Kiedy szczyt hossy?

Śmierdzi powtórką z wczoraj. Zasięg bardzo głęboki (1800) bez widocznych przystanków po drodze. Może 1900...

A Grecja to mały wycinek rzeczywistości ekonom. i patrzenie tylko przez jej pryzmat to zwykłe zaślepienie, które towarzyszy ewidentnie Scaremu, mathu(olowi) i wielu innym. Zerowe stopy proc. w USA nie pozwolą na recesję jak temu Roubiniemu się przyśniło.

Tłumaczyłem (wraz z debetem zresztą), że nie będzie żadnej inflacji, bo trzeba zrozumieć mechanizm inflacji, a jak dzieciom wyjaśniałem, że jest ciągle ujemna luka PKB, czego pojąć nie możecie. Dopóki jest ujemna luka PKB nie będzie żadnej hiperinflacji. Inflacja która jest teraz pomimo ujemnej luki pkb jest wywołana frykcyjnymi wahaniami tak samo naturalnymi jak naturalne bezrobocie wywołane potrzebą czasu na poszukiwanie pracy. Nie będę powtarzał 10 razy tego samego bo chyba z idiotami nie rozmawawiam (a może?)

Manko, jak dla mnie używanie wariacji słowa matoł oraz idiota wobec innych uczestników forum to o jeden krok za dużo. Wiele razy wielu Cię prosiło o wyrażanie swoich myśli w bardziej społecznie akceptowalny sposób.

Myślę że tydzień odpoczynku od forum dobrze Ci zrobi.

Cichy, przypomnij jakie to były? Pamiętam, że zaprzeczenie i akceptacja, a reszta?

EDIT: Ile razy Frog przypominał, że ze swoimi inwestycjami wynocha do kronik? Bo widłowy będzie musiał równoważyć wątek

Dr Kübler-Ross wyróżniła 5 kolejnych etapów:

Zaprzeczenie - "To się nie dzieje", "Mi to się nie może zdarzyć"
To niedowierzanie i poczucie bezradności, zagubienia. To mechanizm obronny, próba odrzucenia od siebie myśli o tragedii.
Gniew - "Dlaczego to się wydarzyło?", "Kogo za to winić?"
Pojawia się, gdy człowiek zaczyna rozumieć, że zaprzeczanie nie ma sensu.
Negocjacja - "Oddam wszystko, byle tylko..."
Często myślimy, że możemy coś zrobić, by odwrócić sytuację. Że możemy coś poświęcić, byle tylko tragedia nas nie dotknęła.
Depresja - "Po co żyć dalej?", "Nic już nie ma sensu"
Wreszcie uświadamiamy sobie, że nic nie możemy poradzić. Powoduje to pojawienie się smutku, utratę sensu życia. Trudno nas wtedy pocieszyć.
Akceptacja - "Będzie dobrze", "Trzeba z tym sobie jakoś poradzić"
Pojawia się spokój i zrozumienie. Uświadomienie sobie, że trzeba sobie poradzić z tym, co się wydarzyło.



wczoraj anal w cnbc mówił że jego zdanie jesteśmy w etapie "negocjacji"

rozumiem, że im szybciej przejdzie się od pierwszego etapu do ostatniego tym lepiej? Ostanio dobrze to przećwiczyłem, w czasie tej zwałki z początku sierpnia bardzo szybko doszedłem do 5 fazy nawet na wszelki wypadek zaakceptowałem większą stratę na zapas

To już jest jazda bez trzymanki i nasuwa się tylko jedno pytanie - czy leci z nami pilot?

Aż index odżył...chyba na złość Pawlakowi

Tylko żeby ta akceptacja nie przerodziła się w kiszenie strat