Strategia dla początkującego?

Witam. Dzisiaj założyłem konto IKE i mam zamiar oszczędzać na emeryturę między innymi poprzez zakup obligacji na Catalyst. Osobiście obligację kojarzyły mi się z czymś pewnym i stosunkowo prostym. Kupujemy instrument za jakąś cenę po czym z góry wiadomo kiedy i ile pieniędzy dostaniemy z powrotem.
Nic jednak nie jest takie proste jak się wydaję i dzisiaj próbując wybrać chociaż jedną obligację (docelowo chce mieć koło pięciu różnych) uzmysłowiłem sobie jakie to jest trudne. Wszedłem na stronę Catalyst i obejrzałem obligację z wysokimi kuponami po czym sprawdziłem jakie są ich ceny na rynku. I tu pierwsza niespodzianka bo cen tych albo nie ma albo są dosyć wysokie. Kiedy w końcu znalazłem obligację z wysokim kuponem i niską ceną rynkową zacząłem się bać, że coś jest nie tak skoro cena jest tak niska. Do tego dochodzą różne rodzaje obligacji, jedne ze stałym kuponem inne ze zmiennym jeszcze inne zamienne albo z opcją wykupu. Nie wspominając, że dane i informację o obligacjach są trudno dostępne, i zwykle trzeba odnaleźć i przeczytać prospekt emisyjny.

Czy ktoś bardziej doświadczony na tym rynku mógłby dodać otuchy początkującemu i odpowiedzieć na parę pytań? :)
- Na co zwracać największą uwagę? Czego unikać?
- Czy w ogóle możliwe jest kupienie obligacji za rozsądną cenę i otrzymać satysfakcjonującą stopą zwrotu? (najlepiej >10%)
- Czy jest jakaś strona, która oferuję kompleksową informację o obligacjach (tak jak serwisy o akcjach)? Wiem, że StockWatch ma swój serwis, który jest bardzo obiecujący ale puki co w skanerze jest mało obligacji korporacyjnych.
- Jakieś generalne wytyczne? Kupować obligację z terminem wykupu krótkim i trzymać do wygaśnięcia, czy długi termin i sprzedawać wcześniej?

Byłbym bardzo wdzięczny za odpowiedź. Tymczasem szukam i uczę się dalej :)

Moim zdaniem twoje wymagania co do stopy zwrotu powyżej 10% jest zbyt duża. Oprocentowanie obligacji składa się z WIBORu + marża. Oszczędzanie na emeryturę wiąże się z długim horyzontem czasowym i nie jesteś w stanie przewidzieć ile on będzie wynosił w przyszłości. W chwili obecnej Rada Polityki Pieniężnej co prawda podnosi stopy, jednak gdy osiągnie swój cel inflacyjny 2,5% +/- 1 pkt procentowy to stopy spadną a co za tym oprocentowanie pożyczek na rynku międzybankowym (WIBOR). Chcąc wtedy uzyskiwać stopę zwrotu powyżej 10% będziesz musiał ponosić coraz większe ryzyko, kupując obligacje firm które mogą mieć problemy finansowe. A spółki które są w dobrej kondycji, nawet jeśli oferują niezły kupon to ich cena na rynku wtórnym jest wysoka.

Co do wypłacanych kuponów i potem ich "leżeniu" nieoprocentowanych to przecież nie trzeba wpłacać całej kwoty na początku roku na konto IKE. Można tak rozplanować płatności aby przy wypłacie kuponów dopłacić ewentualną różnicę potrzebną do zakupu następnych obligacji. Warto wtedy szukać obligacji, które wypłacają kupony co pół roku. Do tego ten efekt będzie niekorzystny tylko na początku naszej przygody z IKE. Po kilku/kilkunastu latach wpłacania swoich środków, wypłaty odsetek powinny być na tyle duże aby z samych kuponów kupować następne papiery dłużne.

Taa pod warunkiem że jesteś w stanie przeznaczyć te 50-100tys zł na jedną emisję prywatną i dość nerwów żeby później czekać na to czy papier zostanie zarejestrowany na Catalyst (a wcześniej w KDPW). Taki szczegół.

P. Leuron, czy może Pan postawić 50k na jednego konia? jeżeli tak to gratuluję

Zgadzam się z argumentem że próg wejścia może być problemem. Zwłaszca jeżeli chce się dbać o dywersyfikację portfela (na co zwraca uwagę yayurek piszac o stawianiu na jednego konia). Przy czym wydaje mi się że mozna osiagnać dobrą dywersyfikacje opeirajac sie prawie wyłącznie na rynku pierwotnym już przy portfelu obligacji ok 200k . Wiadomo że przy progu 50k nie będzie się trzymać 25% w jendym walorze ale przecież można potrzymać do wejścia na rynek (2 do 3 miesiecy) zakladając że firma której sie udało wyemitować obligacje nie popadnie w tarapaty tak szybko. Następnie można zredukować o 10 - 15 k. Taka strategia pozwala wchodzić w emisje pierwotne z portfelem 200k zachowując należyty poziom dywesyfikacji.

Natomiast nie zgodze się że jest tak łatwo kupić po dobrej cenie. Rynek jest mało płynny i nawet jezeli uda sie znalezc okazje to nie koniecznie na paoiierach ktore nas akurat interesują.

Pamietać nalzey także o tym że na rynku wtórnym kupujemy zazwyczaj jeden okres odsetkowy pózniej co przy cenie powyżej 100 obiża rentowność.

Ja też uważam, że mogłoby to być zorganizowane lepiej. Ale tak pesymistycznie to nie widzę tego. Często (bo nie zawsze) można wyszukać rodzynki. Np. w miarę wcześnie po debiucie, zanim SW zrobi analizę, itp. Miałem kilka takich przypadków gdzie udało mi się zakupić papiery w okolicach 100 - 101 a potem było drożej. Fakt że w większości wypadków były to 2 - 3 sztuki (bo generalnie tyle na raz kupuję). Ostatnio przyglądam się GCI - dziś na koniec widzę po 100,35 - co daje prawie 9,7% netto. Nawet obniżając oprocentowanie o 1pp (bo o ile wiem już jest zabezpieczenie i % spadnie o 1pp od następnego okresu), daje to prawie 8,9% netto.

A co do wcześniejszego wykupu - ile jest takich papierów gdzie jest to możliwe i nie ma premii i chodzą po 103-104? Wiem o jednym - PCZ. Sam zresztą kupiłem po 103,5 ale na szczęście w zeszły roku, więc w plecy nie będę, w najgorszym przypadku zarobię mniej.

Pozdrawiam
Michał M

I otóż to. Chciałbym wiedzieć co za cwaniak lobbysta wymusił te 99. Czemu nie 999 ? Albo 9999 ?

Wydaje mi się że tego typu „lobbing” pochodzi od regulatora rynku.

Moje rozumowanie jets takie (wszystkie cudzysłowy zamierzone):
W zamyśle prawodawcy podzielono emisje na dwie kategorie :
„bezpieczne” – z publikacją prospektu emisyjnego zatwierdzonego przez KNF
„ryzykowne” – emitent ma minimale wymagania co do publikowanych danych

Aby „ochronić”małych inwestorów ograniczono im dostęp do emisji „ryzykownych”. Ograniczenie polega na tym że albo próg w emisji publicznej jest 50kE, albo maksymalna ilość inwestorów w emisji prywatnej jest ograniczona do 99.

Jednak wydaje mi sie że (może paradoksalnie), można zwiększyć dostępność emisji dla małych inwestorów przez zwiększenie progu do 100 kE i zmniejszyć ilość inwestorów w emisji prywatnej do kilkunastu, zamiast jak proponujesz zwiększyć ten próg.

W takiej hipotetycznej sytuacji emitent, któremu zależy na uplasowaniu calej emisji, nie może jak dotychczas wykorzystywać kapitału „średnich” inwestorow których jest; co by nie mówic; dużo na rynku. Musi się wiec zdecydować: albo jest w stanie przekonać doslownie kilku inwestorów instytucjonalnych lub naprawdę duzych inwestorów prywatnych do objęcia całej emisji (co nie jest łatwe), albo zrobić „bezpieczną” emisjię publiczną. W takiej sytuacji; skoro nie ma już limitu minimalnego zapisu gdyż dopelnił niezbędnych formalnosci; byłoby w jego interesie dać mały próg aby zachęcić jak najwiecej inwestorów.

jedyne obligacje SP, zwolnione z belki, to emerytalne EDO, ale w tym wypadku, zwolnione są do czasu wykupu, lub mogą być całkowicie zwolnione, jeżeli potrzymasz je wystarczająco długo... w tym roku limit zakupu EDO na łeba, to 105 sztuk, czyli 10,5k