Płacz...

Jesli chodzi o procent strat to chyba ja tutaj przoduje :). Przyznaje, ze bylo bardzo ciezko sie z nimi pogodzic, bo jak tracisz w przeciagu 1,5 roku ponad 70% tego co miales to bardzo boli. Nie pozostaje nic innego jak sie z tym pogodzic. W innym wypadku mozna to ciezko odchorowac. Mialem ochote wiele razy rzucic gielde, ostatnio bylem blisko tej decyzji, ale nie wzgledow psychiki, tylko innych. Patrzac wtecz mam swiadomosc, ze gdybym dal sobie spokoj na poczatku 2008 roku, na co mialem wielka ochote, to mialbym 2 razy wiecej pieniedzy niz teraz. Wiec jesli ktos rezygnuje z gieldy, bo ma dosc, to nie uwazam tego za porazke, bo moze sie okazac, ze dzieki temu uratowal spora czesc swoich pieniedzy.
Chociaz faktycznie rezygnacja w lutym 2009 nie bylaby dobrym pomyslem. Nie uwazam sie za nieprzecietnego. Moja wiedza na temat gieldy, analizy fundamentalnej i AT prawdopodobnie nie jest wieksza od twojej. Na gieldzie decyduje konsekwencja w dzialaniu, ktorej ciagle sie ucze. Mam moze wieksza swiadomosc tego, jak duze i bolesne moga byc spadki. Przekonalem sie rowniez, ze nerwowe reakcje czasem bardzo drogo kosztuja. Jednak jak wszystko gwaltownie spada to trudno pozostac spokojnym. Patrzac wstecz gdybym nic nie robil z akcjami Sygnity w ktore na poczatku mialem zapakowane cale pieniadze, to obecnie mialbym wiecej pieniedzy niz mam. Czyli wiecej konsekwencji, mniej transakcji i jednak wieksza dywersyfikacja potrfela oraz wolne srodki na zakupy (chyba zawsze warto je miec).

Najważniejsze zyski z giełdy to te niematerialne: psychiczne muskuły, stoicki spokój i umiejętność szybkiej oceny sytuacji w każdej sytuacji Znacznie spada też poziom tolerancji na bullshit, a rośnie tendencja do pozbywania się z życia rzeczy zbędnych i skupieniu na istotnych.

Po 7,5 roku na rynkach jestem do przodu jakieś 80%. Wszystko przez to, że po pięknej hossie zaparłem się w 2007/2008 r. trzymać jakieś akcje, bo zacząłem poświęcać 15 godzin dziennie na SW. No i nie doceniłem skali kryzysu, a potem było już za późno. Teraz widzę, że powinienem stać za rynkiem, to bym był do przodu ze 150%. Żadne teoretyczne wyceny mnie jednak nie interesują, ani gdybanie "co by było". Codziennie liczą się tylko dwie rzeczy: mieć za co żyć i nie robić głupot. Reszta jest na drugim planie. Akcje leżą i jeść nie wołają, a ja ciągle nie mam czasu na trejding, bo adrenalinę daje mi rozwijanie SW.
Nigdy nie miałem jednak w akcjach więcej niż 15-20% całego tzw. portfela.

A ja wam powiem, że nie ma co płakać. Obecnie jestem poza rynkiem, bo spodziewam się potężnego down od dłuższego czasu i z braku też czasu, ale wrócę to raczej pewne. Dlaczego nie ma co płakać ? Na mój amatorski nos, coś się dzieje na rynkach rozwijających się Polska, Brazylia, Chiny może Turcja i Rosja, nie wiem co ale coś tu jest grane i tak myślę, że jak ta zawierucha się skończy to właśnie tu będzie taki up jakiego świat nie widział. Ostatnio jakaś japońska firma chyba Brigstone otworzyła kolejną fabrykę w Polsce twierdząc, że Polska staje się nowym zagłębiem przemysłowym Europy i zaczynam tak sobie myśleć, że coś w tym jest, że być może mają rację.

Myślę, że jeśli wygramy jakiś wyścig w gospodarce z jakimś kryzysem to na pewno nie przez tanią siłę roboczą czy coś takiego, bo to chyba jest mit. Ta tania siła robocza w Polsce raczej tania nie jest. Jeśli będzie up to z zupełnie innego powodu, mianowicie takiego, że tu w Polsce, Chinach, Brazylii, wiele rzeczy nadal jest możliwe. To strasznie mocna motywacja, że wiele rzeczy pomimo przeciwności jest możliwe, tym a nie tanią siłą roboczą. Przeciwności są sporo, głównie prawne. Prawo chyba w Polsce wymyślono po to by zatruć ludziom do reszty życie, ale co ciekawe, ci ludzie jak martwa natura, nie chce się poddać. Komunizm wiele zniszczył i wyrządził państwu polskiemu wielką krzywdę. To taka krzywda mentalna, która przeszła do administracji, planować, przeliczać, rozliczać, uzgadniać, opiniować, diagnozować i wiele innych ować. Ale nauczył wbrew zamierzeniom jednego, tyle że nie administrację, całą resztę społeczeństwa, jak to wszystko omijać i dlatego jeszcze wiele rzeczy jest możliwe. Świat może i staje, ale rynki rozwijające się nie bardzo mają ochotę stawać, mają jeszcze dużo do nadrobienia, bo czy jak jest kryzys to ktoś przestał myśleć o tym jak wybudować dom ? Myślał gdy nie było kryzysu i myśli gdy jest, w obu wypadkach szuka sposobów jak to zrobić, żaden kryzys tego nie zaburza. Nie chciał bym jakieś dziwne mądrości wymyślać, których nie posiadam, ale myślę, że właśnie na rynkach rozwijających się jest szansa przez najbliższe 25 lat. Pewnie jeszcze poczekam by się upewnić i zobaczyć jak to działa wszystko, ale czasem docierają strzępy informacji, które sugerują, że coś się dzieje. Nie będę się też wygłupiał, że posiadam na ten temat jakąś szczególną tajemną wiedzę, bo nie posiadam, ze strzępków informacji zbieram to wsio do kupy i wcale to nie jest aż tak zły obraz jak piszą w gazetach, choć do ideału droga bardzo daleka i chyba właśnie w tym rzecz.

no i stalo sie. odnioslem dotkliwe straty na skach. wysoko ustawiony stop loss, gleboka wiara w spadki. wydawalo mi sie ze opor jest nie do pokonania.
nic to przynajmniej sie sytuacja wyklarowala. gieldy nie zamykaja, jakos sie to odbrobi choc przyznam ze poparzylem sie tak ze czuje sie zmuszony do zmniejszenia zaangazowania i co bolesniejsze rewizji mojej strategii :(. odrabianie strat zajmie troche czasu

Tak sobie dzisiaj patrze na moje inwestycje - Sygnity, Silvano i Hardex, i zastanawiam się jak długo jestem w stanie "to" jeszcze wytrzymać. Wszystko rośnie, a tu proszę jaki kwiatek.
Czy jest na wątku może jakiś psychiatra, który mógłby mi pomóc?

www.youtube.com/watch?v=rPSAoc...

Buldi rzuć okiem, może troszkę poprawi Ci humor. Pozdrawiam i powodzenia

Nie, ja zadowolony dziś jestem, siedzę ubrany w Newworld i Lotos . Pisałem Ci na wątku, że będę trzymał się z dala od Sygnity bynajmniej do wyraźnego odwrócenia trendu, a Hardex tylko podglądam bo wygląda ciekawie. Hartujesz dziś swój charakter na giełdzie - pamiętasz takie powiedzenie "co nas nie zabije to nas wzmocni"? Spokojna głowa do góry. Wiesz, że gdy emocje idą na bok wtenczas najwięcej zarabiamy więc będzie OK!

Zależy jak zapatrujesz się na swoje inwestycje. Jak masz w zamyśle kilka lat, to nie gorączkuj się tak. Staram się podchodzić do tego z dystansem - choć niekiedy trudno. Te dwie spółki są dobre, mają pozycję na rynku. Popatrz co zrobiło Sygnity przez dwa lata, ile długów spłaciło... myślą o przejęciach teraz. Teraz ta kasa, którą zarobią będzie pracować dla nich, podnieśli poziom tego co wykonują, nie popełniają tyle błędów co kiedyś. Radzę Tobie, abyś trochę rzadziej sprawdzał notowania. Bardzo pomogło mi przeczytanie "Psychologia inwestowania" Martin J. Pring. Maklerska. Pomogło trochę trzeźwiej spojrzeć na rynek i bardziej chłodno podejmowac decyzje. Jeśli wszystko przeanalizowałeś i byłeś pewny na tyle, że kupiłeś te spółki, to dlaczego teraz w to wątpisz? Nic złego się w nich nie stało, przynajmniej oficjalnie nic nie wiadomo. Nic się nie zmieniło. Ib85 ma rację. Emocje gubią. Z tym musisz sobie poradzić w pierwszej kolejności...

Proszę jak na giełdzie blisko od płaczu do euforii. Buldi, ze swoim postem idealnie się wstrzeliłeś z czasem.

Wyjaśnienie dla tych, którzy nie śledzili w tym czasie GPW: Silvano i Sygnity były od czasu postu buldiego liderami wzrostów na naszym parkiecie.