PETROLINV [OIL]

proszę - interwał tygodniowy, od początku notowań

kliknij, aby powiększyć

i proszę - ostatni rok, interwał dzienny. mój ulubiony wskaźnik w przypadku OILa - akumulacja/dystrybucja

kliknij, aby powiększyć

jeżeli kiedykolwiek trend ulegnie zmianie, wtedy warto będzie ponownie spojrzeć na wykres łagodniej. lecz na chwilę obecną przesłanek brak.
wobec tego sugerowanie, że trend może się zmienić jest pozbawione jakichkolwiek podstaw.
temat przerabiany od kilku lat, zwolennicy OILa odchodzą w niepamięć wraz ze swoją krwawicą. i tylko trend pozostaje bez zmian

Do kolegów:

1) Scarry - nigdy nie napisałem, że kurs pójdzie w górę. Napisałem, że moim zdaniem zmienia się sytuacja fundamentalna spółki oraz, że jest 50% szans na to, że będzie można sporo zarobić.

2) Krewa - te wykresy są zupełnie bez sensu. Nie można opierać się na analizie technicznej kursu akcji tej spółki, ponieważ były emisje. Od końca 2008 r. spółka jest w trendzie horyzontalnym jeżeli chodzi o kapitalizację:

stooq.com/q/?s=oil_mv&c=mx...

Trochę pokory...

Kolego, trochę żeś przeszarżował z tą pokorą. Możesz wrzucać takie interpretacje wykresów na których Petrol jest w trendzie wzrostowym, ale co mają one do rzeczy jeśli chodzi o portfel? Na tym wykresie, to tylko kreski rosną!!!! KRESKI, KRESKI i tylko KRESKI. Powiedz to ludziom, którzy mają akcje od miesięcy czy lat, dla nich właściwe kreski pokazują co innego.

Link do poprzedniego wpisu (mojego)

Zapomniałem a nie mogę już edytować.

@ Real Trader

Powtarzam trochę pokory.

Trochę więcej kontaktu z Rzeczywistością, trochę mniej przebywania w Świecie Marzeń!
Na wykresie jest bezdyskusyjny trend spadkowy bez żadnej wizji poprawy technicznej...zaklinanie Rzeczywistości nie zmienia faktu, że akcja OIL'a kosztuje coraz mniej od kilku lat.

Będziesz kupował gdy okaże się, że to strzał w dziesiątkę???
A jeśli to strzał "kulą w płot"? Poszukiwanie kopalin nie równa się ich znajdowaniu!

Nie można zarobić bez ryzyka.
Tyle, że Tobie (nie tylko Tobie, jest tu takich sporo) Giełda myli się z Kasynem. Stawiam żetony na to, że OIL znajdzie, zamiast na czerwone lub czarne, ot i cała różnica.
A co, jesli nie znajdzie? Brałeś w ogóle taką ewentualność pod uwagę?
Stara zasada zarządzających ryzykiem brzmi: oczekuj najlepszego, ale planuj na najgorsze.
Co jest Twoim spadochronem, gdyby OIL'owi nie wyszło?

Zastanawia mnie ten zmasowany atak na pierwszą osobę, która od przynajmniej kilku miesięcy na tym forum nie jest pesymistą oraz nie zaklina rzeczywistości

Z tym nie zaklinaniem Rzeczywistości to już ździebko pojechałeś

OIL spadł od ponad 800 zl do 1,92, a Ty twierdzisz, że będzie dobrze.
Na pytanie a cóż takiego może zmienić nagle stan spółki, mówisz: miejcie nadzieję, dowiercą się. Dowiercają się tak już parę lat, co jakiś czas emitujac komunikat pt "Już wkrótce.....", cena akcji nadal spada, a każdy początkujący analityk techniczny na akcjach OIL'a może się uczyć, jak wyglada trend spadkowy.

"Nadzieja to fatalne słowo na giełdzie" - Dick Diamond, legandarny trader z Amex'u, do dziś aktywny od początku lat 60-tych.
http://www.marketmentor.com/Bio.htm
Ludzie, których głównym argumentem inwestycyjnym jest nadzieja, zazwyczaj są jej w końcu pozbawiani przez Pana Rynek.

nam może tak, ale to dlatego że NIE MAMY akcji tej perły.

zasadniczo stosujesz żałosne zagrywki psychologiczne - tracimy szanse, okazje, jeśli nie inwestujemy w OIL nic nam się w życiu nie uda... wiesz... to może na studentów na tych smiesznych forach bankier/parkiet działa, tu obawiam się że bedą się z Ciebie śmiali.

w każdym razie - powodzenia z OILem, nikomu nie należy życzyć wtopy ;)

No raczej... Na tym forum zawsze było wesoło.

odżyło forum petrola... czyżby nowe info?
nie, to tylko kolejny, zręczny troll

jedynym kapitałem tej spółki są uzależnieni od niej akcjonariusze
oczywiście, że będą kolejne odbicia, bo:

"Przed zastosowaniem ziarna pszenicy zatrutego fosforkiem cynku należy wykładać ziarno niezatrute, aby szczury przyzwyczaić do miejsca wykładania trutki. Po 3-4 dniach należy wystawić zatrute ziarno"

@real trader
No dobrze. Spróbujmy więc z innej strony, skoro w swej łaskawości raczyłeś docenić moją zdolność do wykrywania spisków. Pokuszę się o teorię spiskową.
Na jej potrzeby przyjmijmy, że w odwiercie Shyrak 1 faktycznie jest dobrej jakości ropa, w ilości dokładnie takiej, jak przewidział to Mac Daniel, nadająca się do przemysłowego wydobycia tuż po formalnym przekwalifikowaniu. Właścicielem koncesji jest Oil, firma o sytuacji fundamentalnej takiej, jaką widać, z zadłużeniem takim, jakie widać w raportach i powszechnie znaną, ujemną wręcz wiarygodnością. Czołowym rozgrywającym jest w niej sympatyczny, misiowaty osobnik, którego na potrzeby teorii nazwiemy sobie Wielkim Drukarzem. To miły facet, z ambicjami, z wizją, z Orderem Uśmiechu nawet, ale pechowy. Nie udało mu się w interesach, szajka zawistnych karłów odcięła go od kolejnych państwowych zamówień, pozostałe interesy jakie prowadzi idą jak po grudzie. Pech. Ma jednak smykałkę do wymyślania przeróżnych sposobów na pozyskiwanie gotówki od innych, więc głodem nie przymiera, ale widzi i czuje, że dawna chwała zgasła już dawno temu. Na dodatek wszyscy się z niego śmieją, obdarzając różnymi mniej lub bardziej cenzuralnymi przezwiskami oraz epitetami na wszelkich możliwych forach. On ma to oczywiście gdzieś, bo co go obchodzi szczekanie jakiejś ciemnej tłuszczy, ale mimo wszystko pewnie boli. Bo czego właściwie może chcieć taki oligarcha. Domów? Jachtów? Wycieczek do dalekich krajów? Odrzutowców? Dzieł sztuki? Panienek? Ma to wszystko i tak, nawet wymieszkać, wypływać, wybyć, wypatrzeć, przelecieć (to o odrzutowcach!!) i skonsumować nie zdoła, bo życia nie starczy. Więc pewnie zależy mu na prestiżu, ale z kolei skąd prestiż, jak biznes idzie słabo, kumple po fachu nie ufają a za plecami stroją sobie podśmiechujki, lud prosty ujada i nienawidzi. To gdzie tu prestiż? O innych mówią "doktor Jan", albo "Pan Roman Karkosik" a o nim? Szkoda gadać po prostu. A widoki marne. Ma jednak w zanadrzu asa. Czarnego konia. Całkowicie skompromitowaną firmę z gigantyczną górą długów, zerową wiarygodnością i odwiertem, w którym tkwi gigantyczne złoże ropy. Nasz bohater wie, że powinien je odkryć cztery lata temu, za środki z pierwszej emisji akcji. Wtedy kolejne mógłby przeznaczyć na infrastrukturę i nikt nie powiedziałby złego słowa. Gdyby tak się stało, dziś zasiadałby zapewne na pierwszym miejscu listy najbogatszych i samym splendorem zatykał usta wszystkim zawistnikom.
Ale nie odkrył. Odkrył je dopiero teraz, po wszystkich tych latach i cierpliwym znoszeniu obelg. Co zrobi? Ma dwie możliwości. Może zdobyć gdzieś środki na ostateczne, formalne potwierdzenie wartości złoża, potem na infrastruktórę wydobywczą, ewentualne dalsze odwierty, rozpocząć je i powoli zacząć sprzedawać wydobyty urobek. Co zyska? Na pewno uciszy wszystkich niedowiarków, kurs akcji jego firmy gwałtownie wzrośnie, może nawet o tysiąc procent i po tym wzroście wynosił będzie całe pięć, albo nawet sześć złotych! Ile realnie zarobi? Sporo, jak na normalnego śmiertelnika. Jednak po odjęciu zadłużenia i kosztów związanych z infrastrukturą i wydobyciem będzie to kwota, która co najwyżej pozwoli mi na utrzymanie pozycji "kieszonkowego oligarchy". Czy tego właśmie chce? Nie sądzę. W tym punkcie już był i dążył dalej.
Może więc spróbować po prostu pozbyć się balastu, jakim jest skompromitowana spółka wydobywcza i spuścić go na dno razem z całym jej smrodem i awanturującym się drobnym akcjonariatem. Jak to zrobić? Można na ten przykład zwołać NWZA w celu zatwierdzenia nowej emisji, o jakiejś absurdalnej wysokości. Walne się zbiera, pomimo szumnego pospolitego ruszenia na wszystkich forach przybywa na nie 86 drobnych akcjonariuszy, dysponujących łącznie 8% głosów, wniosek przechodzi więc gładko, wpływają jednak trzy albo cztery zażalenia, które... zostają uwzględnione! Emisja nie dochodzi więc do skutku, czcigodny prezes zalewając się łzami tłumaczy w dramatycznym, telewizyjnym wywiadzie, że spółka została przyparta do muru i w celu utrzymania płynności finansowej musi zacząć wyprzedawać srebra rosowe, wśród których znajduje się niestety nieszczęsne złoże Shyrak. "Tak, zamierzamy poważnie ograniczyć naszą działalność w Kazachstanie, koncentrując się na rodzimym rynku gazu łupkowego itd., bla bla bla". Na złoże szybko znajdzie się nabywca, który kupi je za cenę kilkunastu milionów dolarów i odtrąbiony zostanie sukces i świetny deal. Wszak za całkiem pokaźną sumkę sprzedano piach z sześciokilometrową dziurą w nim. Biznes życia. Kupiec jest jakąś nikomu nieznaną firemką z Amsterdamu czy Kopenhagi, posiadaną przez deóch czy trzech facetów, o których nikt nigdy nie słyszał. Kazachstan daleko, mija pół roku, dawnej spółki matki zapewne nie ma już wśród żywych, zaś na kazachskich stepach panuje wzmożony ruch, gdyż "krzak" być może we współpracy z jakimś silniejszym podmiotem rozpoczyna właśnie budowę infrastruktury wydobywczej, która wkrótce zaczyna działać i... wydobywać. Któż jest prawdziwym właścicielem firmy? A czy to ważne? Grunt, że przynosi ona gigantyczne środki, które mogą zapewnić "drugie biznesowe życie". To oczywiście tylko przykład, w rzeczywistości można wymyslić wiele podobnych sposobów.
Co chcę przez to powiedzieć? A to mianowicie, że czcigodny Wielki Drukarz raczej nie będzie dzielił się zyskami z warszawską ulicą, bo mu się to zwyczajnie nie opłaca. I tyle w kwestii tych wszystkich 50/50.
Zresztą to tylko zabawa. Igraszka. Bo ropy tam nie ma:)