W stocks vol. 3. Portfel dywidendowy i nie tylko

Fakt powinienem dopisać "chyba" Będę się przyglądał w takim razie też, bo nawet nie śledziłem



Jeśli są publiczne to prawdopodobnie powinna być możliwość wdrożenia takiej opcji. W wolnej chwili zapytam autora.

Nie był, ale już jest :)

myfund.pl/index.php?raport=pok...

Parafrazując to, co masz w stopce: cztery najbezpieczniejsze słowa dla Twojej emerytury to "don't time the market" :)))

Obligacje korporacyjne i skarbowe też posiadam w prywatnym portfelu i jak już pisałem w grudniu 2021 to będzie ich czas gdy inflacja dobije do cyklicznego szczytu, bo za nią podnoszone będą stopy procentowe, co daje podwyżki oprocentowania tych obligacji opartych o WIBOR. Jednocześnie też wychodziłem z obligacji stałoprocentowych, które były świetne w otoczeniu niskich stóp procentowych i stosunkowo niskiej inflacji.

Odnośnie portfela dywidendowego nie mieszałbym tych strategii razem, bo to są skrajnie różne założenia. Na obligacjach mamy ograniczoną zmienność, ale tez ograniczony zysk. Na akcjach zysk jest nieograniczony (i kursem i dywidendą o czym dalej), ale ceną za to jest zmienność notowań na dużo wyższym poziomie.

W przypadku tego portfela dywidendowego założeniem jest aby spółki w nim obecne w te 9-10 lat w większości lub całości spłaciły się z dywidend. Do tego celu ma doprowadzić zarówno ich selekcja (podmioty z rosnącymi nominalnie dywidendami rdr) jak i reinwestycja dywidend w wysokości brutto poprzez IKZE. Zobaczymy jak to się sprawdzi, założenia teoretyczne przedstawiałem wcześniej - praktyka po dwóch latach jest taka że widać pierwsze efekty (ok. 10 proc. spłaty zakupionych pakietów w najlepszym wypadku), ale też minusy w postaci niskiej stopy zwrotu z tytułu spadków kursów.

Z punktu widzenia stopy zwrotu w krótkim terminie na pewno portfel czysto obligacyjny byłby dzisiaj na dużo większym plusie i może z typowo dywidendowym wygrywać jeszcze nawet w przyszłym roku. Jednak gdy na GPW powróci hossa to kursy akcji powinny znacznie przebijać to co oferować będą wtedy obligacje.

Co do Torpola, spółkę brałem pod uwagę jeszcze w zeszłym roku i faktycznie to byłby ciekawy wybór bo z poprzednią dywidendą chyba byłoby już ponad 20 proc. zwrotu zakupionych akcji. Siła dywidend wynika często z niskich cen zakupu i potem rosnacej dywidendy - podczas gdy rynek "widzi" np. 5 proc. div yieldu ktoś to kupił akcje kilka lat wcześniej i dywidenda nominalnie stale rośnie może mieć jej stopę na poziomie 25 proc. albo więcej. Dobry przykład to PCC Rokita 13,20 zł dywidendy dawało 12 proc. div yieldu, ale dla kogoś kto kupił po te 24 zł (dołki z kwietnia 2020) było to ponad 50 proc. Przy okazji akurat trochę szkoda, że jednak PCR na pierwszy zakup nie wziałem

Podsumowując, daję temu portfelowi szansę - jest to ciekawe porównanie z inwestowaniem aktywnym jakie robie na CFR, bo ta strategia jest półpasywna (w zasadzie sprzedaż jest rzadko brana pod uwagę, głównie tylko pozostaje praca po stronie celu i momentu kupna) i zajmuje mi jakąś godzinę-dwie na tydzień. W ogólnym rozrachunku niezmiennie stawiam na CFR, ale też tam nakład pracy mam znacznie większy ;).

Kiedyś pisałem już o tym, że całość portfela dzielę na dwie części. Bezpieczną (twarde waluty pokroju USD, EUR, CHF, obligacje skarbowe i obligacje korporacyjne, złoto) oraz ryzykowną (akcje, kontrakty terminowe) po 50%. Z tym że w ryzykownych 50% przy bessie może pojawić się gotówka czekająca na okazje po sprzedaży akcji czy też pod zabezpieczenie jakiegoś shorta więc wtedy zaangażowanie części ryzykownej de facto wyjdzie mniejsze w stosunku do całości portfela.

Co do samych obligacji to wychodzi obecnie mniej więcej po równo. po 20% w korporacyjnych i 20% z w skarbowych z całości portfela.

Aktualnie mam obligacje korpo Kruka, KGHM, PGE, Aliora i Pekao. Jak widać postawiłem na firmy państwowe plus chyba najbardziej "pancernego" emitenta prywatnego na Catalyst czyli starałem się redukować ryzyko maksymalnie a uzyskać ekspozycję na rosnący WIBOR. W momencie gdy inflacja zacznie spadać a RPP już nie będzie chciało podnosić stóp procentowych biorę pod uwagę zmniejszenie części obligacji wiborowych na rzecz zakupu spekulacyjnie stałooprocentowanych Rokity, PCC Exol czy Kruka - najlepiej jeśli ich wyceny będą rzędu 80-parę % nominału, wtedy szanse na dwucyfrowy zysk na tych obligacjach będą spore gdy wrócą "do stanu normalnego"/przy wykupie.

Z skarbowych zmian nie było - serie COI, przestałem jednak dobierać od czerwca bo baza do obliczenia odsetek za kolejny rok inflacyjna robi się zbyt duża moim zdaniem (dlatego dzięki efektowi bazy inflacja w 2023 powinna spadać).

W przypadku nowych emisji zawsze jest temat redukcji (podobnie jak na debiutach spółek). Na Kruku spodziewałbym się jej w granicach 50%, zwłaszcza że gotówka w ręce "parzy", a wiele osób Kruka widzi (poniekąd słusznie) jako pewnego emitenta na Catalyście. Sam prezes Krupa stwierdził kiedyś, że gdyby Kruk nie wykupił serii czy też nie wypłacił odsetek od swoich obligacji to byłby game changer dla całego Catalyst.

Tak jak pisałem, skalkuluj sobie to pod kątem WIBORu i tego że on może za rok czy dwa zacząć spadać. Przy marży rzędu 3,3 proc. w przyszłości te obligacje mogą więc dawać te 5% brutto. Do tego warto pamiętać, że w przypadku większych pozycji płynność na Catalyst robi się problemem (trzeba dzielić zlecenia, długo się sprzedaje i kupuje) - ale to temat dla pozycji rzędu 50k i większych.

Czytałem w ostatniej analizie raportu Toya(na Stockwatch) że nie będzie dywidendy w tym roku.
Co za narzędzie używasz do prowadzenia tego portfela dywiwdendowego?

Witaj Wojtku,
Czy zapadła u Ciebie jakaś decyzja w sprawie Toya?

Witam,


Tak Toya wyleciała już jakiś czas temu. Też będę musiał tutaj wrzucić post wynikowy i aktualizację strategii, bo jak widać na rynku sporo się dzieje, a potencjalne zmiany podatkowe (windfall tax w wersji Sasina) praktycznie wywracałyby wszelkie strategie dywidendowe na GPW. Dlatego jeszcze trochę cierpliwości, ale tak jak pisze @Masa Toyi w portfelu nie ma.