Europa bliska bankructwu.

Ależ oczywiście że to rynek wybiera sobie pieniądz. I tak jak napisałem - przez minione stulecia rynek wybrał kruszec (czyli złoto, ewentualnie srebro) jako najlepszy pieniądz. Były też muszelki, papierosy, bydło, ryby, kamienie szlachetne itd itp. Dobro które ma zostac pieniądzem powinno spełniac takie cechy:

- trwałość - jesli wybralibyśmy jako pieniądz np. kwiaty cięte to ich zywotnosć wynosiłaby kilka dni i tak naprawdę kilka dni po transakcji pieniądz by nam znikał. czyli jesli bylibyśmy sprzedawcami jakiegoś dobra to tracilibysmy na takim interesie. Ryby też są niezbyt dobre (po odłowieniu szybko się zepsują). Muszelki to już jest coś, o ile będziemy się z nimi obchodzić w miarę ostroznie to powinny wytrzymac jakiś czas (ale też są narażone na zniszczenie). Najtrwalsze będą kamienie, kruszec itp.

- łatwość transportu - pieniądz powinno się bez wysiłku i łatwo transportować. papierosy, kruszec, muszle, kamienie szlachetne są łatwe w transporcie, z bydłem jest juz gorzej, ale w ostateczności może ono samo przejść (ale na pewno nie jest to szczyt wygody).

- łatwość przechowywania - muszle, kamienie, kruszec nie nastręczają problemów. Nieco gorzej jest z papierosami - musimy utrzymywac odpowiedni poziom wilgotności pomieszczenia aby papierosy nie zawilgotniały. Z bydłem jest już znacznie gorzej, bo wymaga specjalnych obiektów gospodarczych.

- łatwo podzielne - tu widać że bydło się nie nadaje bo po podzieleniu zostanie uśmiercone. tutaj najepiej spisze się kruszec. z kamieniemi będzie już gorzej, kamienie nie jest łatwo podzielić, mogą się pokruszyć i będą ubytki.

- jednostki danego dobra jako pieniądza są podobne do siebie. Bydło bydłu nierówne więc nie do końca wiadomo jak to potraktować. Muszelki: jedne mogą być większe inne mniejsze, też nie do końca się nadają. Kruszec: ta sama próba złota (srebra) o zadanej wadze jest dokładnie taka sama jak druga próba złota (srebra) o tej samej wadze. Kamienie szlachetne nie mają tych cech, tzn tych samych wymiarów i wagi diament może mieć różna ilość zanieczyszczeń co zmienia jego wartość. czyli widać że tutaj najlepiej nadaje się kruszec.

- rzadkość występowania - Fantomas i tu jest sedno sprawy. Pieniądz powinien być na tyle rzadki w "przyrodzie" aby nie można go było w prosty i szybki sposób wpompować w rynek gdyz spowoduje to inflację i ogólny wzrost cen. Doskonały przykład stanowią muszle. mieszkańcy pomorza nie będą musieli wcale pracować aby zdobyć pieniądze, wystarczy że wyjdą nad morze i nazbierają jakąś ilość muszli i będą mogli robić zakupy. Mieszkańcy którzy zamieszkują odległe tereny od morza będą tracić na tym interesie ponieważ aby móc posługiwac się pieniądzem będą musieli handlować czyli sprzedawać za muszle jakiś towar który wyprodukują. Natomiast mieszkańcy pomorza będą bez przerwy psuli pieniądz poprzez bezproblemowe pompowanie go w rynek - ten proceder to nic innego jak dodruk pieniądza. Mieszkańcy pomorza swoim postępowaniem będą wpływać na stały wzrost cen, na czym oczywiście głównie ucierpią mieszkańcy śródlądowi którzy poprzez narastającą inflację będą odczuwali realny spadek siły nabywczej swoich oszczędności, czyli ich oszczędności będą cały czas traciły na wartości.
Dlatego tutaj idealnym pieniądzem będzie kruszec i pewne rodzaje kamieni szlachetnych ponieważ ze względu na ich rzadkość wystepowania i dość długi proces wydobycia i przetworzenia nie da się ich wpompowac w rynek w szybkim tempie i w dowolnej ilości.. czyli kreowanie pieniądza pustego, bez pokrycie jest relatywnie trudne i kosztowne, co zniechęca przed pokusą przesadzania z tym procederem.

Podsumowaując: najlepiej w powyższym zestawieniu wypadają kruszce (złoto, srebro) i to kruszce właśnie na podstawie wielowiekowej selekcji stały się optymalnym pieniądzem.

Warto zacytować tutaj Murraya Rothbarda (ktoś wcześniej już polecał ksiązkę której był współautorem a dotyczyła wad "keynesizmu"):

Zaletą złota jest to, że tylko ono jest pieniądzem dostarczonym przez wolny rynek, przez pracę rąk ludzkich. Odwieczny bowiem dylemat, przed jakim stoimy, brzmi następująco: albo złoto (względnie srebro), albo rząd. Złoto jest pieniądzem rynkowym, towarem, który musi zostać wydobyty z ziemi i przetworzony. Tymczasem rząd produkuje papierowe pieniądze i czeki bankowe praktycznie z niczego i nie ponosząc prawie żadnych kosztów.

Jak wiadomo, działania rządu są naznaczone marnotrawstwem, niewydajnością i służą raczej urzędnikom niż konsumentom. Czy wolelibyśmy, żeby buty produkowane były przez prywatne firmy konkurujące na wolnym rynku, czy przez gigantyczny monopol rządu federalnego? Z zadaniem dostarczania pieniędzy rząd poradziłby sobie nielepiej. Jednakże w przypadku pieniędzy sytuacja jest o wiele poważniejsza, niż gdy chodzi o buty czy jakikolwiek inny towar. Buty produkowane przez rząd można ostatecznie nosić, nawet jeśli są drogie, źle dopasowane i nie trafiają w upodobania konsumentów.

Pieniądz różni się od wszystkich pozostałych towarów. Zwiększenie ilości butów, ropy naftowej czy miedzi jest korzystne dla społeczeństwa, ponieważ zmniejsza naturalne braki. Ale kiedy dany towar zostanie już raz ustanowiony jako pieniądz, nie potrzeba go wcale więcej. Ponieważ pieniądz jest wykorzystywany tylko do wymiany i rozliczeń, to zwiększenie ilości dolarów, funtów czy marek w obiegu nie może przynieść społecznych korzyści: obniży po prostu siłę nabywczą każdego dolara, funta czy marki. Całe więc szczęście, że złoto czy srebro są dobrami rzadkimi i zwiększenie ich podaży jest kosztowne.

Jeśli jednak rząd wprowadzi papierowe kwity lub kredyt bankowy jako pieniądz, jako ekwiwalent gramów czy uncji złota, wtedy może on jako główny dostawca pieniędzy dowolnie i bez żadnych kosztów stwarzać pieniądze. W rezultacie ta "inflacja" podaży pieniądza niszczy wartość dolara czy funta, powoduje wzrost cen, zniekształca rachunek ekonomiczny, krępuje i poważnie zaburza funkcjonowanie systemu gospodarki rynkowej.

Gdy rząd ma już kontrolę nad pieniądzem, wykazuje naturalną skłonność do wywoływania inflacji i podkopywania wartości waluty. Żeby zrozumieć tę prawdę, musimy przyjrzeć się naturze rządu i mechanizmowi kreacji pieniądza. Rządy zawsze cierpiały na chroniczny brak dochodów. Przyczyna tego stanu rzeczy wydaje się oczywista: w przeciwieństwie do każdego z nas, rządy nie produkują użytecznych dóbr ani usług, które mogłyby zostać sprzedane na wolnym rynku; zamiast tego utrzymują się z pasożytowania na rynku i społeczeństwie. W przeciwieństwie do innych osób czy instytucji, rząd czerpie swoje dochody z przymusu, z opodatkowania. W dawniejszych i rozsądniejszych czasach król był w stanie zapewnić sobie wystarczający dochód z produktów swoich prywatnych pól i lasów oraz z myta pobieranego na drogach. Odwiecznym celem państwa było wywalczenie sobie prawa do stałego opodatkowania w czasie pokoju. Ale nawet kiedy już wprowadzono podatki, królowie zdawali sobie sprawę, że nie mogą dowolnie nakładać nowych podatków ani podwyższać już istniejących, bo wzbudzało to nastroje rewolucyjne. -koniec cytatu.




oczywiście że mozna zwiekszyć ilość pieniadza przez kreację (kreacja pieniądza niejako mieści się w pojęciu dodruk pieniądza, o którym wspominałem) - z resztą tak to się współcześnie powszechnie czyni - ale trzeba wyraźnie zaznaczyć że jest to pieniądz fikcyjny, pieniądz kompletnie bez pokrycia w towarze - stworzony jak za pociągnieciem magicznej różdzki albo mówiąc po ludzku stworzony poprzez odpowiedni zapis księgowy. Jest to w pewnym sensie oszustowo. Z tego oszustwa biorą się nasze współczesne problemy - wpadliśmy w permamentną spiralę zadłużania własnie poprzez kreowania fikcyjnego pieniądza dłużnego. System ten jako tako funkcjonuje dopóki nie będzie pokusy wypłaty gotówki przez większą ilość ludzi.
A przecież wystarczyłoby że jakaś większa grupa ludzi poszłaby jednocześnie do wszystkich banków i poprosiłaby o wypłatę swoich oszczędności - co zrobiłyby banki? wypłaciłyby gotówkę pierwszym w kolejce ludziom a następnym klientom powiedziałyby że niestety ale w skarbcu nie mają więcej pieniędzy i stałyby się z miejsca niewypłacalne. To oczywiście byłoby jawne naruszenie umowy pomiędzy klientem a bankiem, ponieważ bank musi wypłacić w każdej chwili żądaną ilość gotówki. Jeśli jej nie ma to znaczy że dokonał oszustwa i okradł nas z oszczędności. Dlatego też system pieniądza dłużnego to zwykły szwindel - czegoś takiego nie powinno być. Po drugie system ten jest wykorzystywany przez nasze rządy do finansowania budżetu dodatkowo nakręcając spiralę zadłużenia. Kto te długi spłaci? ano nikt, ten system po prostu niedługo się zawali wywołując oczywiście ogromny kryzys.

@Anty, dostarczasz nam tu coraz wiecej ciekawych zagadnien
dla mnie pieniadze to nie bogactwo, lecz ewentualnie jego obietnica. jak z gielda - dopoki nie zamkniesz pozycji, zyski sa wirtualne. z pieniedzmi identycznie - mamy promese, ze za dana kwote mozemy otrzymac towar o okreslonej wartosci (zmienia sie to w czasie, zazwyczaj wartosc towaru maleje - inflacja). tak wiec, jak liczyc bogactwo? czy moze powinnismy mowic o potencjalnym bogactwie?

trafne spostrzeżenie, pieniadz jest tylko najlepszym i najszybszym srodkiem wymiany towarow, a nie celem samym w sobie (chociaz oczywiscie moze nim byc).

Nie odwracam kota ogonem. Wszystko napisałem, tyle że w skrócie. Dajesz przykład gdy w wyniku dodruku następuje silna inflacja, tak że Twoje wynagrodzenie rośnie o 100%. Czyli inflacja może byc trochę niższa, ale przy ceteris paribus (brak dodatkowych efektów jak realny wzrost gosp) inflacja też będzie wynosić 100%. Logiczne i oczywiste, że stopa procentowa kredytu czy oprocentowania depozytu jest zawsze wyższa od stopy inflacji. Jak pisałem wcześniej, czas to pieniądz, więc niemożność czasowego użycia pieniądza kosztuje. Czyli klient banku musi zostać odpowiednio wynagrodzony za depozyt w postaci stopy oprocentowania. Aby ten koszt był opłacalny, to stopa oproc. musi być większa od inflacji. Czyli, jesli inflacja rośnie do 100%, to oprocentowanie lokaty musi wzrosnąć o 100%. Stąd, jesli na początku stopa wynosiła 5%, a inflacja ok. 0%, to dziś stopa oproc wynosi 105%. Oznacza to, że

10.000*(1 + 1,05) = 10.000*([1 + 0,05] + 1) = 10.000(1+0,05) + 10.000 =
= 10.500 + 10.000, czyli:

tyle ile byłoby bez dodruku + tyle ile będzie z dodruku

Oznacza to, że masz ciągle tę samą lokatę 5% i po roku zarabiasz +5% plus dodatkowe 10.000 zł. Wynika z tego, że po roku masz

10.500 + 10.000 = 20.500.

Czyli masz te same odsetki = 500 plus 20.000 zł. Czyli możesz kupić tyle samo odkurzaczy bez dodruku i inflacji :) Nic się nie zmieniło oprócz nominałów.

Jesli chodzi o podkreślony fragment:

tak sie konczy zabawa manipulowaniem ilosci pieniadza bez pokrycia

To właściwie nie mam nic do powiedzenia, bo wszystko powiedziałem i jeśli ktoś czytał ze zrozumieniem, to wie, że dokładnie to samo powiedziałem. Jak widać nie czytałeś ze zrozumieniem.

"Nominalnie mniej, ale mogą za to kupić więcej towarów."

No to przecież Szooler wyraźnie napisał, że konsument jest zadowolony.

@debet:
Patrz czego dotyczy cytat - firmy mogą więcej kupić bo ceny spadły.

Debet,zakładasz,że inflacja jest równoważna wzrostowi cen produkcji.Teoria.
W praktyce,ceny realnych dóbr rosną bardziej niż papieru(pieniądza).
Tutaj przewagę zawsze ma producent dóbr,prędzej zarobi na inflacji niż odbiorca tych dóbr,warunek:jest popyt na te dobra.
Konsument nie ma wyboru,płaci.Inflacja stwarza pole do manipulacji i dźwigania cen powyżej wartości nominalnej tejże inflacji

To proste: wyemitować pieniądz papierowy o stałej ilości.


Ależ my jesteśmy na forum inwestycyjnym - znajdź mi bank o mniejszej ilości depozytów niż kredytów. Bilanse są powszechnie dostępne.


Ten film jest wierutną bzdurą. Sam mechanizm kreacji jest pokazany błędnie.


Odsyłam do art. 845kc. Wpłacając pieniądze na rachunek banku pozbywasz się ich własności w zamian otrzymując obietnicę ich wypłaty. Czyli mamy tu do czynienia z klasyczną transakcją wymiany. Bank jest właścicielem pieniędzy i może je sobie pożyczać komu chce, Ty jesteś wierzycielem banku. Ot i cała tajemnica.

Nieporozumienie - nie pisałem o gospodarce ze stałą ilością pieniądza tylko odnosiłem się do definicji ogólnie. Zresztą w takiej gospodarce Twoje definicja się nie sprawdza, bo ceny cały czas spadają.



Ależ proszę Cię bardzo - niech będzie że zakopuję je w ogródku na długie lata, i co z tego ? Ano kompletnie nic - ceny dostosują się do nowej ilości pieniądza na rynku [=ulegną zmniejszeniu]. W efekcie nikt inny na tym nie ucierpi.

@szooler:
Tak, firma. Wyobraź sobie, że ostatnimi laty ceny elektroniki szły w dół - zgodnie z Twoją teorią firmy ją produkujące winny masowo padać. Tymczasem padały kolejne rekordy sprzedaży, a firmy osiągały duże zyski. Ten przykład kompletnie obala tezę o szkodliwości deflacji - pod warunkiem, ze jest ona wywołana przyczynami rynkowymi.