INGBSK [BSK]

Tyle zysku ile ryzyka
Ciekawe co teraz zrobisz.

zgoda że ING trzyma się mocno fundamentalnie. ale rynek też wycenia go odpowiednio wysoko.
w moim odczuciu, wycena rynkowa jest optymalna (brak premii dla kupujących).

natomiast w marcu zeszłego roku chodził po 200 PLN-ów. to była piękna cena.

Omówienie skonsolidowanego sprawozdania finansowego ING Banku Śląskiego za I półrocze 2010 r.

ING Bank Śląski zaprezentował w II kwartale bardzo dobre wyniki. Spółka wypracowała zysk netto na poziomie 192 mln zł, co jest osiągnięciem o 9 mln zł lepszym niż w II kw. 2009 roku. O wiele większą poprawę możemy natomiast zaobserwować porównując półrocza. Przez dwa pierwsze kwartały tego roku bank osiągnął wynik netto równy 369 mln zł, a to aż o 105 mln zł więcej niż w analogicznym okresie ub. roku. Warto podkreślić, iż nie jest tutaj obecny silny efekt niskiej bazy, ponieważ pierwsze półrocze 2009 r. nie było wcale dla spółki bardzo słabe. Dla banku kryzysowy był w zasadzie tylko IV kw. 2008 r. kiedy w raportach finansowych znalazła się duża strata (-129 mln zł). Odpisy z tytułu utraty wartości kredytów, które były niższe o 79 mln zł h/h, mają istotny wpływ na wyniki. Widać także, iż w stosunku do portfela kredytów nie mają dużych rozmiarów, co może trochę niepokoić. Portfel kredytowy banku nie wydaje się jednak bardzo ryzykowny, ponieważ znajdują się tam znaczące ilości należności od sektora publicznego (6,2 mld zł), kredyty udzielone podmiotom sektora finansowego innym niż banki (3,3 mld zł), a dominującą częścią należności detalicznych są kredyty hipoteczne.

Struktura dochodów pozostaje zdrowa, ponieważ kluczowy dla końcowego wysokiego zysku był przede wszystkim dobry wynik z tytułu odsetek. Bardzo mocno spadły koszty odsetkowe zarówno w II kwartale (o 97 mln zł) jak i porównując półrocza (o 311 mln zł). W ING efekt końca wojny depozytowej widać chyba najsilniej ze wszystkich opisywanych ostatnio banków. Przychody z tytułu odsetek także spadły lecz na szczęście wyraźnie słabiej. W ten sposób bank miał w pierwszym półroczu o 109 mln zł lepszy wynik odsetkowy niż rok wcześniej. Koszty odsetkowe stanowią ok. 46% przychodów z tytułu odsetek, co jest wynikiem bardzo przyzwoitym, lepszym od wielu konkurentów jak np. BZWBK, BRE, czy też Kredyt Banku. W wynikach widać ponadto, że kampania marketingowa dotycząca korzystania z banku przez tani dla klientów kanał internetowy („...to tylko mamy za darmo co zrobimy sami....”) przynosi rezultaty. Wynik z tytułu opłat i prowizji był niższy o 9 mln zł h/h. Spadek o prawie 8 mln zł prowizji związanych z prowadzeniem rachunków klientów (nota 5.2).

W rachunku wyników mogą mieć jakieś znaczenie jeszcze dwie pozycje. Bank zarobił w pierwszych dwóch kwartałach 2010 r. o 48 mln zł więcej na instrumentach finansowych wycenianych przez rachunek zysków i strat. Analiza noty 5.3 prowadzi do wniosku, że to dzięki lepszemu wynikowi na instrumentach dłużnych, ponieważ pozycje wyniku na instrumentach pochodnych oraz z operacji wymiany w dużym stopniu się kompensują. Dotyczą głównie zarządzania ryzykiem walutowym (kursowym). Z kolei zyski z rewaluacji instrumentów finansowych przeznaczonych do sprzedaży, znajdujące się w sprawozdaniu z całkowitych dochodów, były porównując półrocza o 41 mln zł gorsze. Warto zwrócić jeszcze uwagę na dość mocno rosnące koszty działania banku (o 52 mln zł). Odpowiadają za to przede wszystkim koszty pracownicze (nota 5.6). Ich wzrost jest za szybki i należy ten fakt ocenić negatywnie.

Suma bilansowa banku wzrosła przez ostatnie pół roku o 1,7 mld zł do poziomu 61,6 mld zł. W aktywach jest o 1,2 mld zł więcej kredytów. Wzrost nastąpił głównie w segmencie klientów detalicznych (nota 5.11). Oprócz tego przykuwają uwagę duże przetasowania w portfelu dłużnych papierów wartościowych. Jest to jednak raczej zamęt księgowy. Szczegóły znajdują się w opisie do noty 5.10. Po prostu bank zdecydował się na umieszczenie znacznych ilości posiadanych obligacji skarbowych i bonów pieniężnych w klasyfikacji inwestycji dostępnych do sprzedaży. Wcześniej znajdowały się one w aktywach fin. wycenianych przez RZiS. Zobowiązania wobec klientów spadły o 1,6 mld zł, co jest wynikiem niższych depozytów klientów detalicznych. Wzrost sumy bilansowej był możliwy głównie dzięki większym zobowiązaniom wobec banków komercyjnych, a także transakcjom repo (nota 5.14). Współczynnik wypłacalności wygląda bezpiecznie i wzrósł do 12,56%. W sprawozdaniu z przepływów nie ma czego analizować. Bank ma i tak tyle papierów dłużnych, że w każdym momencie może sobie zapewnić wielkie ilości gotówki na dalszą kredytową ekspansję.

Bardzo dobrze wyglądają rentowności banku. Po wynikach II kwartału znowu nastąpiła poprawa. Jest to praktycznie powrót do czasów hossy. ROE wynosi już prawie 14%. Trochę martwić może jednak dalszy spadek 12 miesięcznych przychodów (o 62 mln zł kw/kw).
Rentowność sprzedaży 62,06%
Rentowność działalności operacyjnej 65,17%
Rentowność brutto 21,77%
Rentowność netto 17,68%

Zaktualizowane wskaźniki oraz wyceny mnożnikowe znajdują się na stronie spółki:
www.stockwatch.pl/gpw/ingbsk,w...

Wycena mnożnikowa jest utrudniona, ponieważ ING raportuje inaczej niż inne banki. Zamiast zysku operacyjnego w rachunku wyników znajdujemy wynik na działalności podstawowej, gdzie nie ma uwzględnionych ani kosztów działania, ani odpisów. Zatem tak samo jak w przypadku ostatnio omawianego banku Nordea problem dotyczy EBIT-u. Tym razem jednak wskaźniki nie są zawyżone, lecz zaniżone. Z tego powodu ocena mnożników C/ZO, EV/EBIT i EV/EBITDA wskazuje na niedowartościowanie. Zrobiłem szybką symulację ile by wynosiły te wskaźniki, gdyby sprowadzić je do wspólnego mianownika. To znaczy, aby były równoważne z takimi bankami jak np. BRE, BZWBK, Millennium, KB lub Citi Handlowy. Wyniki są następujące: C/ZO = 12,3, EV/EBIT = 74,3, EV/EBITDA = 65,2. Bank jest zatem rozsądnie wyceniony, chociaż C/ZO pozostawia jeszcze miejsce do wzrostów. Wkrótce mnożniki zostaną poprawione, w celu zapewnienia porównywalności danych pomiędzy bankami.

Powyższa treść przez 30 dni była zarezerwowana tylko dla osób posiadających abonament.

Krótkie omówienie skonsolidowanego sprawozdania finansowego ING Banku Śląskiego SA za III kwartał 2010 r.

Przedstawione przez bank wyniki finansowe były minimalnie lepsze od oczekiwań. Oceniałbym je umiarkowanie pozytywnie. Zysk netto wyniósł w III kwartale 192 mln zł, wobec 211 mln zł w analogicznym kwartale 2009 roku. Jest to rezultat co prawda niższy o 19 mln zł, jednak teraz Spółka lepiej wypada na podstawowej działalności bankowej. Wtedy w wypracowaniu tak dobrego wyniku pomógł bardzo dobry wynik z pozycji wymiany. Zresztą wyraźnie to widać, iż kiedy zmienność na rynku walutowym jest mniejsza to banki mniej zarabiają na wymianie walut (mniejsze spready). Kiedy dodamy do rezultatu pokazanego w RZiS dodatkowe zyski z rewaluacji aktywów finansowych dostępnych do sprzedaży to otrzymamy na całkowitych dochodach aż 245 mln zł w III kw. br. A to jest już osiągnięcie lepsze od ekwiwalentnego okresu ub. roku o 22 mln zł. Narastająco za 9 miesięcy 2010 r. bank wypracował na czysto 561 mln zł, co oznacza poprawę o 87 mln zł r/r. Całkowite dochody od początku roku także okazały się znacznie lepsze (więcej o 125 mln zł). Krótko mówiąc raport nie rozczarowuje. Baza niska wcale nie była bo ING łagodnie przeszedł przez kryzys finansowy.

Rachunek wyników
Porównanie kwartalnych wyników odsetkowych jest optymistyczne. Rezultat z tego tytułu wyniósł 410 mln zł, co oznacza poprawę o 32 mln zł. Tym bardziej może się on podobać, ponieważ lekko rosną przychody z tytułu odsetek przy jednoczesnym spadku kosztów odsetkowych. Poprawa marży odsetkowej także jest zauważalna przy analizie okresu za 3 kwartały narastająco. Jednak w tym przypadku klucz do lepszych wyników polega nadal na mocniejszym spadku kosztów odsetkowych (-24,8 proc.) niż przychodów (-7,1 proc.). Wskaźnik odsetkowego C/I jest przyzwoity (45 proc.). Rezultaty prowizyjne podlegają jedynie kosmetycznym zmianom. Kwartalny wynik był nieco lepszy (2,5 mln zł), a okres skumulowany za trzy kwartały nieco gorszy (-6 mln zł). W samym III kw. minimalnie wyższe były odpisy z tytułu utraty wartości kredytów, jednak już spojrzenie na okresy 9-miesięczne prowadzi do konkluzji o znacznej poprawie (mniej o 77 mln zł). Koszty działania banku rosną przede wszystkim z powodu wzrostu kosztów pracowniczych (nota 5.6), jednak można to dostrzec jedynie przy porównaniu narastających okresów za trzy kwartały.

Bilans oraz przepływy pieniężne
Suma bilansowa wzrosła od początku br. o 2,3 mld zł, osiągając poziom prawie 62,2 mld zł. W aktywach widać transfery w ujmowaniu portfela papierów dłużnych. Znaczny wzrost pozycji "Inwestycje dostępne do sprzedaży" (plus 4,5 mld zł) i spadek aktywów finansowych wycenianych przez RZiS (minus 4,4 mld zł). Te pierwsze są wyceniane przez sprawozdanie z całkowitych dochodów, zatem możemy się w przyszłości spodziewać większych różnic pomiędzy końcowymi wartościami umieszczonymi w RZiS oraz w sprawozdaniu z CD. Taki zabieg nie musi być wcale oceniany negatywnie. Po prostu zysk netto będzie mniej podatny na zyski lub straty z wyceny obligacji. Od początku roku portfel kredytowy urósł o 2,7 mld zł, osiągając 33,3 mld zł. Wzrost widać zarówno w kredytach detalicznych, jak i dla korporacji (nota 5.11). Ujemne przepływy z działalności operacyjnej są spowodowane głównie brakiem pozyskania nowych depozytów, przy jednak prowadzonej akcji kredytowej. Współczynnik wypłacalności wynosi 13,3 proc., co jest dobrą wartością.

Rentowność, wskaźniki i wycena
Rentowności są bardzo stabilne i pozostają na dobrym poziomie. Przychody z ostatnich czterech kwartałów wzrosły o 0,6 proc. kw/kw, osiągając poziom 3980 mln zł. ROE także jest przyzwoite, chociaż nieco spadło ostatnio do wartości 13,10 proc.
Rentowność sprzedaży 62,49%
Rentowność działalności operacyjnej 20,05%
Rentowność brutto 21,18%
Rentowność netto 17,14%

Aktualne wskaźniki wraz z wycenami znajdują się na stronie Spółki:
www.stockwatch.pl/gpw/ingbsk,w...

Na tle sektora akcje banku wydają się być racjonalnie wycenione przez rynek. Mnożnik C/WK (2,02) odbiega co prawda trochę w górę od średniej, lecz Spółka ma dobre rentowności i generuje przyzwoite, przewidywalne zyski operacyjne oraz netto. Wskaźnik C/ZO jest obecnie na poziomie 14,02, co nie jest wartością wysoką. Podobnie jest z kroczącym C/Z, które kształtuje się blisko poziomu 16,5. Marżowość ING Banku Śląskiego zbliża się już powoli do stanu sprzed spowolnienia gospodarczego. Spółka ma koszty na niezbyt wysokim poziomie oraz stabilnie się rozwija. Jakość portfela kredytowego jest satysfakcjonująca. Nie widać specjalnych zagrożeń, które mogłyby powstrzymać bank w dalszej, ale spokojnej ekspansji.

Powyższa treść przez 30 dni była zarezerwowana tylko dla osób posiadających abonament.

Ja to widzę tak.
Trend nadal wzrostowy.

kliknij, aby powiększyć
Grafika poglądowa w skali logarytmicznej.

W skali liniowej widać to jeszcze lepiej.

Omówienie wyników oraz sytuacji finansowej i rynkowej ING Bank Śląski (dalej ING) za okres od 1 października do 31 grudnia 2013 roku (opublikowane 12 lutego 2014)

Grupa ING ma mocną i ustabilizowaną pozycję w polskim sektorze finansowy. W zależności od segmentu rynku zajmuje miejsca w okolicach połowy pierwszej dziesiątki.

Udział rynkowy ING* na koniec 2013 wynosi:
- 6,91% w depozytach od klientów
- 5,24% w udzielonych kredytach
- 6,17% patrząc na sumę bilansową
* - dane zbiorcze na temat sektora bankowego w niniejszym opracowaniu pochodzą ze stron NBP.

Jest to znaczący udział w rynku, ale nie tak duży, by osiągać poziomy rentowności i efektywności zbliżone do liderów sektora.

Jak każdy z dużych banków, ING ma dość złożoną strukturę kapitałową, ale warto zwrócić uwagę, że w strukturze grupy nie ma spółek ubezpieczeniowych - obecność grupy ING na rynku ubezpieczeniowym jest realizowana poza grupą kapitałową notowaną na GPW. Z tej przyczyny mocno eksploatowane przez inne banki źródło przychodów prowizyjnych w postaci bancassurance nie jest zbyt widoczne w wyniku ING.
Podobnie wygląda sytuacja w przypadku spółek asset management oraz towarzystwa funduszy inwestycyjnych - również są one poza strukturami ING.

ING zamknął rok 2013 następującymi wolumenami:
- suma bilansowa 86,7 mld zł (wzrost o 10,8% w stosunku do końca 2012)
- udzielone kredyty 52,2 mld zł (+ 6,6%)
- depozyty od klientów 67,5 mld zł (+ 16,4%)
- przychody 3 243 mln zł (+ 2,5 %)
- zysk netto 961 mln zł (+ 15,5 %)

Analiza sprawozdania finansowego


kliknij, aby powiększyć

Jak wygląda dynamika rozwoju biznesu ING na tle rynku? Na to pytanie odpowiada powyższy wykres. W ciągu ostatnich kilku lat ING rozwija się szybciej niż rynek, zarówno patrząc na depozyty jak i na kredyty. Skokowy wzrost kredytów na początku 2012 roku wynika z objęcia udziałów w spółce leasingowej grupy ING, która wcześniej nie była ujęta w strukturach ING.


kliknij, aby powiększyć

Powyższa tabelka pokazuje wzrosty wolumenów w 2013 i od początku 2 kwartału 2010 - czyli 15 kwartałów wstecz (wybór daty wynika z dostępności danych publikowanych przez NBP). W każdym ujęciu ING osiąga wyniki powyżej średniego tempa rozwoju rynku.


kliknij, aby powiększyć

ING jest bankiem o bardzo dobrej sytuacji płynnościowej (dużo więcej ulokowanych depozytów klientów niż udzielonych kredytów) co widać na powyższym wykresie.
Tradycyjnie ING jest bankiem specjalizującym się w depozytach i prowadzącym bardzo ostrożną politykę kredytową. Pozwala to na stabilizację bazy przychodów odsetkowych w porównaniu do konkurentów.


kliknij, aby powiększyć

Powyższy wykres przedstawia strukturę przychodów ING.
W 4 kwartale 2013 struktura przychodów kształtowała się następująco:
- przychody odsetkowe - 66,9%
- przychody prowizyjne - 31,1%
- inne przychody - 2,1%

Największą wagę mają przychody odsetkowe - czyli różnica pomiędzy stopą rynkową (WIBOR 3M) a oprocentowaniem depozytów (zasadniczo niższe niż WIBOR) i kredytów (powyżej WIBOR).
Przez kilka ostatnich lat z tego źródła ING czerpał około 60% przychodów.
Przychody prowizyjne również kształtują się dość stabilnie - w granicach 28-38%.
Ostatnia pozycja (inne przychody) ujmuje wpływ zmiany wyceny instrumentów finansowych i rachunkowości zabezpieczeń wycenianych przez rachunek wyników oraz wynik operacji na książce banku.
Inne przychody, patrząc historycznie, są pozycją o największej zmienności. Zdarzały się kwartały kiedy ING notował na tej pozycji ujemny wynik.
Porównując do konkurentów - struktura przychodów ING jest bardzo konserwatywna, a bank w niewielkim stopniu angażuje się w ryzykowne operacje na rynku finansowym.


kliknij, aby powiększyć

Przechodząc z poziomu przychodów niżej w rachunku wyników docieramy do pozycji kosztów oraz odpisów i rezerw związanych z utratą wartości niespłacanych kredytów.

Poziom kosztów, mierzony popularnym wskaźnikiem C/I, jest lekko powyżej średniej rynkowej i wyraźnie wyżej niż w przypadku liderów rynku. W 2013Q4 C/I wyniosło 53,8% w porównaniu do 53,3%. W całym 2013 bank raportuje C/I na poziomie 55,5%, w porównaniu do około 53% dla całego sektora bankowego.

Bardzo mocną stroną ING jest bardzo ostrożna polityka kredytowa. Udział kredytów nieregularnych wynosi nieco ponad 4% w porównaniu do 7% dla całego sektora. Poziom pokrycia odpisów na niespłacane kredyty zawiązanymi rezerwami wynosi 60%.

Dochodząc do poziomu zysku netto/brutto widzimy, że ING od 2011 ustabilizował zyski netto na poziomie około 200 mln złotych kwartalnie i 800-850 mln złotych rocznie. Wynik na koniec 2013 jest powyżej średniej długookresowej i wynosi 960 mln, należy jednak pamiętać, że ING w 1 kwartale 2013 osiągnął 120 mln złotych zysku z wyniku na inwestycjach (rekordowy wynik patrząc na lata 2007-2013) i wyniki 2014Q1 mogą sprowadzić zyski do wspomnianego poziomu rzędu 800 mln zł. Pamiętajmy jednak, że ta stabilizacja zysku netto ma miejsce przy wzroście wolumenów o kilkadziesiąt procent, możemy więc mówić o wyraźnym spadku rentowności działalności ING (wskaźnik ROA (zwrot z aktywów) spadł z 1,29% w 2011 do 1,18% w 2013). Średnia rentowność sektora bankowego w tym okresie również spadała (z 1,82% do 1,61%).

Poza zyskiem netto w przypadku banków warto również sprawdzić sprawozdanie z całkowitych dochodów. Są tu pozycje raportowane w bilansie, ale poza rachunkiem wyników.
Istnieją kategorie instrumentów finansowych, przy których zmiana wartości godziwej jest odnoszona w aktywa jako wzrost/spadek ich wartości, a z drugiej strony w kapitał z aktualizacji wyceny (a nie w wynik finansowy jako zysk lub strata).

Wynik na całkowitych dochodach to +105 mln zł w 2013Q4 oraz -473 mln zł w całym 2013. Liczby te należy interpretować jako odpowiednio wzrost (w 2013Q4) i spadek (w całym 2013) wartości portfela instrumentów finansowych należących do banku. W zależności od typu instrumentu finansowego zmiany wartości są ujmowane w wyniku finansowym (w pozycji inne przychody), bądź właśnie w sprawozdaniu z całkowitych dochodów. Zatem mniej więcej połowa zysku wypracowanego w 2013 została skonsumowana przez spadek wartości posiadanych instrumentów finansowych, uszczuplając kapitał ING.

Sprawozdanie z przepływów pieniężnych w przypadku banku ma mniejszą wagę niż w przypadku firm produkcyjnych czy handlowych. Pamiętajmy, że są to po pierwsze firmy w pewnym sensie "handlujące" pieniądzem, a po drugie mają one bardzo duże systemowe rezerwy płynności w postaci całego systemu bankowego, a w ostateczności w postaci wsparcia banku centralnego.
Saldo przepływów operacyjnych jest warunkowane saldem wpłat i wypłat depozytów/ kredytów, a także operacjami z NBP. Trudno je traktować jako wiążący wyznacznik oceny "zdrowia" działalności podstawowej. W tej roli lepiej sprawdzi się omówiony wcześniej wskaźnik L/D (kredyty do depozytów).
Saldo przepływów inwestycyjnych oraz finansowych w 2013 roku nie wykazuje żadnych operacji godnych zasygnalizowania.

>> Strona analityczna spółki w serwisie
>> Podsumowanie danych o sektorze w serwisie Stockwatch.pl

Podsumowanie

ING za 2013Q4 oraz za cały 2013 rok pokazał solidny poziom zysku – co inwestorzy lubią (przy czym należy pamiętać o nieujmowanej w zysku stracie na instrumentach finansowych). Rozwój działalności biznesowej przebiega poprawnie, aczkolwiek bez wielkich fajerwerków - bank sukcesywnie zwiększa liczbę klientów, wolumeny biznesowe oraz rozwija swoje usługi.

Cieniem na wynikach ING kładzie się stabilizacja poziomu zysku w ostatnich 3 latach, mimo dużego i ponadprzeciętnego w stosunku do rynku wzrostu kwot udzielanych kredytów i przyjmowanych depozytów.

Do mocnych stron ING należą:
- rozbudowana sieć detaliczną na atrakcyjnym rynku (Śląsk)
- ostrożna polityka kredytowa
- bardzo dobra pozycja płynnościowa
- ugruntowana pozycja i marka na rynku depozytów (ING był prekursorem kont oszczędnościowych)

Należy jednak pamiętać o następujących czynnikach ryzyka dla wyniku finansowego ING związanych bądź bezpośrednio ze spółką, bądź z całym sektorem bankowym:
- duże jednorazowe dochody z działalności inwestycyjnej w 2013Q1 (co może być trudne do powtórzenia w bieżącym kwartale)
- wysoki poziom kosztów w porównaniu do liderów sektora
- obniżka opłat związanych z interchange
- niskie stopy procentowe, co będzie ograniczać marżę na depozytach
- zmiany w OFE (zarówno jako ograniczenie popytu na akcje ING, jak i ograniczyć zyski z ING PTE)

Podstawowe wskaźniki giełdowe dla ING kształtują się na następujących poziomach:
- C/Z wynosi 18,20 w porównaniu do średniej dla sektora bankowego 21,20 (wycena około 14% poniżej średniej)
- C/WK wynosi 2,03 w porównaniu do średniej dla sektora bankowego 1,68 (około 21% powyżej średniej)

Wynikałoby z tego, że aktualna wycena ING jest zbliżona do średniej sektora bankowego.

Czy powoli rysujące się na horyzoncie ożywienie gospodarcze pozwoli na przełamanie wyraźnego trendu stabilizacji zysków ING i rozwiązanie kwestii związanych z rentownością, jakie był wcześniej zasygnalizowane? Najbliższe 2-3 kwartały powinny dać odpowiedź na to pytanie...


>> Wyceny automatyczne są tutaj
>> Więcej analiz najnowszych raportów finansowych jest tutaj


Powyższa treść przez 60 dni była zarezerwowana tylko dla osób posiadających abonament.

Poniżej krótkie graficzne podsumowanie wyników ING za 2015 rok.

Wersja "basic" - porównanie podstawowych pozycji w rachunku zysków i strat.
Pozycja z (+) zwiększają wynik, pozycje z (-) zmniejszają wynik finansowy.


kliknij, aby powiększyć

Wersja "advanced" - wskazanie jak poszczególne elementy wpływały na osiągnięty zysk.
Punktem wyjścia jest zysk w 2014 roku. Potem widać czy poszczególne elementy zwiększały lub zmniejszały zysk w 2015. Ostatecznie otrzymujemy wynik zaraportowany za 2015


kliknij, aby powiększyć

Będę się starał wrzucać takie podsumowanie dla wszystkich banków na forum.
Na bieżąco (tzn. krótko po publikacji wyników) grafiki będą się pojawiały na twitterze.

Zwracam uwagę, że jest to tylko wizualizacja podstawowych wartości ze sprawozdania finansowego - a nie kompleksowe jego omówienie.

Chyba KNF bierze się za depozytariuszy funduszy jak wskazuje ten komunikat

a dot. m.in.:

i na zakończenie komunikatu:

Dzisiaj grubo polecieli z usługami maklerskimi, nie działają od rana:




www.bankier.pl/wiadomosc/ING-M...

Derywaty w tyh okolicznościach to murowany rozstrój, ciekawe jak to wycenią.

ING BANK ŚLĄSKI - analiza techniczna na życzenie


Najpierw spójrzmy na wykres długoterminowy w interwale tygodniowym. Kurs akcji spółki przełamał linię wzrostów, ale spadki zatrzymały się nieznacznie powyżej dołka z 2016 roku i nie zniosły więcej niż 61,8% hossy. W długoterminowym ujęciu te spadki wciąż możemy traktować jako korektę.
Gorzej wygląda próba odrobienia strat spowodowanych przeceną - kurs, pomimo dwukrotnie podejmowanych prób, nie zdołał powrócić powyżej wspomnianej linii spadków i nie zniósł więcej jak 61,8% spadków. Dopiero trwały powrót powyżej poziomu 172 zł pozwoli na kontynuację długoterminowego trendu wzrostowego.

kliknij, aby powiększyć

W ujęciu dziennym na większości wskaźników widać wytracanie impetu zwyżki w miarę zbliżania się do neuralgicznego poziomu zniesienia 61,8% przeceny. Może to spowodować cofnięcie notowań do poziomu długoterminowej średniej.

kliknij, aby powiększyć

Powyższa treść przez 21 dni była zarezerwowana tylko dla osób posiadających abonament.