Spółka potencjał wzrostu ma olbrzymi, ale akcje wydają się chorobliwie drogie, ale czy na pewno? Generalnie należy podzielić sytuacje spółki na 3 części: projekty zrealizowane, które już dają potencjalne zyski, projekty w trakcie realizacji oraz projekty planowane do realizacji.
1. Projekty zrealizowane (o charakterze komercyjnym):
a) Rekombinantowy szczep drożdży P. pastoris przystosowany do produkcji galaktozy z laktozy zawartej w serwatce. Galaktoza może być wykorzystana jako odczynnik do produkcji D-tagatozy (substancji będącej w III fazie badań klinicznych jako
leku na cukrzycę).
b) Sposób wytwarzania D-tagatozy z laktozy zawartej w serwatce odpadowej pozwala na
otrzymanie niskokalorycznej substancji słodzącej.
2. Projekty realizowane (najważniejsze):
a) Lek przeciwgrzybiczy
Obecnie kluczowym i zarazem najbardziej zaawansowanym realizowanym projektem badawczo
rozwojowym jest
lek przeciwgrzybiczy. Prace nad innowacyjnym lekiem prowadzone są od kilku lat i obecnie są w ostatniej fazie badań. Celem jest opracowanie nowego związku (lub kilku związków) biologicznie czynnego o cechach potencjalnego leku innowacyjnego mogącego znaleźć zastosowanie w leczeniu grzybic układowych. Innowacyjność projektu polega przede wszystkim na wykorzystaniu oryginalnej koncepcji naukowej jako podstawy do racjonalnego projektowania struktur potencjalnych leków o pożądanych właściwościach fizyko-chemicznych i biologicznych. W trakcie realizacji prac badawczych zostanie również opracowana technologia do przemysłowej syntezy substancji aktywnej leku. Pozytywny wynik projektu będzie stanowić przełom w leczeniu zachorowań na grzybice układowe.
W 2011 r. projekt wkracza w finalną fazę składającą się z czterech półrocznych etapów. W etapie I przeprowadzone zostaną prace związane z syntezą nowych związków. Efektem tych prac będzie otrzymanie substancji aktywnych, których aktywność przeciwgrzybicza in vitro zostanie sprawdzona w etapie II. Etap III będzie polegał na określeniu aktywności cytotoksycznej in vivo. Etap IV to faza badań przedklinicznych, obejmująca terapię eksperymentalną zwierząt zakażonych patogenami grzybowymi.
Projekt otrzymał
dofinansowanie z PARP-u w wysokości ponad 1,7 mln PLN, co stanowi ok. 61% wartości projektu ogółem.
Dobra wiadomość!! Analiza rynku zachorowań na grzybicę układową (systemową) wskazuje, iż liczba zachorowań systematycznie wzrasta.
Grzybice układowe obejmują zakażania grzybicze krwi, głębokich tkanek i organów. 50-70% wszystkich oportunistycznych zakażeń grzybiczych stanowią grzybice układowe spowodowane patogenami z rodzaju Candida spp. Grzybice układowe są bardzo groźne dla organizmu ludzkiego. 22,4% grzybiczych zakażeń układowych kończy się śmiercią pacjenta. Według szacunków Spółki rocznie w krajach wysokorozwiniętych odnotowuje się od 400 do 600 przypadków grzybic układowych wymagających hospitalizacji na 1 mln populacji.
Obecnie w Polsce nie są wytwarzane żadne chemoterapeutyki przeciwgrzybicze oraz nie jest produkowany żaden lek innowacyjny. Na poziomie globalnym brak jest chemoterapeutyku przeciwgrzybiczego łączącego w sobie wszystkie pożądane cechy optymalnego leku. Obecnie praktycznie jedynym stosowanym lekiem przeciwgrzybiczym jest Amfoterycyna B, która została wprowadzona do terapii w 1960 r. Amfoterycyna B wywołuje niestety wiele niepożądanych i toksycznych działań. Często poważne, ostre reakcje zdarzają się krótko po infuzji (1 do 3 godziny po podaniu). Pomimo, że ergosterol (cel molekularny działania Amfoterycyny B), występujący w komórkach grzybowych nie jest obecny w organizmie człowieka, środek łączy się ok. 100 razy słabiej także z cholesterolem. Największe stężenie cholesterolu jest w komórkach nerek, więc ten narząd
zostaje uszkodzony jako pierwszy. Ponadto występuje obniżenie ciśnienia krwi, zaburzenia rytmu serca, anemia (na skutek niszczenia erytrocytów), zaburzenia oddychania prowadzące do duszności, wysoka gorączka. Działania niepożądane oraz wysoka toksyczność Amfoterycyny B powodują, iż często lekarze stoją przed dylematem czy w ogóle stosować ją w terapiach.
Opracowywane przez BLIRT pochodne Amfoterycyny B mogą znaleźć zastosowanie w ok. 50% przypadków zachorowań na grzybice układowe – tj. ok. 200-300 przypadków na 1 mln populacji. Nie jest jednak wykluczone, iż opracowywana przez BLIRT technologia znajdzie częściowo zastosowanie w leczeniu grzybicach powierzchniowych, co może istotnie przełożyć się na wzrost potencjalnych przychodów z projektu.
Ogólne cechy analizowanego produktu Nowy, mający zostać poddany analizie produkt, będący na etapie badań przedklinicznych, charakteryzuje się skutecznością w leczeniu zakażeń patogenami wywołującymi grzybice układowe (w tym stosunku do szczepów z opornością wielolekową). Podawany byłby drogą dożylną. Z chemicznego punktu widzenia jest to półsyntetyczna pochodna makrolitów polienowych, z punktem uchwytu w błonie komórkowej grzybów, bez zdolności permeabilizacji komórek ludzkich.
Lek jest rozpuszczalny w wodzie bez konieczności stosowania specjalnych nośników, a jego toksyczność w dotychczasowych badaniach (co wynika także z punktu uchwytu) jest znacznie niższa od preparatów amfoterycyny B. Przewidywana cena przyszłego leku byłaby porównywalna z ceną innych istniejących nowoczesnych leków stosowanych w chemioterapii grzybic układowych, a dużo niższa od cen preparatów lizosomalnych amfoterycyny B.
Przewagi konkurencyjne badanego produktu Analiza zakomunikowanych cech nowego produktu wskazuje, że w zakresie właściwości
szczegółowych będzie się on charakteryzował:
a) Szerokim spektrum działania przeciwgrzybiczego, pokrywającym także niedostatki leków z grupy echinokandym (szczepy Cryptococcus, grzyby filamentarne poza Aspergillus).
b) Działaniem grzybobójczym (a nie fungistatycznym, co jest istotne dla pacjentów z
immunosupresją).
c) Zakresem zastosowań bardzo zbliżonym do zastosowań amfoterycyny B i nystatyny, obejmując
grzybice układowe i inne zakażenia grzybicze (grzybice skórne, infekcje grzybowe przewodu pokarmowego, infekcje oczu, infekcje grzybicze narządów rodnych).
d) Wysoką aktywnością względem szczepów drobnoustrojów grzybowych z opornością
wielolekową (aktywność podobna do innych form amfoterycyny B).
e) Brakiem działania hemolitycznego (a prawdopodobnie także kardiotoksyczności i
nefrotoksyczności).
f) Niską toksycznością ogólną w porównaniu z innymi lekami polienowymi (dla komórek ssaczych
o 1-2 rzędów wielkości).
g) Dobrą rozpuszczalnością w wodzie bez stosowania detergentów lub innych środków
dyspergujących, kompleksujących, formulacji lipidowych czy lizosomalnych.
h) Przewidywaną ceną przyszłego leku podobną do cen nowoczesnych leków stosowanych od kilku lat w leczeniu grzybic układowych, a dużo niższą od cen preparatów lizosomalnych /
lipidowych amfoterycyny B.
Wycena wartości praw do projektu leku Blirt na danym etapie przygotowań (mln PLN)
Przedkliniczna (po badaniach na zwierzętach) 28
Po pozytywnych próbach na niewielkiej liczbie
chorych - II fazie badań klinicznych 144 Emitent zwraca uwagę, iż nie można wykluczyć, iż prace nad lekiem przeciwgrzybiczym zakończą się niepowodzeniem, wynik prac nie będzie prezentował wartości komercyjnej.
b) Płyn do przechowywania narządów ludzkich przeznaczonych do przeszczepu
(transplantologia).
W ostatnich kilkunastu latach obserwuje się ogromny postęp w dziedzinie transplantologii narządów: serca, wątroby, nerek, trzustki i płuc. Standaryzacja technik pobierania i przeszczepiania narządów, stosowanie nowych środków immunosupresyjnych oraz opracowanie coraz to skuteczniejszych płynów do perfuzji i przechowywania narządów powoduje, że przeszczep stał się w wielu krajach rutynowym sposobem leczenia pacjentów ze schyłkową niewydolnością narządów.
Po zatrzymaniu krążenia (ciepłe niedokrwienie) dochodzi do nieodwracalnego uszkodzenia narządu
Podstawowym sposobem minimalizacji skutków ciepłego niedokrwienia jest hipotermia, która
zmniejsza szybkość procesów przemiany materii oraz ogranicza działanie enzymów
wewnątrzkomórkowych niszczących elementy komórki. Płyny do przechowywania narządów mają na
celu zminimalizować skutki szkodliwego działania niskiej temperatury, zabezpieczać narząd przed następstwami niedokrwienia oraz skutkami działania wolnych rodników, które nasilają swoją aktywność w trakcie przywracania krążenia w tzw. reperfuzji. Pod względem medycznym znaczące jest również, aby organy można było przechowywać w płynie do prezerwacji przez 2-3 dni, a nawet dłużej. Jest to czas niezbędny do wykonania odpowiednich badań dawcy oraz biorcy, w celu podjęcia ważnych decyzji przedoperacyjnych.
Idealny płyn do przechowywania narządu powinien: zawierać substraty umożliwiające regenerację fosforanowych związków wysokoenergetycznych – ATP, zmniejszać tworzenie wolnych rodników i nadtlenków lub je neutralizować, zapobiegać kwasicy wewnątrzkomórkowej, zmniejszać obrzęk komórek i zapewniać odpowiednie ciśnienie onkotyczne. Niezwykle istotna jest technologia sporządzania płynów do przeszczepów.
Standardowymi roztworami stosowanymi obecnie w Polsce i świecie do płukania i przechowywania
narządów są płyny: ViaSpan (płyn Belzera, University of Wisconsin), HTH (płyn Bretschneidera, Custodiol), płyn Collinsa (EuroCollins) oraz Celsior.
Najczęściej stosowany ViaSpan został opracowany w 1986 r. i jest stosowany do prezerwacji wątroby, trzustki, nerek, jelita cienkiego i serca. O ile jego zastosowanie do prezerwacji w warunkach laboratoryjnych daje dobre wyniki, o tyle osiągane w warunkach klinicznych rezultaty nie są zadowalające. Dodatkowo negatywnym czynnikiem w porównaniu do innych płynów jest stosunkowo wysoka cena ViaSpan-u.
Podstawowym celem projektu BLIRT jest opracowanie nowego płynu transplantacyjnego o
innowacyjnym potencjale, który znajdzie zastosowanie w transplantologii, jako bardziej efektywna alternatywa dla obecnie stosowanych standardów, których receptura pochodzi sprzed wielu lat. Oprócz głównego produktu, w postaci płynu transplantacyjnego, istnieje duże prawdopodobieństwo otrzymania innych produktów. Powinno dojść do opracowania biosensora szybkiej detekcji w płynach transplantacyjnych wolnych rodników, co umożliwi szybszą i skuteczniejszą neutralizację ich szkodliwego działania.
Innowacyjność projektu polega na wprowadzeniu do nowego płynu substancji, które swoiście zneutralizują działanie niepożądanych i szkodliwych wolnych rodników. Substancje te doprowadzą do zneutralizowania toksycznych jonów, ułatwią penetrację do wnętrza komórek narządu, zapobiegną odwodnieniu pobieranego narządu i niekorzystnym efektom niskiej temperatury przechowywania a następnie zahamują reakcje wolnorodnikowe przed i po przeszczepie. Oprócz tego dodatkowe substancje ograniczą obrzęk komórek narządu przeszczepianego.
Na podstawie dotychczas przeprowadzonych badań zespół BLIRT zajmujący się tym projektem stwierdził, iż opracowywany przez BLIRT płyn cechuje się wyższą skutecznością, a przy tym koszty produkcji wskazują, że cena
rynkowa wyprodukowanego płynu byłaby istotnie niższa od jego obecnych odpowiedników.
Dzięki powyższym cechom, pozyskany innowacyjny produkt będzie posiadał potencjał, żeby stać się
głównym płynem używanym podczas zabiegów transplantacyjnych. Skład nowego płynu będzie
przedmiotem wystąpienia o ochronę patentową – krajową i międzynarodową.
Cechy płynu Blirt do prezerwacji narządów:
a) Minimalizacja działania wolnych rodników,
b) Ograniczenie obrzęku komórkowego,
c) Ograniczenie dehydratacji,
d) Ochrona komórek erytropoetycznych przed ischemią,
e) Ochrona komórek przeciw hipoksji,
f) Wydłużenie czasu przechowywania narządów.
Wstępna wycena wartości projektu komercjalizacji i produkcji płynu do prezerwacji organów wykonana przez Sequence HC Partners metodą zdyskontowanych przepływów pieniężnych wyniosła 77 mln PLN. 3. Projekty planowane do realizacji (najważniejsze)
a) Ligandy HtrA2 jako potencjalne leki proapoptotyczne
w terapii nowotworów,
b) Selektywne inhibitory proteaz trzustkowych jako leki o przełomowym znaczeniu
w terapii
Ostrego Zapalenia Trzustki,
c) Opracowanie nowych środków do farmakologicznej stymulacji regeneracji w oparciu o
strukturę i działanie angiopoetynopodobnego czynnika wzrostu AGF,
d) Diagnostyka inwazyjności nowotworowej kierująca do celowej terapii.
Jako czynnika ryzyka nie wymieniono konkurencji. Źródło: dokument informacyjny
Co cię nie zabije, to cię udziwni
[**usunięto zakazaną treść**]