Uwaga inwestorów z całego świata skupia się na Mario Draghim. (Fot. European Central Bank/Robert Metsch)
Ostanie dni należą do metali szlachetnych, które imponują zwyżką. 10-dniowa stopa zwrotu na srebrze wynosi +10 proc., a na złocie przekracza 6 proc. W czwartek rano widoczna jest lekka korekta ostatnich wzrostów. Niemniej analitycy DM mBanku widzą przestrzeń do dalszej zwyżki cen złota oraz większości pozostałych metali szlachetnych.
Złoto powinno stać się jednym z beneficjentów luzowania ilościowego ze strony ECB. Wpływ tych działań powinien być jednak znacznie mniejszy niż to miało miejsce w przypadku QE ze strony Fed. Wówczas notowania metalu weszły w silny trend wzrostowy. Niemniej eksperci zaznaczają, że również w wypadku działań ECB część płynności aplikowanej rynkom finansowym, w sposób pośredni powinna trafiać również na rynek złota. To siłą rzeczy powinno wspierać jego notowania.
– W tym kontekście warto również zwrócić uwagę na notowania surowca denominowanego w euro – dodatkowo do wzrostów przyczyniać powinno się osłabienie wspólnej waluty. Złotu ponadto sprzyjają ostatnie niepokoje związane z perspektywami światowego wzrostu gospodarczego. W ostatnich dniach bowiem Bank Światowy oraz Międzynarodowy Fundusz Walutowy obniżyły swoje prognozy globalnego wzrostu, co powinno zwiększyć atrakcyjność surowca jako bezpiecznej przystani. Zwłaszcza w sytuacji, gdy na znaczeniu stracił frank, czyli jeden z konkurentów w gronie bezpiecznych aktywów, po tym jak wiarygodnością szwajcarskiego systemu finansowego zachwiał SNB. W środę notowania złota osiągnęły poziom 1.300 dolarów za uncję, tym samym do pełnej realizacji formacji odwróconej głowy z ramionami brakuje jeszcze ok. 45 dolarów. Przy poziomie 1.345 USD/uncja wypada również opór wyznaczony przez maksimum z lipca ubiegłego roku. Sygnały ostrzegawcze wysyłają jednak oscylatory, które dla interwałów dziennego oraz tygodniowego przyjmują obecnie skrajnie wysokie wartości. Po ewentualnym impulsie wzrostowym, który może dać dzisiejsze posiedzenie ECB, w kolejnych dniach wzrosty mogą więc nieco wyhamować, niemniej jednak perspektywa osiągnięcia 1.345 USD cały czas pozostanie utrzymana. – ocenia Szymon Zajkowski, analityk DM mBanku.
Na razie nie widać przełomu na rynku ropy, gdzie pierwsze skrzypce należą do strony podażowej. Po lekkim odbiciu powróciły spadki, którym akompaniowały słabe dane dotyczące chińskiego PKB oraz bardziej pesymistyczne prognozy MFW dotyczące globalnej gospodarki. W Stanach Zjednoczonych uwagę przyciągnęły konferencje dwóch dużych spółek zajmujących się obsługą pól naftowych – Halliburton i Baker Hughes. Obie deklarują, że ze spokojem patrzą na obecną sytuację spółek wydobywczych w USA, mimo że oczekują spadku aktywności wiertniczej nawet o połowę.
– W środę notowania WTI znalazły się w konsolidacji, odzwierciedlając niezdecydowanie inwestorów na rynku ropy. W krótkim okresie, nie widać wyraźnego trendu, dlatego też, przyjąłbym nastawienie neutralne i poczekał na bardziej przejrzyste sygnały. Obecny brak trendu sygnalizują także wskaźniki momentum. RSI pozostaje w pobliżu linii 50 i znajduje się w trendzie bocznym a MACD znajduje się blisko linii zerowej i także pozostaje w trendzie bocznym. Na wykresie dziennym, długookresowe perspektywy pozostają spadkowe, ponieważ w strukturze cen WTI nadal można zaobserwować niższe szczyty i dołki poniżej 50- i 200-okresowej średniej kroczącej. Jednak z uwagi na utrzymującą się pozytywną dywergencję między dziennymi wskaźnikami a ruchem cen, byłbym bardziej przekonany do długoterminowych perspektyw zniżkowych, gdyby wskaźniki momentum potwierdziły ruch cen. Najbliższe wsparcia to: 47,10 (S1), 46,50 (S2), 45,60 (S3). Najbliższe opory to: 48,20 (R1), 49,20 (R2), 50 (R3). – komentują analitycy IronFX.
Kliknij, aby powiększyć
