EKOEXPORT [EEX]

I dzieje się ryzyko(bo rozwodnienie to dla mnie ryzyko) o którym pisałem 11 września.

Zarząd widzi kurs akcji i od razu rzuca mu się na oczy aby także zjeść to ciastko, stąd emisja akcji. Po co iść do banku jak rynek nas kocha to mu damy akcje. Wcale mu się nie dziwię. Cena emisji wysoka, bez szkody dla obecnych akcjonariuszy, no może poza tymi co brali >50.

Anty teresa chyba dawno w banku nie byłeś.

Od kiedy to bank daje kredyt na 100% aktywów?

Jeżeli dostaniesz 50% to wszystko. A i tak wcześniej wartość księgowa może być podzielona na pół (aby ją "urynkowić").

A co do wyniku sam sobie odpowiedziałeś. Firma za 2012 wygląda fatalnie. Skoro 2011 był dobry a 2012 gorszy tzn. że firma się sypie.

I tak wygląda logika banku.

Oj, chyba anty-teresa nie ma racji.

Ile warte są akcje, jak spółka nie może spłacić kredytu?
Kiepskie zabezpieczenie i to na akcjach spółki, która już w przeszłości pokazała, że sprzedaż może szybko zjechać na 0. Wystarczy stracić źródło dostaw.

Moim zdaniem EEX nie ma dobrej historii, zabezpieczeń i dużo ryzyk, które eliminują ją z bycia ocenionym jako dobry kredytobiorca. A skoro są chętni na wzięcie akcji po 40 zł, to trzeba z tego skorzystać, bo jutro może już nikt tyle nie dać. Oczywiście nie życzę tego obecnym akcjonariuszom.

Witam,
Panowie, czytając wasze wpisy nie jest trudno domyślić się, kto ma akcje Eko, a kto miał.
Cała sztuka polega na profesjonaliźmie, a z tym nieodłącznie wiąże się obiektywne podejście do sytuacji. Albo jest się inwestorem, traderem (jak zwał, tak zwał) albo się nim nie jest. Nie ma stanów pośrednich.
Pisanie, że jacyś wielcy, na jakichś kolanach... Czemu nie zaliczkują? Odpowiedź jest bardzo prosta. Czy Eko Export jest ważniejszy dla tych „wielkich” czy ważniejsi są ci „wielcy” dla Eko Exportu? „Wielcy” działają po kilkadziesiąt lat, w wielu branżach, do tej pory bez Eko Exportu i jak sądzę Eko Export nie jest dla nich być, albo nie być w ich biznesach. Eko Export zaczyna dopiero funkcjonować, a do tego aby rozwinąć skrzydła i zaistnieć na światowym rynku mikrosfery, jako podmiot o tak wysokich aspiracjach jakie kreśli zarząd, bez „wielkich” nie da rady. Odpowiedź na pytanie jest oczywista.
Co do bankierów. Czy pracują tam „idioci i mają logikę debili”? I tak i nie. Wielu bankierów to idioci, wielu ma logikę debili. To bankierzy idioci doprowadzili do ostatniego kryzysu, to bankierzy idioci doprowadzili do upadku największych banków na ziemi, to bankierzy idioci udzielają kredytów podmiotom nie posiadającym możliwości ich spłaty, to bankierzy idioci nie potrafią kontrolować własnych emocji. Ale również wielu bankierów to ludzie o wyjątkowej bystrości umysłów, którzy wprawiają w ruch pieniądze, czyniące postęp w otaczającym nas świecie.
Czy przy stabilizacji biznesu, normalny C/Z powinien wynosić 5 czy 6?
Upraszczając. Załóżmy zysk netto przy wykorzystaniu pełnych zdolności (bez konsolidacji spółek zależnych i na okrągło-jeśli sprawy pójdą dobrze, będzie on prawdopodobnie dużo wyższy) 100 mln. zł. Zysk na akcję wyniesie ok 9.5. Aby wskaźnik C/Z wynosił 5-6 kurs akcji Eko Exportu powinien wynosić ok. 50zł. 90% zysku na dywidendę, czyli 8.5zł, tzn. stopa dywidendy wynosiłaby 17%. Inwestycja przynosząca 17% odsetek (brutto). Pisanie ile coś powinno, a ile nie, na rynkach nie ma sensu. Nie znam nikogo, kto choć raz był w stanie przewidzieć jak wyceni rynek. Nawet wróżbitom się to nie udaje. Na rynku rządzi prawo popytu i podaży, na popyt zaś i podaż wpływ ma wiele czynników, do których należą także emocje. Również zarządzających funduszami inwestycyjnymi, a i wasze nie są bez znaczenia.
Myślę, że Eko nie byłby w stanie zorganizować kredytu na 20 mln zł. Po pierwsze, bankierom mogłoby to zająć i pół roku. Po drugie, tzw. zdolność kredytowa. Eko ma wynik w tym roku, ale w zeszłym przecież nie miał. Dwa lata wstecz też miał, w zeszłym nie miał. Eko jest spółką bez historii. Tak jak koncerny z którymi rozmawia Eko oczekują powtarzalności, tak samo bankierzy jej oczekują, ale nieco w innym znaczeniu. Tego Eko jak na razie bankierom zaoferować nie może. Bankierzy nie wycenią tego biznesu, tak jak nie wyceniają go analitycy.
Co do obligacji. Czy byłyby korzystniejsze? Czy są bardziej ryzykowne od akcji Eko? W przypadku powodzenia biznesu, obligatariusze dostaną swoje kilkanaście, czy więcej procent co roku, a następnie zwrot zainwestowanej kwoty. W przypadku niepowodzenia, podlegają zaspokojeniu przed akcjonariuszami, mimo to mogą stracić wszystko. Akcjonariusze w przypadku powodzenia mogą otrzymać ogromne profity. W przypadku niepowodzenia mogą stracić wszystko, bądź prawie. Trzeba wziąć pod uwagę, że nabywcy nowo emitowanych akcji muszą dostać od zarządu wszelkie informacje konieczne do oszacowania ryzyka. Czyli będą wiedzieć dużo, dużo więcej niż my wszyscy razem wzięci. Dla nas, akcjonariuszy Eko, liczy się to, czego koszt emisji jest niższy dla naszej spółki. Nie chodzi oczywiście o koszty emisji. Tutaj, trzeba zaufać zarządowi, że podjął optymalną decyzję dla spółki, tym samym dla nas.

Inwestowanie wiąże się z ryzykiem i trzeba o tym pamiętać. Jak potoczy się historia Eko Exportu nikt nie wie (poza, chyba niektórymi z was). Jak inwestowanie, tak biznes niesie ze sobą ryzyka. Jeśli sprawy pójdą w dobrym kierunku, tzn. takim jakie kreśli i jak widać realizuje zarząd, najlepsze dopiero przed nami – akcjonariuszami.

Pozdrawiam,
Andrzej D.

Nie bardzo wiem kogo uważasz za drobnych. Jest tu kilku "drobnych", którzy mocno wierzą w spółkę tylko że mają w akcjach już po kilka milionów z dużą szansą na kilkanaście. Myślę że dobrze skalkulowali ryzyko.

Prawdziwa drobnica (po kilkaset lub kilka tysięcy akcji), która wskakuje żeby ugrać 10-15% i wyskakuje aby zrealizować zysk zareaguje sztampowo i pewnie teraz będzie uciekać przed rozwodnieniem. Kurs trochę spadnie i będzie okazja żeby dokupić.

Ktoś kto ma perspektywę kilkuletnią wie, że wczorajsze i dzisiejsze infa to przekroczenie najbardziej optymistycznych scenariuszy sprzed 2-3 lat.

Może zanim wejdę w szczegóły, to wyjaśnię co miałem na myśli przy pierwszym wpisie.

Spółka z gotówką stoi raczej słabo, a potrzeby inwestycyjne ma znaczne. Stąd logicznym jest, że kapitał w części będzie pochodził z zewnątrz. Spodziewałem się raczej, że będzie to kredyt plus środki własne generowane na bieżąco. Dlaczego uważałem, że na kredyt by dostała? Ano dlatego, że jej obecne zadłużenie jest śladowe, jedne z najniższych na GPW, ma silnie dodatni kapitał operacyjny netto, w zasadzie nie ma kredytów, bajecznie wyglądające wskaźniki płynności. Tak to widać z zewnątrz. Linia kredytowa do kwoty 2M Eur została uruchomiona w 2011r, a zabezpieczeniem była hipoteka na prawie wieczystego użytkowania nieruchomości w BB. Z raportu półrocznego wynikało, że zostaje jeszcze co najmniej połowa tej kwoty do dyspozycji. Ponadto wraz z kolejnymi kwartałami wygląd spółki pod względem zdolności do obsługi zadłużenia będzie się zwiększać. -> Wzrost EBITDA, a to umożliwi zwiększenie poziomu kredytu w rachunku bieżącym. To razem z ewentualnym ustanowieniem zabezpieczenia na akcjach spółek córek, gdzie wydawane będą środki kredytowe w zupełności powinno wystarczyć do sfinansowania budowy w Astanie, a także zasilenia spółki w kapitał obrotowy.

Jak już wiemy stało się inaczej. Jest emisja co do której nie można mieć zastrzeżeń. Powstaje pytanie o wielkość tej emisji. Osobiście spodziewałem się powolniejszego wzrostu sumy bilansowej, tzn mniejszego zapotrzebowania na gotówkę. Takiej wielkości kapitału nie dało się pozyskać z samego kredytu, ale już z emisji obligacji i owszem. Najpilniejsze potrzeby można było załatwić wolną częścią linii kredytowej, a w międzyczasie uchwalić program emisji obligacji. Przecież o chęci budowy zakładów stacjonarnych wiemy od dawna i jakieś rozmowy w sprawie finansowania powinny być prowadzone już dużo wcześniej. Tym samym był czas na odpowiednie uchwalenie programu emisji i zapewnienie środków inwestycyjnych. Spółka jednak poszła inną drogą, drogą którą znamy i jak może ktoś pamięta nawet wtedy pozytywnie oceniłem, bo działalność spółki silnie zależy od dostaw surowca. Dlaczego teraz mamy znów emisję, choć spółka mogła pójść nową ścieżką, czyli ścieżka długu(w kierunku kredytu, który widzieliśmy po raporcie półrocznym)? Raz, że zdecydowano pozyskać od razu spore środki, dwa że być może Zarząd jest mniej pewny owych dostaw z Astany niż to wygląda na pierwszy rzut oka. Mam tu na myśli, że ryzyko dostaw nie zostało jeszcze na tyle zminimalizowane, żeby posiłkować się kredytem. (Faktycznie kwota 20M w ciągu dwóch czy trzech miesięcy była by problematyczna, ale rozłożenie jej na rok czasu to już żaden problem, a przecież program inwestycyjny wykracza poza rok 2014) I to pokazanie tej tezy było celem mojej pierwotnej wypowiedzi. Z wpisów na SW a także w innych zakątkach internetu można wnioskować, że Astana rozwiązuje definitywnie problem dostaw, a tak nie wcale nie jest. Owszem to ryzyko wygląda teraz na mniejsze, ale nadal jest w mojej ocenie wysokie i powinno determinować wysokość stopy dyskontowej, ale także oczekiwanego wzrostu kursu akcji przy pozytywnym scenariuszu wydarzeń.

A teraz jeśli jest background, to przejdę do szczegółów.
@Any
Tak przy projekcjach z dużym ryzykiem oczekiwana stopa zwrotu powinna być wysoka. Rentowności na Catalyście po 17% się zdarzają. C/Z na poziomie 5 jest normalnym wskaźnikiem przy transakcjach pozagiełdowych. Oczekiwanie zwrotu po 5-6 latach z kapitału nie powinno nikogo dziwić.

A to ciekawe co piszesz. A co z równym dostępem do informacji ze spółki?

No, ale ja przecież nie kwestionuję tej decyzji. Myślę, że jest dobra dla spółki.
@2mek
O stablizacji faktycznie ciężko mówić, ale będąc konserwatywnym w obecnej chwili zakładać należałoby na razie to co jest już uruchomione. Wszystko jest kwestią założeń. Można zakładać wzrosty zysku kilkadziesiąt procent rocznie do nieskończoności, a wtedy spółka jest warta w zasadzie nieskończenie wiele. Można także założyć wariant, który potrafimy jakoś oszacować przyszłość z rozsądnym poziomem ufności. Tzn mamy zapewnioną Astanę i to z jej przychodów szacować i dyskontować DZIŚ przyszłe wpływy do nieskończoności, ale ze stopą dyskontową uwzględniającą ryzyko specyficzne.

Firm z potencjałem jest naprawdę sporo. Wystarczy zerknąć co spadło o 75% od szczytów :) A tak poważnie to jest sporo start-up'ów z potencjałem. Faktem jest, że EEX na razie jest wyjątkowe. Wyjątkowe, bo wyjątkowe stopy zwrotu przynosi akcjonariuszom, ale drzewa nie rosną do nieba...

Drobnica, to dla mnie mniej doświadczeni, którzy czytają podłogę i bankruta i na bazie hura optymizmu kupują akcje. Tutaj na SW próbuję tylko uświadomić ryzyko, które mam wrażenie, że jest niedoceniane. A jeśli wywalą akcje tylko z powodu emisji to zrobią błąd. Bo ta emisja także w mojej opinii nie jest złą informacją, choć zaskakującą.

@Sławek
Ale do kupna tych piaskowni nie potrzeba było emisji akcji. Zakup lagun wedle załącznika do informacji to 1M EUR, a tyle spółka ma kredytu do wykorzystania(tak przynajmniej było na koniec 2Q) Warto też zwrócić uwagę, że cena wybudowania zakładu to 5M EUR i plan inwestycyjny mamy na lata 2014-2015 , czyli bez tego roku i potrzebnych na ten rok środków. Wedle tego co wiemy z raportów bieżących dotyczących Astany do tej pory(bez projektu, bo ten jest jednorazowy) wydano:
zbiorniki: 13,5k EUR -zaliczka
pompy i Szafa 176k EUR OMSK
pompy motoreduktory 81k EUR TOMSK
geodezja 45k EUR
blacha – 60k EUR
Czyli 380k EUR A gdzie jeszcze 4,5M EUR, czyli prawie 20M PLN??? Pewnie w bilansie jest więcej, bo wydatki inwestycyjne gdzie są także pożyczki do spółek córek to aż 12,5M PLN, ale są tam też akcje Omegi jak sądzę, które z tego co pamiętam same ważą koło 4M PLN. Na oko brakuje 10M dla pierwszego zakładu i to on być może będzie właśnie dofinansowywany w pierwszej kolejności...

@ sławek_wr



Ty nazywasz to zaufaniem,a ja optymizmem, związanym z dotychczasowymi wzrostami. Po prostu na rynku zapanowała wiara, że EEX może już tylko rosnąć i stąd ten kredyt in blanco dla Firmy.

Jeśli kurs naprawdę ma dalej rosnąć, to przydałby się teraz jakiś zimny prysznic na rozpalone wizją szybkiego zysku głowy. Trendy wzrostowe żywią się bowiem niejasnością i niepewnością, a pewność i przekonanie "wszystkich" o tym, że będą trwały dalej jest ich śmiertelnym wrogiem.

Patrząc na wykres EEX jestem coraz mocniej przekonany, że kurs akcji urządzi teraz inwestorom test cierpliwości w postaci długotrwałego trendu bocznego po to, by znowu zagościła niepewność wśród przekonanych o konieczności dalszych wzrostów.

Też jestem za. Mnie nie bawi ruch do góry w 1 sesję 10-20 %. Również nie wierzę w ciągłą aprecjację. Trend boczny do np. lutego czyli przez najbliższe 5 m-cy wyautował by wielu. Przecież o to w tym chodzi. Gorące głowy liczące na 50 % w miesiąc poszłyby gdzie indziej plując na eex, że się skończył i wypalił. W międzyczasie byłby okres na podsumowanie tego co w eex. Tj. Wynik za III kw, wynik za IV kw (sądzę, że ten będzie znany - orientacyjnie - na podstawie przychodów wstępnych chyba w styczniu, a najpóźniej w lutym). Następnie wstępne wyniki roczne, przy ich realizacji wskaźniki opadłyby z poziomów co by nie mówić wysokich , jak na polskie realia. Do akceptowalnych dla spółek szybko rozwijających się i co ważne rokujących. Dla przedziału cenowego 40-50 zł, P/E oscylowałoby (przy wykonaniu prognozy) ~ 26-32.

kolejny sprawdzian dla spółki to realizacja prac w Astanie oraz początek budowy (no może plany na II połowę roku 2014) kolejnej fabryki. Pozytywne powyższe dane mogłyby wtedy wpędzić EEX ponownie w ruch. Ewentualnie słabsze wyniki od oczekiwanych, opóźnienia w Kazachstanie bądź inne nieoczekiwane negatywne wiadomości z pewnością przyczyniłyby się do spadku kursu.

P.S.
Nie denerwuj się Anty, wiem , że lubisz studzić zapał, czasem , aż nadto, ale popatrz na inne wątki , a wtedy się uśmiejesz. Pomijam bankiera i parkiet, gdzie jest wolna amerykanka.
Tu przykład "fachowca" i jego rzetelnej analizy. Po prostu poziom gimnazjum.
http://longterm.pl/?p=4523

Chcę zabrać głos w dyskusji, ale właściwie tylko powtórzę to co już było powiedziane. W kontekście tej inwestycji i ogólnie branży w jakiej działa Eko emisja akcji (po cenie rynkowej) będzie zawsze lepszym rozwiązaniem niż kredyt. I to nie do końca tak, że można tutaj stosować sobie takie wyliczenia jak dla innych spółek, że skoro kredytu jest x a aktywa to y to jest mało lub dużo. To można rozumieć intuicyjnie, że Eko działa w branży obarczonej większym ryzykiem niż np. Żywiec czy Eurocash, i że w związku z tym docelowo musi mieć bardziej "konserwatywną" strukturę kapitału. Sytuację tą tłumaczy teoria struktury kapitału: przedsiębiorstwo powinno dobrać taką strukturę kapitału, aby maksymalizować swoją wartość rynkową - pierwsze teorie z zakresu teorii struktury kapitału wychodziły z założenia, że maksymalizacja wartości rynkowej zachodzi na drodze minimalizacji średniego ważonego kosztu kapitału. Błędnie zakładano jednak, że kapitał obcy zawsze jest tańszy od kapitału własnego i stąd zadłużając się przedsiębiorstwo zwiększa swoją wartość. Tak jednak nie jest i czynnikiem odpowiedzialnym za to, że tak nie jest są tzw. koszty bankructwa, czyli dyskonto w przypadku sprzedaży aktywów "na pniu". Optymalna (tj. maksymalizująca wartość przedsiębiorstwa) struktura kapitału jest różna dla każdej firmy i zależy od specyfiki prowadzonej działalności, jednorodności produktu, jego typowości bądź nietypowości i przede wszystkim od kapitału intelektualnego. Spółki, które handlują produktem pospolitym, typowym mogą w przypadku kłopotów finansowych zbyć ten produkt "na pniu" z mniejszym dyskontem niż w przypadku produktu nietypowego. W przypadku kapitału intelektualnego ból jest jeszcze większy. Zgodnie z teorią kapitał intelektualny stanowi różnicę pomiędzy wartością rynkową a wartością księgową: w przypadku Eko kapitał intelektualny stanowi więc 10-krotność jego majątku. W przypadku upadłości ten kapitał przepada. Zgodnie więc z teorią kosztów bankructwa -> firmy, których produkcja jest nietypowa, itp. zadłużają się niechętnie, gdyż mają więcej powodów, aby obawiać się kłopotów finansowych: w przypadku bankructwa tracą zbyt dużo. Więc decyzja kredyt czy emisja akcji to po prostu umiejętne zarządzanie ryzykiem. Gdy firma decyduje się na kredyt rośnie ryzyko finansowe, co przekłada się na wzrost dyskonta w wycenie. Większe dyskonto = większy koszt kapitału własnego. Zadłużanie jest więc opcją preferowaną do pewnego momentu - do momentu, w którym wzrost kosztu kapitału własnego kompensowany jego mniejszym udziałem w strukturze kapitału przekłada się na zmniejszenie średniego ważonego kosztu kapitału. W momencie, w którym przestaje się przekładać lepszą opcją staje się emisja akcji. Z Eko sytuacja wygląda tak, że rynkowa wartość długu to 5 mln zł, a rynkowa wartość kapitału własnego to 500 mln zł. Tak naprawdę dług stanowi więc setną część majątku Eko. I z tej perspektywy należy na to patrzeć - zwiększenie tego długu do 25 mln zł nie spowoduje znacznego zmniejszenia udziału kapitału własnego w strukturze kapitału, a jednocześnie spowoduje wzrost ryzyka z uwagi na wspomniane koszty bankructwa. Przy obecnej wycenie zaciąganie długu jest po prostu nieefektywne.

w takiej dyskusji trzeba rozdzielić interesy różnych "podmiotów":
spółki, zarządu, akcjonariuszy większościowych i akcjonariuszy mniejszościowych...

i dopiero wtedy można dyskutować co dla której grupy jest dobre....