Tydzień z obligacjami w Domu Maklerskim AmerBrokers 20-27 lutego

Gdy opowiadałem znajomemu obcokrajowcowi o Catalyst, po kilku minutach rzucił: ah, junk bonds!
Czy miał rację? Część obligacji można na pewno nazwać mianem hmmm... wysokodochodowych.
Czy podzielacie ten sposób myślenia?
Jeśli tak: czy nie warto byłoby stworzyć fundusz inwestujący w takie aktywa? Średnia stopa zwrotu z HYB w 2010 r. wyniosła 15%, ale w 2009 r. aż 58%.
źródło: www.economist.com/node/1796695...

Znajomy miał rację, ale tylko częściową. Na zagranicznych rynkach platformy obrotu podobne do Catalyst są obecne na rynku od wielu lat (zalecam przejrzenie materiału na ten temat np. z 1987 roku - LINK), co za tym idzie rynki te są o wiele bardziej dojrzałe niż nasz rynek. Inwestorzy są już więc przyzwyczajeni do tego typu instrumentów i świadomi ryzyka, które za sobą niosą. Co więcej część rynków wyraźnie rozróżnia High-yield bonds/Junk bonds od produktów mniej ryzykownych Emitentów. W swoich założeniach inwestycyjnych inwestorzy decydują jaką cześć kapitału przeznacza na te dwa "rodzaje" instrumentów. Co więcej, zapewne inwestorzy przy długoterminowym inwestowaniu wkalkulowują sobie ryzyko zanotowania istotnych porażek. M.in. z tego powodu o wiele drożej cenią swoje ryzyko.

Dlaczego racja jest tylko częściowa? Ponieważ na polskim rynku wydaje się, ze nie nastąpił jeszcze wyraźny rozdział między junk-bonds i obligacjami mniej ryzykownych Emitentów. Trudno więc wrzucić do jednego worka cały Catalyst jako junk-bonds, ponieważ byłoby to wyraźne nadużycie. Oczywiście przy pojedynczych walorach można postawić znak zapytania czy to już junk, czy jeszcze nie, ale większość instrumentów ma jednak lepszy "rating". Dodatkowo na naszym rynku nie są jeszcze obecne wyspecjalizowane instytucje, które w tego typu projekty by inwestowały. Większość TFI i Asset Management stawia bowiem jednak jedynie na "dobrych" Emitentów i kapitałem przeznaczonym na wyższe ryzyko wolą obracać na rynku akcji. Natomiast na rynkach zagranicznych inwestycjami tego typu zajmują się np. fundusze venture capital, z tym, że w ich przypadku stosowane są najczęściej bardziej skomplikowane instrumenty, niż proste obligacje. Warto prześledzić chociażby transakcje Warrena Buffeta. Bardzo ciekawe konstrukcje takich instrumentów są opisane chociażby w książce “The Snowball: Warren Buffett and the Business of Life”

P.S. Dziękuje za interesujące pytanie - jest ono dla mnie inspiracją do napisania kolejnego felietonu do Parkietu :)

pozdrawiam - Łukasz Rosiński, p.o. Dyrektora Departamentu Corporate Finance DM AmerBrokers

Aby wziąć udział w przeprowadzanej przez DM AmerBrokers prywatnej ofercie obligacji, należy zgłosić taką chęć na adres: obligacje@amerbrokers.pl, wraz z podaniem kwoty jaką mogą Państwo zainwestować. Wkrótce w naszym serwisie zostanie przedstawiona specjalna sekcja dotycząca tego rynku.

Lista dotychczas zrealizowanych projektów jest dostępna TUTAJ.

Ogólne pytania należą do tych najtrudniejszych :)

Mam nadzieję, że to nie problem, ale zacytuję swoją wypowiedź dla StockWatch.pl, która wydaje się dobrze odnosić do postawionego pytania.




pozdrawiam - Łukasz Rosiński, p.o. Dyrektora Departamentu Corporate Finance DM AmerBrokers

Szanowny Panie,

wszelkie informacje na temat spółki są dostępne we wspomnianym dokumencie informacyjnym oraz w raportach bieżących i okresowych spółki. Na dzień dzisiejszy nie posiadamy innych informacji niż pochodzące z poniższych źródeł. Odnosząc się do drugiej części pytania - rzeczywiście ze względu na podwyższone ryzyko inwestycyjne, wspomniane obligacje mają dobre zabezpieczenie hipoteczne.

Dokument informacyjny
Raporty spółki

Z naszych ostatnich doświadczeń wyłania się całkiem ciekawy obraz. Zauważamy generalne istotne zwiększenie zainteresowania obligacjami korporacyjnymi. Być może wynika to z czynników opisanych przeze mnie w jednym z felietonów), natomiast zapewne zwiększa się także świadomość inwestorów. Z naszej perspektywy obligacja jest także produktem, dzięki któremu udaje się nawiązać współpracę z wieloma nowymi inwestorami, którzy dotychczas bali się jakichkolwiek ryzykownych instrumentów.

Dodatkowo zauważyliśmy, że zainteresowanie inwestycjami w obligacje istotnie wzmaga się w momencie większych korekt na rynku akcji, co potwierdzałoby poniekąd Pańską tezę. Z drugiej strony nie widzimy natomiast dużego odpływu środków zainwestowanych w obligacje np. w ostatnim czasie, czyli w momencie poprawy sentymentu na rynku akcji. Być może problemem jest nadal płynność rynku wtórnego, natomiast pojedyncze przypadki bardzo zdywersyfikowanych portfeli obligacyjno-akcyjnych jak najbardziej zauważamy. W naszych działaniach edukacyjnych taki właśnie model staramy się mocno wspierać.

pozdrawiam - Łukasz Rosiński, p.o. Dyrektora Departamentu Corporate Finance

Trochę w nawiązaniu do pytania Pana Kamila. W jednym z wątków dotyczących obligacji jeden z forumowiczów zwrócił uwagę na dodatkowe, systemowe źródło ryzyka inwestycji w papiery dłużne, które określił jako "ryzyko niedojrzałości mechanizmów i regulacji prawnych". Pod tym pojęciem można zaklasyfikować zdarzenia, które miały/mają miejsce na rynku:
- możliwość dokonania wykupu nieproporcjonalnego zapadłych obligacji (wg uznania emitenta),
- nieprzejrzysta polityka informacyjna (np. Fojud nie zamieścił informacji o złożeniu wniosku o upadłość),
- nieprzestrzeganie terminów publikacji raportów półrocznych, rocznych, które mają istotny wpływ na ocenę zdolności kredytowej emitenta w kolejnych okresach,
- brak obowiązku publikacji raportów kwartalnych,
- brak ratingów (ze względów finansowych zrozumiałe, ale mimo wszystko).
Jak państwo jako DM oceniają istotność tego rodzaju ryzyka? Czy klienci mają świadomość tego typu zdarzeń mających miejsce na rynku? Czy jako uczestnik rynku, widzą Państwo szanse na poprawę wymienionych standardów?

Drugie pytanie: czy w krótkiej perspektywie, jest możliwe stworzenie indeksu obligacji korporacyjnych? Czy rynek jest wystarczająco duży/dojrzały do realizacji takiego projektu?

Akurat w ofertach niepublicznych progi wejścia bardzo często są znacznie niższe. Nie ma raczej powodu zakładać, że wszyscy zapisujący się na obligacje zadeklarują minimalną kwotę.

W pytaniu chodziło chyba o inne zjawisko. O ile wiem, limit 50 tys. euro pojawia się dla ofert publicznych ponieważ zgodnie z przepisami (chyba ustawy o ofercie publicznej) powyżej tego progu dla ofert publicznych nie trzeba sporządzać prospektu emisyjnego. Emitenci po prostu oszczędzają sobie w ten sposób pracy i wydatków. Oczywiście czasem zdarzają się też emisje publiczne poniżej tego progu (z prospektem), na przykład ostatnio GNB PP-I.

Najlepszą odpowiedzią na Pańskie pytanie będzie zapewne informacja, że posiadamy dostęp do systemu Bloomberg :) To chyba najlepszy sposób na znalezienie drugiej strony transakcji na nienotowanych instrumentach. Jeżeli więc posiadają Państwo takie instrumenty lub są zainteresowani ich nabyciem, zapraszamy do kontaktu z naszymi maklerami. Bardzo chętnie pomożemy w dokonaniu takiej transakcji.

Emisja obligacji oczywiście nie wymaga zapewnienia wtórnego obrotu nabytymi papierami. Wszystko zależy od woli klienta i w części również od charakteru emisji. Chociażby przeprowadzenie bardzo małej emisji i jej notowanie na Catalyst może się okazać dla Emitenta bardzo drogie. Z drugiej strony bardzo rozpoznawalny Emitent, który planuje sprzedaż obligacji jedynie klientom instytucjonalnym, też nie musi widzieć dużej korzyści z ich notowania.

Obecnie staramy się jednak przekonać każdego z naszych Emitentów, że zapewnienie możliwość swobodnego obrotu instrumentami na rynku wtórnym, może bardzo rozszerzyć spektrum inwestorów zainteresowanych objęciem emisji. Notowanie zwiększa także rozpoznawalność Emitenta, co jest bardzo ważne w przypadku jego dalszych planów związanych z rynkiem kapitałowym (np. IPO).