Maniek5552

A jak dobrze poczytasz to CASH FLOW jest ważniejszy od zysku netto

Jedną z przykrych prawd wyłaniających się z obecnego kryzysu eurozony jest porażka wspólnego rynku bez naprawdę wspólnego budżetu. Wspólny rynek stymuluje bowiem przede wszystkim industrialne centrum, czyli Niemcy, które zalewają peryferie swoim eksportem. Na peryferiach oznacza to utratę miejsc pracy i deindustrializację. W odpowiedzi na to centrum, by uniknąć klasycznej wojny o rynki i niepokojów społecznych, puszcza w ruch machinę redystrybucji poprzez fundusze unijne. Machina ta tworzy jednak tylko fikcyjny wzrost i fikcyjną pracę przy projektach, budowach, w biurach, organach kontrolnych itp. Jednym słowem, karmi tylko oligarchię i biurokrację, o co właśnie Grecy byli oskarżani. W końcu coraz mniej wydolne gospodarcze peryferie zadłużają się więc u centrum, kiedy zaś nie mogą spłacić długów, centrum stara się je ratować, by nie stracić rynków i by jego banki nie splajtowały.

„Czy Deutsche Bank to największy bank na świecie?” – pytałem na początku tego wieku prof. Norberta Waltera, szefa DB Research i głównego ekonomistę Deutsche Banku. „Pod pewnymi względami możemy go tak nazwać” – mówił z dumą słynny niemiecki ekonomista. Były to w okresie silnej ekspansji Deutsche Bank i miliardowych zysków.

Od tamtych czasów wszystko się zmieniło. Nie jest to już tak niemiecki bank, jak niegdyś: w ośmioosobowym zarządzie zasiada tylko troje Niemców, a dominują Anglosasi. Bank nie reklamuje się też hasłem „A Passion to perfom” (w niemieckiej wersji „Leistung durch Leidenschaft“), bo od dawna nie odpowiada ono już temu, jak „performuje” ta instytucja, a co do „pasji” niektórych kluczowych pracowników też są poważne zastrzeżenia.

Ryzykowne i podejrzane interesy, złe kredyty hipoteczne i stoczniowe, kary za naruszenia sankcji handlowych i manipulowanie stawką Libor to tylko niektóre z przyczyn problemów Deutsche Banku. W ostatnich latach zapłacił on 12 mld euro za różnego rodzaju kary i ugody sądowe. Obecnie na całym świecie uwikłany jest w prawie osiem tysięcy procesów. Zawiązał na nie rezerwę w wysokości 5,4 mld euro, ale jego szefowie przyznają, że to z pewnością nie wystarczy.

Pierwsze miesiące tego roku były dla Commerzbanku znacznie gorsze od oczekiwań i poziomu wyników z 2015 roku, a to źle wróży bilansowi całego roku. Słabo rozwija się akcja kredytowa skierowana dla firm. Ponadto kłopoty, z powodu których cierpi cały europejski sektor bankowy, doskwierają również mocno Commerzbankowi. Są to rekordowo niskie stopy procentowe w strefie euro i niepewność wywołana referendum w sprawie Brexit. Dziesięć lat temu za jedną akcję Commerzbanku płacono 170 euro, dziś niewiele ponad 5 euro, a widoki nie są najlepsze.

Zarząd REDWOOD HOLDING S.A. z siedzibą w Łodzi (Spółka) informuje, że w dniu 24 czerwca 2016 roku otrzymał informację od Zarządu spółki zależnej działającej pod firmą COMPLEX IQ S.A. z siedzibą w Łodzi (Complex IQ), z której wynika, że Complex IQ w dniu 24 czerwca 2016 roku złożył do Sądu Rejonowego dla Łodzi-Śródmieścia w Łodzi, Sąd Gospodarczy XIV Wydział Gospodarczy ds. Upadłościowych i Restrukturyzacyjnych wniosek o ogłoszenie upadłości COMPLEX IQ.

Główne przyczyny złożenia wniosku o ogłoszenie upadłości, to trudna sytuacja ekonomiczna COMPLEX IQ, postawienie w stan wymagalności umów kredytów wskazanych poniżej oraz blokada kont bankowych, całkowicie uniemożliwiająca prowadzenie działalności operacyjnej.

Może wiadomo jacy rewidenci tak się popisali? Zarząd składa jakieś oświadczenia o wiarygodności i rzetelności. Czyli, istnieje podejrzenie, że wraz z rewidentami poświadczyli nieprawdę.

Tym bardziej cieszę się z zaplanowanego spotkania z ministrem Zbigniewem Ziobro

To, co się stało w JSW, jest, niestety, dyskwalifikacją procesu prywatyzacji poprzez giełdę polskich spółek węglowych.

Tak, mam tu na myśli kupienie za ponad 1,5 mld zł przez JSW kopalni Knurów-Szczygłowice od Kompanii Węglowej.

Moje pretensje wynikają z dwóch rzeczy. Po pierwsze właściciel obu tych podmiotów - czyli zarówno KW, jak i JSW - mógł dokonać inkorporacji swojego majątku bez jednej złotówki. Tak, jak zrobiono to z inkorporacją kopalni Budryk do JSW.

Druga pretensja wynika z faktu, że właściciel nie mógł nie wiedzieć, że JSW nie ma na to pieniędzy. I że będzie musiała zaciągnąć potężny kredyt od banków i tak niechętnych kredytowaniu jakichkolwiek przedsięwzięć w sektorze paliwowo-energetycznym.

Generalnie naukowcy bledną gdy się im uświadomi, co się może kryć za jakąś jedną liczbą, w której nieomylność tak strasznie chcą wierzyć.

Raczej wielce nieporadne, widoczne na kilometr i niebywale naiwne. Demaskowane jednym zdaniem kogoś, kto wystarczy że widzi na jedno oko. A zapewniam, że wiele postów wylatuje, zostają tylko te, które próbują mieć choć cień merytoryki. Żeby nie było, że u nas nie można nic napisać. Można. Na rynku są różni inwestorzy i to warto przy tej okazji dostrzec.