną transatlantyckiego operatora giełd. Spółki nie podały warunków finansowych porozumienia.

- Obie strony rozważą nowe inicjatywy z zakresu obrotu, dystrybucji danych oraz rozwoju biznesu, które będą korzystne dla inwestorów i emitentów, oferując im szeroką gamę instrumentów finansowych – podała GPW w komunikacie prasowym.

...zawsze można zwołać kumpli i zrobić imprezę, wspólnie wychodząc z inwestycji przez gardło

Stopa zwrotu z wina wynosi średnio 10 - 20 proc. rocznie. Jakkolwiek nie jest to inwestycja wolna od ryzyka. Na winie można również stracić, co miało miejsce w 1997 r., gdy ceny niektórych trunków spadły o 50 proc. oraz w 1998 r., kiedy kryzys azjatycki wpłynął na światowe giełdy. Niektóre wina straciły wówczas 40 proc. wartości.

Jednym z najpopularniejszych sposobów inwestowania w wino jest kupowanie go przed butelkowaniem, tzw. en primeur, w okresie, gdy wino leżakuje w beczkach, np.: dla Bordeaux okres taki trwa od kwietnia do końca czerwca. Dokonując zakupu wina przed butelkowaniem i wypuszczeniem do sprzedaży, płacimy mniej, jakkolwiek inwestycja taka obarczona jest ryzykiem. nie ma pewności co do jakości danego rocznika oraz popytu na nie, aż do momentu przelania do butelek i przeznaczenia do sprzedaży.

Na rynku można kupić beczki single malt z lat 60. z destylarni już nieistniejących. Można je albo nadal przechowywać, albo whisky rozlać do butelek i wypuścić z własną marką. Koszt zakupu w przeliczeniu na butelkę wynosi 100-150 euro. Po rozlaniu alkohol może być wart 200-250 euro za butelkę- przekonuje. W zależności od wielkości beczki można ją rozlać do 175-250 butelek. Jednak ze względu na wąskie grono potencjalnych nabywców ich sprzedaż może potrwać 1,5 - 2 lata, czasem dłużej.

Miał kilkanaście ciężarówek, kilkudziesięciu podwykonawców i kontrakt m.in. z Elektrownią Połaniec. Skarbówka doprowadziła milionera do ruin, a potem wycofała się z zarzutów. Teraz przedsiębiorca z Łubnic żąda 16 mln zł odszkodowania.

Węglokos bierze Remag

Węglokos bierze Remag

Siedem osób jest podejrzanych o przyjmowanie i wręczanie łapówek oraz udział w zmowie przetargowej przy realizacji inwestycji drogowych - podała Prokuratura Apelacyjna w Warszawie.

Kilka dużych firm budowlanych udawało konkurencję umawiając się jakie złożą oferty - wynika z informacji uzyskanych przez "Dziennik Gazetę Prawną" .

Każde dziecko wie, że to Anusiak

tylko czy ryzykować wejście w branże na których zupełnie się nie znam ? czy zostać w branży bardzo dobrze mi znanej i inwestować w firmy z którymi współpracuję ? Skłaniam się do mniejszej ilości spółek. Dzięki za odpowiedzi.

Według mnie spółka przyszłościowa zwłaszcza gdy się czyta plany przyszłych przychodów

Pamietam tez ze ktos wklejal porownanie wykresow z wielkiego kryzysu z obecnym a bylo to w zeszlym roku.

Po JTT Computers zostały już tylko wspomnienia. Jednak do dziś byli pracownicy wspominają tę firmę jako najlepszego pracodawcę.

Czy ja jestem w błędzie myśląc, że coś tu jest nie tak?

Oleksandr Gerega, biznesmen posiadający sieć 23 hipermarketów budowlanych Epicentr na Ukrainie, jest już właścicielem 5,6 proc. akcji giełdowego przetwórcy tworzyw sztucznych. To dobra informacja dla pozostałych akcjonariuszy. – Ze względu na realizowane inwestycje Plast-Box w niedługiej przyszłości może produkować i sprzedawać na Ukrainie więcej wyrobów niż w Polsce.

Plast-Box i Lentex mogą się połączyć

Za takim scenariuszem opowiada się Krzysztof Moska. Znany inwestor w grupie, której obroty szacuje na 0,6 mld zł, widzi też inne firmy zajmujące się przetwórstwem tworzyw sztucznych

Przychylam się do tych słów. IMHO gra toczy się o to nie czy, ale kiedy... (to rypnie).
Za 2, 5, 10, 50, 100 czy 200 lat.

To co mnie zastanawia to, że na serwisie poświęconym giełdzie nikt nie skupia się na konstrukcji oferty tylko na biznesie. Przecież użytkownicy StockWatch raczej powinni być zainteresowani zarabianiem na akcjach, a nie na biznesie firmy.

Qumak-Sekom spodziewa się powtórzenia wyniku netto z 2009 r. (wywiad)

25.05. Warszawa (PAP) - Qumak-Sekom spodziewa się w bieżącym roku powtórzenia wyniku netto wypracowanego w 2009 r. i 10-15 proc. wzrostu sprzedaży. Portfel zamówień spółki na ten rok przekracza 215 mln zł. Obecnie Qumak-Sekom nie prowadzi rozmów z żadnym podmiotem w sprawie akwizycji - poinformował w wywiadzie dla PAP Aleksander Plata, wiceprezes spółki ds. finansowych.

Koncern British Petroleum podejmie w środę rano kolejną próbę powstrzymania katastrofalnego wycieku ropy naftowej z uszkodzonego szybu w Zatoce Meksykańskiej - poinformował w poniedziałek menedżer firmy Doug Settles.

48 pracowników Suntechu objęło wszystkie oferowane dla nich akcje w ramach programu motywacyjnego. Płacili wyższą cenę niż wynosi kurs giełdowy

Mit I: Energia z biogazu jest tania, a technologie produkcji biogazu są efektywne technicznie i ekonomicznie.

Co na to fakty:

* Najbardziej wydajne i nowoczesne instalacje do produkcji biogazu nie są w stanie przetworzyć na metan więcej niż 52-54% zawartej w surowcu biomasy. Pozostałość pofermentacyjna opuszczająca instalacje jest trudnym do utylizacji odpadem, mającym najczęściej postać rozcieńczonej zawiesiny wodnej lub pulpy, zawierającej nieprzetworzone w procesie pozostałości.
* Technologie fermentacji metanowej wymagają bardzo długiego czasu przebywania w reaktorach fermentacyjnych rozdrobnionych zawiesin materiału organicznego w wodzie w temperaturze 35 do 40°C w przypadku fermentacji mezofilowej lub 45 do 55°C w przypadku fermentacji mezofitowej. Utrzymanie zawiesiny w zbiornikach fermentacyjnych w takich temperaturach przez okres do 40 dni jest bezwzględnym warunkiem zachodzenia procesu. W warunkach klimatycznych Polski i krajów naszego rejonu pochłania to olbrzymie ilości energii. Energia niezbędna do utrzymania temperatury bioreaktorów w optymalnym zakresie temperatur i napędu urządzeń jest równoważna od 70 do 75% energii zawartej w wytworzonym biogazie.
* Bilansowo użyteczna wolna zielona energia netto uzyskiwana z biogazowni (różnica między wartością energetyczną biogazu a energią traconą na jego wytworzenie) nie przekracza 12 do 15% energii zawartej w biomasie poddawanej fermentacji.
* Aby instalacja produkcji biogazu była efektywna, musi posiadać odpowiednio dużą skalę przetwarzania, z czym wiąże się konieczność dostarczania surowej biomasy z dużego obszaru - nie zawsze jest to surowiec przyjazny dla środowiska (odory, zagrożenie chorobowe, uciążliwość dla mieszkańców i wiele innych).
* Aby proces wytwarzania biogazu zachodził z akceptowalną wydajnością, surowiec musi być rozdrobniony do maksymalnie małych cząstek ze zużyciem dużych ilości energii. Energia rozdrabniania to wyemitowane wcześniej gazy cieplarniane.
* Proces prowadzi się w ogrzanych zawiesinach wodnych biomasy, przy zawartości cząstek biomasy poddawanej fermentacji nie przekraczającej zwykle 20%, ciągle mieszając. Wiąże się to z równoważną emisją gazów cieplarnianych towarzyszącą wytworzeniu energii na:
o mieszanie,
o ogrzewanie zawiesiny,
o przygotowanie wody niezbędnej do sporządzenia odpowiedniej zawiesiny,
o separację niewykorzystanych składników z pozostałości pofermentacyjnej,
o zagęszczenie i/lub suszenie i wywożenie na pola pozostałości pofermentacyjnych (etap pomijany zwykle we wszelkich analizach ekonomicznych sporządzanych przez zwolenników technologii biogazowych).

W efekcie ciągnionym łączna emisja gazów cieplarnianych z poszczególnych etapów realizacji procesu biogazowania jest znacznie większa niż efekt ograniczenia emisji z tytułu wytwarzania biogazu jako źródła energii odnawialnej.

Mit II: Produkcja biogazu ma wyłącznie pozytywny wpływ na środowisko.

Znów przyjrzyjmy się faktom:

* Wbrew wyobrażeniom proces wytwarzania biogazu nie jest ani prosty, ani łatwy w realizacji. Podstawowy wymóg technologiczny to zachowanie odpowiedniej proporcji między organicznymi związkami węgla i azotu w biomasie poddawanej fermentacji. Zaburzenie w biomasie poddawanej fermentacji optymalnych proporcji pomiędzy tymi pierwiastkami prowadzi do uwolnienia do roztworu reakcyjnego wolnego amoniaku, tworzącego w wodzie, stanowiącej główny składnik środowiska reakcyjnego, roztwór wody amoniakalnej zabójczy dla bakterii fermentacyjnych. Nie ma zrealizowanej w praktyce efektywnej technologii, która potrafi na bieżąco usuwać ze środowiska reakcyjnego amoniak, tak aby zapobiec powstaniu roztworów wody amoniakalnej w stężeniach zabójczych dla bakterii fermentacji metanowej. Jedyną drogą ograniczającą to zjawisko jest stosowanie surowca o odpowiednim składzie.
* Nie ma w świecie technologii biogazowania, które potrafią wytworzyć metan wyłącznie z biomasy bogatej w białka, na przykład z odpadów poubojowych czy odpadów z ferm hodowlanych. Przetworzenie takich rodzajów biomasy wymaga uzupełnienia składu surowcowego o wielokrotnie większą ilość biomasy zielonej o niskiej zawartości białek.
* Procesy fermentacji biogazowej są długotrwałe i wymagają przebywania biomasy w reaktorach fermentacyjnych przez okresy do 40 dni. Zmusza to do budowy instalacji biogazowych w urządzenia o olbrzymich wymiarach, najczęściej typowe moduły instalacji biogazowych wyposażane są w reaktory fermentacji metanowej o pojemności 10 000 do 15 000 m3.
* Energia pozyskiwana z biogazowania jest najbardziej potrzebna zimą i na ten okres należy przygotowywać olbrzymie zapasy biomasy surowcowej. Niestety, każda biomasa niezależnie od sposobu składowania ma tendencję do naturalnego rozkładu i utraty dużej części składników, które potencjalnie stanowiłyby pożywkę dla bakterii fermentacji metanowej. Skutkiem wielomiesięcznego niekontrolowanego składowania biomasy oczekującej na przetworzenie jest emisja metanu, którego efekty w kreowaniu dziury ozonowej są ponad dwudziestokrotnie większe niż CO2 powstającego podczas spalania bezpośredniego. Wytwarzanie biogazu w okresach gdy dostępny jest świeży surowiec, a zapotrzebowanie na energię mniejsze, traci sens ekonomiczny.
* Wytwarzany biogaz zawiera znaczne ilości dwutlenku węgla, podwyższające emisję gazów cieplarnianych.
* Pozostałości pofermentacyjne w dotychczasowej postaci stanowią praktycznie bezużyteczny i kosztowny do utylizacji odpad.

Mit III: Wytwarzany biogaz jest cennym paliwem, a technologie biogazowania są dochodowe.

A co mówią fakty?

* Odwodniony biogaz zawiera zwykle nie więcej niż 54% metanu, od 0,5 do 2,0% siarkowodoru, śladowe ilości amoniaku i dwutlenek węgla jako pozostałość. Jeśli nie zostanie pozbawiony siarkowodoru i amoniaku, to nie nadaje się do innego użytku jak tylko spalania w kotłach energetycznych. Aby stał się cennym paliwem, na przykład jako gaz do silników spalinowych, musi zostać poddany kosztownemu oczyszczeniu z siarkowodoru i dwutlenku węgla. Wpostaci, w jakiej opuszcza instalację biogazową, może być traktowany wyłącznie jako niskiej jakości i kaloryczności gaz opałowy.
* Efektywność ekonomiczna biogazu jako paliwa jest ujemna. Jego sens ekonomiczny opiera się na założeniu, że produkcję biogazu należy dotować, bo jako zielone paliwo chroni świat przed katastrofą klimatyczną. W warunkach kryzysu ekonomicznego staje się to wątpliwe. Mając do wyboru wsparcie gospodarki lub nieefektywnego sposobu ograniczenia efektu cieplarnianego, wcześniej czy później zrezygnuje się ze wspierania tego kierunku. Ocenę skutków wstrzymania dotacji do biogazowni dla ich efektywności ekonomicznej zostawiamy bez komentarza.

Dla uzmysłowienia sensu ekonomicznego inwestowania w biogazownie należy zadać sobie podstawowe pytania:

-Czy bez dotacji z zewnątrz zarówno na etapie inwestowania, jak i eksploatacji biogazownie oparte na istniejących obecnie technologiach mogą być dochodowe?

-Ile energii odnawialnej netto uzyskujemy wytwarzając biogaz w instalacjach biogazowania?

-Jak wysokie są koszty uszlachetniania surowego biogazu i czy uzyskane efekty uzasadniają takie uszlachetnianie?

-Ile kosztuje rozwiązanie problemu zagospodarowania pozostałości pofermentacyjnych?

-Kto zostanie obciążony kosztami eksploatacji instalacji i zagospodarowania pozostałości?

-Dlaczego po wprowadzeniu przez rząd Niemiec zmian w zasadach finansowania produkcji biogazu, pod znakiem zapytania stało się dalsze funkcjonowanie największej w świecie biogazowni w Penkun (Niemcy)?

-Czy Polska jest na tyle bogata, aby stać ją było na dopłacanie do technologii, z których wycofują się Niemcy?

Decydując się na deklarowaną w mediach budowę 2000 biogazowni rolniczych i wydatki inwestycyjne w skali przekraczającej 40 miliardów złotych, należy najpierw odpowiedzieć na powyższe pytania.

Mit IV: Rozwój biogazowni rozwija polską gospodarkę.

W rzeczywistości w aktualnej sytuacji rozwój biogazowni szkodzi polskiej gospodarce.

* Linie technologiczne do wytwarzania biogazu w zdecydowanej większości dostarczane będą przez firmy mające siedzibę poza Polską i ich budowa nie będzie aktywizowała polskiego przemysłu.
* Dostarczone do Polski linie będą w bardzo wysokim stopniu finansowane z dopłat unijnych przewidzianych dla Polski, ograniczając wykorzystanie dotacji w bardziej efektywnych obszarach.
* Problem utylizacji bardzo dużych ilości szkodliwych i najczęściej bezwartościowych pozostałości z procesu biogazowania zostawiony zostanie polskim operatorom tych instalacji. Wysoka wartość nawozowa tych pozostałości jest mitem.
* Do kosztów eksploatacji dopłacać będą polscy operatorzy.

Musi dojść do politycznego otrzeźwienia i nastąpić zmiana proporcji finansowania infrastruktury transportowej ze środków publicznych – mówi w rozmowie z dziennikarzem wnp.pl wiceminister infrastruktury, Juliusz Engelhardt.

- Dlaczego sypie się infrastruktura kolejowa i nie widać w perspektywie wielu lat zahamowania tej tendencji?

- Dlatego, że za małe są środki przeznaczane na utrzymanie tej infrastruktury, a w takim systemie niemożności tkwimy od początku lat 90. minionego stulecia.

- Jaki jest bilans wydatków i potrzeb?

- Na bieżące utrzymanie 19 tys. km linii wydaje się dziś 1,3-1,5 mld zł, z czego budżet państwa dokłada 1 mld zł. Tymczasem należałoby co roku wydawać 4 mld, żeby zachowywać parametry techniczne infrastruktury, czyli utrzymania tej prędkości, do której były skonstruowane. Ponieważ nie mamy na to pieniędzy, od 1990 roku tory się degradują.

- Jaki jest „docelowy” model rozwiązania tej sytuacji?

- Chcemy stopniowo, w miarę możliwości budżetu, zwiększać środki na utrzymanie infrastruktury. W latach 1990-2005 z budżetu w ogóle nie finansowano inwestycji odtworzeniowych. Od 2006 roku sukcesywnie kwota ta rośnie, z poziomu 340 mln zł do 900 mln w tym roku i 1 mld w 2011 roku. Chcemy podwyższać tę kwotę, lecz aby dojść w tym tempie do 4 mld zł – nie starczy życia jednego pokolenia.

- A co ze środkami unijnymi? One nie rozwiążą problemu?

- W perspektywie budżetowej 2007-2013 mamy przyznane dużych rozmiarów środki z POIiŚ, łącznie z wkładem krajowym będzie to 27 mld zł. W tej kwocie ok. 5 mld dołoży budżet państwa, a 1 mld zł - pożyczy PKP PLK. Sęk w tym, że finansowaniem z POIiŚ objęta jest modernizacja jedynie kluczowych linii, typu E-65 z Gdańska do Warszawy, E20 Poznań-Warszawa, E30, Warszawa-Łódź. Na tych liniach uzyska się relatywnie wysoki standard. Po wszystkich będzie można podróżować z prędkością 160 km/h, a na niektórych – nawet 200 km, jak na E65 w 40 proc., podobnie jak na CMK.

- Ale to tylko pewien fragment sieci kolejowej, jej szkielet…

- Łącznie inwestycje te obejmą 1,5 tys. km. Komisja Europejska nie daje nam swobody, żebyśmy te 4,3 mld euro zagospodarowali na cele poprawy całej infrastruktury, lecz żąda ich wykorzystania na określone linie, aby uzyskały standardy unijne. To powoduje, że tymi środkami możemy obsłużyć tak niewielką część sieci kolejowej.

- Jaki zatem będzie los pozostałych 17,5 tysiącem linii?

- Uważam, że sieć ta – choć zmniejszyła się w ciągu 20 lat o 5 tys. km - jest ciągle za duża w stosunku do potrzeb. PKP PLK ponosi koszty utrzymania 19 tys. km sieci, podczas gdy ok. 90 proc. pracy przewozowej jest realizowana na 14 tys. km. To oznacza, że 5 tys. km jest słabo obciążonych i należałoby przestać je użytkować.

- To wymaga heroicznej decyzji politycznej.

- To jest zarazem przykład kolejowej kwadratury koła. Za każdym kilometrem, zdewastowanego przeważnie, toru stoją interesy lokalnych społeczności, a każde zamknięcie linii – nie mówiąc o trwałej ich likwidacji – wywołuje protesty. Sprawa opiera się o posłów, senatorów, prezydentów, wójtów, starostów, różne lobby.

- Więc z braku pieniędzy w budżecie, pewne lepiej „po cichu” zamykać kolejne odcinki?

- Prawdopodobnie tak. Degradację infrastruktury kolejowej charakteryzuje różnica pomiędzy długością odcinków, na których polepsza się parametry techniczne, a tymi, na których się one pogarszają. Ta różnica jest ujemna od wielu lat. To jest także mój osobisty dyskomfort, bo zajmuję się od ponad 30 lat branżą kolejową, a nie polityką.

- Na ile realne jest przyjęcie bardziej ofensywnego program remontu torów, na kształt programu „drogowego”? Czy pewnych kosztów nie mogą przejąć samorządy terytorialne?

- To drugie wyjście nie jest dobre. Samorządy nie są dzisiaj właścicielami infrastruktury kolejowej i wcale się nie garną, aby nimi zostać. Zatem resort nie może samorządom „wciskać” tej własności, a jedynie przekazać ją na zasadzie dobrowolności, co prawo już dopuszcza. Są już zresztą tego typu precedensy. Np. w woj. dolnośląskim, przekazano linię Szklarska Poręba – Jakuszce – granica Państwa na rzecz Starosty Jeleniogórskiego, gdzie odbywa się obecnie modernizacja linii, czy Mścice-Mielno na wybrzeżu koszalińskim, które przekazaliśmy miastu Koszalin.

- Czyli nie ustawia więc się kolejka do przejęć torów?

- Ze względów pragmatycznych. Przejęcie linii wiąże się z obowiązkiem posiadania zarządcy infrastruktury, co wynika z ustawy o transporcie kolejowym. Samorząd musi mieć podmiot, który prowadzi ruch kolejowy zgodnie z zasadami bezpieczeństwa na kolei. A to stos przepisów i nowe problemy. Ponadto trzeba mieć wizję, po co przejmujemy linię od państwa. Na ogół przejmowano linie zamknięte już dla ruchu kolejowego. Wobec powyższego, samorządy muszą mieć biznes plan restauracji tej linii.

- Gminy i miasta nie mają pomysłu?

- Czasami zamiar stawia się nad możliwości. Np. chęć przejęcia linii nr 36 zgłosiła gmina Sokoły. Znalazła się tam grupa entuzjastów, może hobbystów, którzy uważają, że tę zawieszoną linię mogą przejąć i eksploatować. Organizowali akcję medialną przeciwko PKP i resortowi, że to my blokujemy przekazanie. Ale podczas spotkania poprosiłem o przedstawienie, kto będzie zarządcą i jakie nakłady mogą ponieść.

Okazało się, że zaczęły się schody, prawdopodobnie zrezygnują z zamiaru. A my nie możemy przekazać pochopną decyzją linii gminie lub związkowi gmin i doprowadzić do sytuacji, że ulegnie ona silniejszej degradacji.

- Jest coś pozytywnego w przyszłości dla infrastruktury kolejowej?

- Musi dojść do politycznego otrzeźwienia i nastąpić zmiana proporcji finansowania infrastruktury transportowej ze środków publicznych. Dzisiaj forsowana jest z tych środków budowa dróg publicznych. Niewątpliwie słusznie, bo Polska jest zapóźniona pod względem sieci autostrad i dróg szybkiego ruchu. Ale w połowie dekady zakończymy główny front robót na drogach i powstanie możliwość przerzucenia więcej pieniędzy na kolej. Obawiam się jednak, że tego okresu nie dożyje jakieś 2-3 tys. km odcinków torów.

- Czy UE nie wymusi przyspieszenia takiej konwersji, skoro transport jest zobowiązany do ograniczenia emisji CO2, poziomu hałasu i poprawy bezpieczeństwa?

- Tak by się stało, gdyby UE zmieniła swoją politykę dofinansowywania inwestycji. Ale na to się nie zanosi. Być może nie mielibyśmy spektakularnych inwestycji, np. już za dwa lata E65 z odcinkami o prędkości 200 km/h, ale w to miejsce udrożniono by odcinki dwa-trzy razy większej długości.

Katowicki producent maszyn i urządzeń górniczych sprzedał wszystkie należącego do niego udziały w spółce zależnej Kopex-Biogazownie Polskie

Akcje kupiły dwie osoby fizyczne. Nabyły one 1,2 mln walorów, czyli 60 proc. kapitału zakładowego spółki. Cenę jednej akcji ustalono na 1 zł. Oprócz tego nabywcy muszą, zgodnie z umową, dopłacić ok. 1,8 mln zł (z odsetkami), tytułem zwrotu pożyczki udzielonej przez Kopex. Na przelanie pieniędzy na konta Kopeksu mają oni czas do końca czerwca 2010 r.

Stoi praktycznie nad rzeką. Polecam wrzucić sobie ich adres w Google Maps i obejrzeć okolicę.

A teraz jeszcze powódź: Onet

Nie możemy zapobiec degradacji infrastruktury kolejowej i co najmniej do 2015 roku więcej będzie ubywać odcinków torów, niż przybywać odcinków wyremontowanych lub nowych - mówi Zbigniew Szafrański, prezes PKP Polskie Linie Kolejowe.

- Ile w tym roku PKP PLK zamknęła odcinków linii kolejowych lub ograniczyła prędkość?

- Niestety, od lat mamy ujemny bilans pomiędzy remontami a ograniczeniami prędkości z powodu złego stanu torów. W obowiązującym w tym roku regulaminie dostępu do infrastruktury obniżyliśmy prędkość na 1477 km, a podnieśliśmy na 638 km. W przyjętym niedawno regulaminie na 2011 rok bilans jest jeszcze gorszy. Prędkość zwiększy się na 421 km, lecz obniży na 1978 km. Ponadto zakładamy, że 1523 km zostanie wyłączonych z eksploatacji. Przypomnę, że obecnie eksploatujemy nieco ponad 19 tys. km linii kolejowych, a jeszcze 10 lat temu 23 tys. km.

- Dochodzą do tego wąskie gardła na liniach, ograniczające prędkość.

- Mamy ponad 5 tys. takich miejscowych ograniczeń prędkości. Jeżeli uwzględnić je do łącznej długości linii to wychodzi, że częściej niż co cztery kilometry pociąg musi zwalniać. Fakt, że wąskie gardła nie rozkładają się równo na wszystkie odcinki. Gdy ktoś jedzie z Krakowa do Rzeszowa, to odczuje tych 80 ograniczeń. Podróż staje się drogą przez mękę.

- Jak ujemny bilans remontów torów wpływa na warunki konkurencyjne transportu kolejowego wobec drogowego?

- Problemem w transporcie towarowym jest nie tyle szybkość jazdy po linii, co rozdzielenie ruchu pasażerskiego od towarowego. W tym kierunku chcemy iść. Dlatego, że użytkując ten sam tor pociąg towarowy jedzie od stacji do stacji i musi stanąć, by przepuścić jadący szybciej pasażerski. Dla przewozów towarowych najlepiej byłoby, gdyby nie było na tej samej linii szybkich pociągów pasażerskich.

- Ile jest obecnie osobnych ciągów towarowych?

- Niestety, tylko dwa; jeden ze Śląska przez Karsznice, Bydgoszcz do Tczewa oraz ze Śląska przez Wrocław i Zieloną Górę i dalej wzdłuż Odry do Szczecina. Problem polega na tym, że obie linie są w bardzo złym stanie, a linia nadodrzańska – wręcz w katastrofalnym.

Pewnym rozwiązaniem na wspólnych odcinkach, zmodernizowanych do prędkości 160 km/h, jest wprowadzanie blokad samoczynnych. To oznacza, że odstęp między stacjami dzielimy na szereg mniejszych odcinków. Gdy pociąg pasażerski przejedzie jeden z nich, automatycznie daje sygnał do jazdy pociągu towarowego, który nie musi czekać, aż ten pierwszy minie stację. Dzięki czemu zwiększamy przepustowość linii.

- Dlaczego stan infrastruktury kolejowej się pogarsza?

- Z powodu braku pieniędzy. Do roku 2015 mamy precyzyjnie sformułowane projekty realizacji inwestycji. Środki pochodzą z trzech źródeł: Programu Operacyjnego Infrastruktura i Środowisko (ok. 27 mld zł), z którego finansowane są inwestycje w modernizację linii podstawowo-pasażerskich, z Regionalnych Programów Operacyjnych (1,8 mld zł) oraz z budżetu państwa, na inwestycje odtworzeniowe i remonty linii, w tym do przewozów towarowych (ok. 6,5 mld zł). Te ostatnie środki częściowo pochodzą z Funduszu Kolejowego. Jednak z przerażeniem przyglądam się, że on topnieje, bo decydenci znajdują coraz nowe zastosowania jego środków.

- Mówi Pan o projekcie wykupu przez Skarb Państwa od PKP SA udziałów w PLK?

- Tak, bo środki mają pochodzić właśnie z Funduszu Kolejowego. Jeżeli kwota wykupu w 2011 r. przekroczy 500 mln zł rocznie, to nam zabraknie na dołożenie naszego wsadu do inwestycji, realizowanych ze środków RPO.

- Ile linii zostanie wyremontowanych lub zmodernizowanych z tych trzech źródeł do 2015 roku?

- Z grubsza rzecz biorąc - 3600 km. A to oznacza, że na pozostałe 15,4 tys. km linii nie będą kierowane żadne inne pieniądze, poza utrzymaniowymi, które – w naszej ocenie – wydatkowane są w 1/3 niezbędnych nakładów.

Efekt jest taki, że poza ujętymi w planach inwestycyjnych liniami, gdzie poprawimy stan infrastruktury kolejowej – na pozostałych będzie się on nadal pogarszać i co najmniej do 2015 będziemy mieli ujemny bilans prędkości.

- Dlaczego dotychczas PKP PLK nie wykorzystały euro ze środków POIiŚ?

- Ten poślizg to nie nasza wina. W obecnej perspektywie budżetowej (2007-2013) dopiero jesienią ub.r. Komisja Europejska ustaliła zasady dofinansowania projektów kolejowych. Komisja wychodzi z założenia, że skoro np. PLK odpłatnie udostępnia infrastrukturę i na tym zarabia, to Unia dofinansuje tylko różnicę pomiędzy niezbędnymi kosztami inwestycji a wpływami z opłat. Te koszty i przychody należy jednak wyliczyć 30 lat wprzód.

Właśnie aż do ub.r. brakowało wspólnej dla UE metodyki ich szacunków. Dlatego pierwszy wniosek, o dofinansowanie modernizacji Lokalnego Centrum Sterowania w Ciechanowie, mogliśmy złożyć dopiero na początku tego roku. Traktujemy go zresztą wzorcowo, tzn. jeżeli zostanie przyjęty przez KE, metodykę będziemy powielać na pozostałe projekty.

- Czy PLK zdąży wykorzystać dofinansowanie do 2013 roku?

- Tak, bowiem obowiązuje zasada N+2, tzn. projekty możemy rozliczać do dwóch lat po zakończeniu danego okresu budżetowego, czyli środki te posłużą do finansowania inwestycji realizowanych do 2015 roku.

- Jaki będzie wsad polski, do 4,3 mld euro środków unijnych?

- Zakładając, że utrzyma się kurs 4 zł/euro, do 2015 roku musimy dołożyć 5,6 mld zł pieniędzy krajowych. Niestety, jak na razie takich pieniędzy nie mamy. Prawdopodobnie zaciągniemy kredyt w EBI, a ponieważ nie będziemy z kolei w stanie spłacić go ze środków operacyjnych, to obsługa kredytu będzie pochodziła ze środków Funduszu Kolejowego, o ile jego zakres zostanie odpowiednio zmodyfikowany.

- Ile potrzeba pieniędzy na remonty?

- Koszt likwidacji zaległości remontowych i utrzymaniowych na liniach poza korytarzami TEN-T, które nie są przewidziane do naprawy ze środków unijnych, oceniamy na 47 mld zł. Tymczasem do 2015 roku możemy się spodziewać średnio 1,1 mld zł wpływów na ten cel. Dzieląc środki potrzebne przez te znajdujące się w naszej dyspozycji wychodzi, że według obecnego stanu potrzeb wyremontujemy linie za... 43 lata. Pytanie: ile z nich nie dotrwa do kapitalnego remontu?

I tak oto w ten sposób dzielna społeczność SW wspólnymi siłami rozwiązała kolejną, nietrywialną zagadkę

Resort skarbu zaoferuje na alternatywnym rynku w ramach projektu Treasury to Market 20–30 przedsiębiorstw

Treasury To Market to alternatywny system obrotu, na który docelowo miałoby trafić kilkadziesiąt spółek kontrolowanych przez Skarb Państwa. – Mamy sporo mniejszych spółek, które są w dobrej kondycji, osiągają dobre wyniki, jednak nie mają raczej szans na prywatyzację przez giełdę. Idea była więc następująca: spróbujmy zainteresować nimi za pośrednictwem giełdy nie tylko inwestorów branżowych, ale i finansowych – powiedział w rozmowie z „Parkietem” wiceminister skarbu Adam Leszkiewicz. Chodziło o firmy o średnich przychodach, rzędu 40–50 mln zł.

Hindus twierdzi, że od 70 lat nic nie jadł

Kim zatem jest leszcz?

Drobnym inwestorem dysponującym skromnym kapitałem?

Panikarzem?

Głupkiem kierującym się li tylko nawoływaniami naganiaczy?

A leszcze to przecież my wszyscy, jak okiem sięgnąć

Aby uniknąć przekroczenia dopuszczalnego przez prawo poziomu zadłużenia, krakowski magistrat dokonał niefortunnych zmian w walutach, w których zaciągnął kredyty. Wskaźniki poziomu zadłużenia uratowano, ale miasto straciło na tym 120 mln zł.

Warto zauważyć, że prawie 95 proc. walorów wrocławskiej spółki należy do dwóch członków jej zarządu. – Taki ruch na pewno jest bardzo niepokojący dla pozostałych, drobnych akcjonariuszy. Na giełdę wchodzi się zwykle po to, żeby pozyskać kapitał na rozwój. W tym wypadku plany na przyszłość i strategia spółki są zupełnie niejasne dla inwestorów – komentuje Jarosław Dominiak prezes Stowarzyszenia Inwestorów Indywidualnych.

Piątek, 7.05.10

15.00-19.00 - Specjalne szkolenie sensoryczne dla piwowarów - część zamknięta. Wszystkie szkolenia prowadzi uznany specjalista z zakresu sensoryki - Maciej Chołdrych

Sobota, 8.05.10

9.00-13.00 Szkolenie Przedziwny Świat Piw Belgijskich - część zamknięta, miejsca jeszcze są, zainteresowanych zapraszam www.centrumpiwowarstwa.pl/skle...

14.00-19.00 - VII Wrocławskie Warsztaty Piwowarskie, wstęp, jak zwykle - wolny

W programie m.in:
- Sklepy Browamator, Centrum Piwowarstwa i Piwodziej ze swoimi stoiskami - będzie można poczynić niektóre zakupy (z tego, co sklepy wezmą na Warsztaty, całego magazynu nie da się, zatem nie należy oczekiwać pełnych ofert). Oczywiście na pewno też będzie można odebrać wcześniej zamówione produkty.
- warzenie piwa na żywo: Centrum Piwowarstwa klasycznie, w garnku, dla początkujących, Browamator - prezentacja kociołka Speidelmeister, czy warzenie piwa bezdotykowe

- konkursy z nagrodami:

*butelkowanie piwa na czas (zamiast śrutowania na czas dla odmiany)
*konkurs wiedzowy dla piwowarów - do wygrania upominki warzelnicze od Centrum Piwowarstwa
*konkurs z zakresu wiedzy o śrutowaniu - do wygrania śrutownik Porkert (ufundowany przez minibrowary.pl)

- Konkurs Piw Domowych - kategorie Pils i Witbier

- prezentacja Brew Tower przez jej projektanta Browarzyciela

- degustacje piw domowych

- pogadanki z interesującymi ludźmi

---

I Wrocławski Festiwal Dobrego Piwa,
8.05.10 godz.17.30 - do oporu
9.05.10 godz. 12.00 - do oporu
wstęp wolny:

W plenerze Zamku będzie można napić się z nalewaka piw z następujących browarów (lista może ulec nieznacznym modyfikacjom):

Polskie:
- Amber
- Ciechan
- Fortuna
- Konstancin
- Na Jurze
- Kormoran

Zagramaniczne:
- Cerna Hora
- Erdinger
- Nova Paka
- Rohozec
- Opat
- Svijany
- Rampusak
- Policzka
- Rychnov
- angielskie Bishop's Finger lub Abbot
- Lindemans
- Svyturys

Po za tym sklepy z piwem butelkowym:

wrocławskie: Browarek, Drinkhala, Magnat - piwa bardzo różnej maści, oczywiście same wyśmienite

inne: Smak Piwa - piwa belgijskie

---

Zaplecze gastronomiczne:
- duży ogródek z typowo piknikowymi/piwnymi daniami, czyli wszelakie mięsiwa z grilla, żurki w chlebie, chleb ze smalcem itp.
- w ciągu piwnym stoiska z wyrobami regionalnymi: chleby, sery, wędliny - wszystko eko i regio

Część artystyczna:

W sobotę po Warsztatach, w trakcie Festiwalu, w amfiteatrze przy Zamku recital rockowy da ekipa z Wrocka.

W niedzielę prawdopodobnie zespół bluesowy - jeszcze nie znam konkretów, oraz raczej tylko muzyka mechaniczna w tle dla podtrzymania miłej atmosfery To się jeszcze może zmienić.

Oprócz tego w niedzielę, 9 maja 2010, godz. 15.00-19.00

Szkolenie: Najciekawsze piwa na świecie (początkujący degustatorzy)


Ogłoszenie wyników Konkursu Piw Domowych, wręczenie nagród.

Baza noclegowa w pobliżu Zamku wraz z orientacyjnymi cenami:



Hotel BUGATTI

http://www.hotelbugatti.pl

odległość: ok 100m. od CK ZAMEK

ceny: pokój 1os. od 195zł, pokój 2os. od 249zł


Hotel Karczma RZYM

http://www.karczmarzym.pl

odległość - 4,5 km od CK ZAMEK, ok. 9min. samochodem, brak bezpośredniego połączenia komunikacji miejskiej z Leśnicą

ceny: pokój 1os. od 160zł, pokój 2os. od 200zł



Hotel ETAP

www.orbis.pl/pl/wroclaw/hotele...

odległość - 6km od CK ZAMEK, ok. 7 min. samochodem, ok. 12 min. tramwajem

(nr. 10 i 22)

ceny: pokój od 119zł (bez różnicy 1 lub 2 os.)


Hotel ORBITA

http://www.orbita.pl

odległość - 9 km od CK ZAMEK, ok 12min. samochodem, ok. 20 min. tramwajem(nr 10 i 22), do przystanku tramwajowego ok. 500m

ceny: pokój 1 os. od 150zł, pokój 2os. od 170zł


Dom Turystyczny SOLO

http://www.puhot.com.pl

odległość - 9km od CK ZAMEK, ok 12min. samochodem, ok. 20 min. tramwajem

(nr. 10 i 22)

ceny: pokój 2os. od 66zł, są również pokoje 3 oraz 4 osobowe



Dom Turystyczny TRIO

http://www.puhot.com.pl

odległość - 11km od CK ZAMEK, ok 16 min. samochodem, ok. 20 min. tramwajem

(nr. 10 i 22)

ceny: pokój 1os. od 65zł, 2os. od 75zł



Hotel HELLON

http://www.hotel.hellon.com.pl

odległość - 18km od CK ZAMEK (Środa Śląska), ok 18min. samochodem (bardzo dobra, szybka droga)

ceny: pokój 1os. od 100zł, pokój 2os. od 140zł



Informacje dotyczące czasu przejazdu samochodem podajemy za serwisem googlemap, natomiast przejazdy komunikacją miejską za serwisem mpk wrocław.



Więcej informacji o bazie hotelowej Wrocławia na następujących stronach:

http://www.wroclaw.pl/m8953/

http://www.hotelewroclaw.pl/

Przy tak rozumianym "naganianiu" nie da się tego robić na spółkach WIG20, Petrolu i wielu innych papierach z ogromnymi obrotami.

PCC Intermodal, zajmujący się transportem kontenerów, chce przeznaczyć w tym roku 40 mln zł na inwestycje. Większość pieniędzy pójdzie na budowę terminalu przeładunkowego w Kutnie, który ma być oddany do użytku w grudniu.

Osobiście nie, ale moje akcje się często tak zachowują.

podobno w europie zyski trzepią solidnie hotelarze. Miliony ludzi w końcu uwięzieni

www.pb.pl/rss/a/2009/08/28/Kop...

PO przeczytaniu tego artykułu stawiam śmiałą tezę:

Kopex pomału przestawia się na energetykę.

Myślę tak dlatego, że:
- węgiel nie jest odnawialnym źródłem energii, więc kiedyś się skończy, a co za tym idzie pracy dla Kopexu będzie coraz mniej. Tu oczywiście mówię o dość długim horyzoncie czasowym.
- coraz więcej spółka inwestuje w technologię do pozyskiwania energii. Przychody z jej handlu szybko wzrastają.
- są programy zachęcające do inwestycji w tą branżę. Nawet jeśli teraz takie projekty są na skraju rentowności, to w miarę jak technologia spowszednieje, spadną koszty pozyskiwania energii z takich źródeł.
- na energię elektryczną zawsze będzie popyt - i to coraz większy.
- jeszcze sporo zarobią na kopalniach, ale już teraz myślą o przyszłości i dlatego idą w tym kierunku. Myślę, że za kilka lat przychody z energii przewyższą te z kopalń. Dynamika wzrostu przychodów z tego tytułu jest spora.

ps. być może ten post powinien być na wątku Kopexu?

W ostatnich latach produkcja energii elektrycznej z węgla maleje. Spadek będzie utrzymywał się w kolejnych latach.

www.pb.pl/rss/a/2009/08/28/Kop...

PO przeczytaniu tego artykułu stawiam śmiałą tezę:

Kopex pomału przestawia się na energetykę.

Myślę tak dlatego, że:
- węgiel nie jest odnawialnym źródłem energii, więc kiedyś się skończy, a co za tym idzie pracy dla Kopexu będzie coraz mniej. Tu oczywiście mówię o dość długim horyzoncie czasowym.
- coraz więcej spółka inwestuje w technologię do pozyskiwania energii. Przychody z jej handlu szybko wzrastają.
- są programy zachęcające do inwestycji w tą branżę. Nawet jeśli teraz takie projekty są na skraju rentowności, to w miarę jak technologia spowszednieje, spadną koszty pozyskiwania energii z takich źródeł.
- na energię elektryczną zawsze będzie popyt - i to coraz większy.
- jeszcze sporo zarobią na kopalniach, ale już teraz myślą o przyszłości i dlatego idą w tym kierunku. Myślę, że za kilka lat przychody z energii przewyższą te z kopalń. Dynamika wzrostu przychodów z tego tytułu jest spora.

ps. być może ten post powinien być na wątku Kopexu?

W ostatnich latach produkcja energii elektrycznej z węgla maleje. Spadek będzie utrzymywał się w kolejnych latach.

Firma powstała w lipcu 1990 roku jako konsekwencja żeglarskich pasji i zainteresowań właściciela – Marka Wilanowskiego. Konstruktorem pierwszego produkowanego przez firmę jachtu PEGAZA 696 był Adam Orych. Łódź skonstruowana i produkowana była z myślą o rynku polskim. Jednocześnie w 1991 roku firma postanowiła wyjść na rynek zachodni.

Jeden z produktów firmy - PEGAZ 737 został zaprojektowany i wykonany zgodnie z obowiązującymi standardami w Europie Zachodniej. Po raz pierwszy został zaprezentowany na wystawie w Berlinie w październiku 1992roku. Jacht spotkał się z dużym zainteresowaniem publiczności targowej , czego efektem były otrzymane liczne zlecenia z terenu właśnie Zjednoczonych Niemiec.

Od tego czasu rozpoczęła się działalność eksportowa, która objęła Niemcy, Austrię, Holandię, Szwajcarię, a obecnie Szwecję, Norwegię, Francję i nawet Turcję. Po targach w Amsterdamie w 1994 roku firma uzyskała wyłączność od firm RONSTAN i AKZO NOBEL na sprzedaż produktów w Polsce. Powstał firmowy sklep żeglarski „INTER YACHT”


W związku z dynamicznym rozwojem firmy w 1995 roku wykupiona została działka na której mieściła się siedziba firmy. Pozwoliło to na znaczną redukcję kosztów, a zaoszczędzone środki zostały przeznaczone na nowe projekty i inwestycje.


Ponownie od Adama Orycha – wybitnego konstruktora i przyjaciela firmy zakupiono projekt istniejącego już jachtu Pegaza 888, który po zmianach i korektach zaczął być produkowany i sprzedawany pod nazwą PEGAZ 30, następnie PEGAZ 31.

Za obydwie te jednostki firma otrzymała nagrody „GWÓŹDŹ TARGÓW” w 2001 i 2002roku. W 2001r firma przeniosła produkcję do nowo wybudowanej stoczni w Gielniowie.W Warszawie pozostała siedziba, magazyny a w pomieszczeniach po starym warsztacie szkutniczym uruchomiliśmy sklep żeglarski.

W 2002 roku firma rozpoczęła produkcję jachtu regatowego klasy 650 - SKIPPI 650, którego projektantem jest Jerzy Pieśniewski. Konstrukcja ta stała się przebojem handlowym firmy. Sukces jachtu Skippi 650 był przyczynkiem do założenia Stowarzyszenia Klasy Skippi 650, które zrzesza wielu miłośników żeglarstwa regatowego.

Starty w regatach pozwalają na zdobywanie nowych doświadczeń i inspirują do kolejnych modyfikacji konstrukcji czego efektem jest nowy SKIPPI 650 Cruiser.

Rok 2002, to również przełomowy okres dla polskiego przemysłu jachtowego. Powstało Stowarzyszenie Przemysłu Jachtowego „POLSKIE JACHTY”, którego inspiratorem i współzałożycielem obok Wojciecha Kota był również Marek Wilanowski. Stowarzyszenie skupia zarówno producentów jachtów, jak i przedstawicieli branż pokrewnych. Od 2003 roku POLSKIE YACHTY są członkiem ICOMIA. Dotychczasowym największym osiągnięciem firmy była nominacja jachtu Pegaz 28 do nagrody European Yacht of the Year 2003r. Jednostka nasza znalazła się w doborowym towarzystwie najlepszych jachtów Europy.

Od 2004r podjęliśmy produkcję dziewięcio metrowego jachtu żaglowego - Arion 29. Jego premierowy pokaz na targach Wiatr i Woda 2004 publiczność przyjęła bardzo entuzjastycznie, czego dowodem jest przyznanie Nagrody Publiczności.

2005r. jest przełomowy w historii firmy, nowa hala, nowe rynki zbytu, rozpoczęcie współpracy ze znanymi stoczniami, takimi jak COMAR z Włoch i SUNWIND ze Szwajcarii. Równocześnie rozpoczeliśmy produkcję jachtów motorowych.

Pierwszym produktem z tej linii jest motorówka SkY-Dancer 700, produkowana w dwóch wersjach-ze stacjonarnym silnikiem diesla Volvo-Penta i w wersji do silnika zaburtowego.

Firma oprócz produkcji jachtowej zajmuje się również handlem artykułami żeglarskimi. Jesteśmy między innymi przedstawicielem znanych producentów wyposażenia żeglarskiego:

1. Ronstan - najwyższej klasy bloki do jachtów
2. International Akzo Nobel - farby i lakiery jachtowe
3. FSE Robline – liny żeglarskie

Katowicka spółka chce zarabiać na energii odnawialnej. Dotychczas wykonywała głównie prace budowlano-montażowe w zakresie automatyki i elektryki wysokich napięć.

Obecnie stara się o kontrakty na projekt i budowę dwóch biogazowni i farmy wiatrowej.

Czy lepiej srodki pieniezne zostawic w spolce? Nie, bo w kasie nie pracuje (jedyne co przynosi to odsetki rzędu 5% rocznie), wiec bedzie wyplacona. A zarzad nie ma innego pomyslu na zagospodarowanie takiej kwoty.

Banki za rok dwa znow beda z pocalowaniem dawaly kredyty tym wszystkim co dzisiaj domy zabieraja.

Goldmany twierdzą


a wy jak myślicie? Jak rynki mogą zareagować w poniedziałek na tego typu informacje?
W końcu prezes NBP również zginął. Jestem prawie pewny że gdyby to było w środku tygodnia kurs złotówki przeżył by przynajmniej chwilowe tąpnięcie

(...) ale czy jest to jedyny powód, dla którego lokowanie kapitału w tego typu, niskooprocentowane instrumenty jest korzystniejszy od wyżej oprocentowanych depozytów w bankach komercyjnych?

Nie potrzeba bessy by wykończyć leszcza ... wystarczy wciągnąć go na NC.

2. Realizacja celów emisji

W miesiącu lutym 2010r. została zamówiona forma do produkcji wkładek styropianowych do następujących bloczków systemu : węgarek, węgarek ½, HOTBLOK NZ 90º, HOTBLOK ½ . Inwestycja ta pozwoli Spółce znacząco obniżyć koszty produkcji wkładek, uniezależnić się od zewnętrznego wykonawcy, zwiększyć wydajność oraz jakość produkcji. Forma została zamówiona w firmie MARBET Sp. z o.o. w Bielsku Białej.

Opóźniający się początek sezonu budowlanego Emitent poświęcił na przygotowanie kolejnych inwestycji, intensyfikując rozpoczęte już działania z biurami projektowymi, czego efekty będą widoczne już w najbliższym czasie. Trwają ostatnie ustalenia dotyczące budowy kolejnych dwóch osiedli domów jednorodzinnych na terenie Polski i Czech. Spółka przygotowuję się do udziału w targach branżowych, co w zdecydowany sposób przyczyni się do wzrostu rozpoznawalności marki HOTBLOK i promocji budownictwa energooszczędnego z wykorzystaniem systemowych rozwiązań proponowanych przez HOTBLOK SA.

Poprzeczne pęknięcia, nierówna nawierzchnia, zła przyczepność jezdni - po półtora roku od oddania do użytku odcinka ekspresówki między Białobrzegami a Jedlińskiem są poważne usterki

Czy elektryczne i hybrydowe samochody zawładną Londynem? Ministrowie przeznaczają miliony funtów, by tak się stało, zapowiadając "elektryczną rewolucję"

Arteria ma umowę z Germanos
www.pb.pl/a/2008/06/18/Arteria...

- Dzień dobry tu bank Dominet.
- Do czego?

Od dziesiątków lat, w tym także w ostatnim 20 – to leciu, manipulowano informacją geologiczną. Np. coroczne Bilanse Zasobów Kopalin (PIG) informują, że mamy jedynie 150 mld m3 gazu (na 10 lat eksploatacji) i 19,5 mln ton ropy (na 1,3 roku eksploatacji).

Jak za dotknięciem różdżki czarodziejskiej, z chwilą przekazania zasobów w celu rozpoznania, od razu wiadomo, że pod Kutnem zasób gazu przekazany w 2007 roku FX Energy to ok. 500 mld m3, a gaz przekazany firmie Chevron w 2009r. (obie firmy z USA) to ok. 1000 mld m3 (1 bln). Zasoby te po prostu, były dawno, poprzez kilka tysięcy wierceń w latach 60 i 70 - tych XX wieku i inne (satelitarne) w latach następnych, rozpoznane, a informacje utajniono polskiemu społeczeństwu i przekazywano agenturze KGB.

ale Trix podobno dość ociężały jest