5 czerwca złożyliśmy pozew przeciw absolutorium dla prezesa zarządu i innych członków zarządu Pekao SA. Podważamy również prawidłowość i uczciwość sprawozdań finansowych za rok 2008, a także kilku innych uchwał ZWZ Pekao SA. Oto zarzuty, rozdział dotyczący korzyści zarządu i podsumowanie pozwu.
SPRAWOZDANIE FINANSOWE NIE ODDAJĄ RZECZYWISTEJ SYTUACJI BILANSOWEJ BANKU, BO:
* Nie wzięto pod uwagę tzw. Projektu Chopin, który utajniono przed rynkami finansowymi.
* Nie ujawniono strat Banku wynikających z błędnych wycen, na podstawie których dokonano fuzji z BPH.
* Brak rezerw na bezprawną (bez zgody KNF) wypłatę nadmiernej dywidendy w 2008.
* Nie podjęto rezerw na utratę wartości inwestycji na Ukrainie.
* Ukryto rzeczywiste korzyści zarządu.
* Niewłaściwie wyceniono instrumenty finansowe i pochodne.
* Niezgodnie ze stanem faktycznym amortyzowano aktywa składające się na system informatyczny.
* Zaniechano egzekucji zobowiązań wobec Stoczni Szczecińskiej - zarząd ukrywa, że naraził Stocznie na 100 milionów strat w wyniku sprzedaży asymetrycznych opcji walutowych.
* Brak rezerw na zobowiązania firmy deweloperskiej GTC.
* Działania na niekorzyść Banku poprzez inwestycję Xelion.
* Brak adekwatnych rezerw na spółkę Metropolis.
* Brak właściwego wyliczenia marży za usługi wykonywane przez Pekao na rzecz Grupy Unicredit w tym na rzecz Centrum Rozliczeniowego w Szczecinie.
UKRYTO RZECZYWISTE KORZYŚCI ZARZĄDU.
W Sprawozdanie z działalności Banku za 2008r., Zarząd Pekao przedstawia w punkcie 9 (Pozostały informacje) tabelę wartości wynagrodzeń, nagród lub korzyści („w pieniądzu, naturze lub jakiekolwiek formie”) wypłaconych lub należnych poszczególnym Członkom Zarządu Banku w 2008 r. Analogiczna tabela przedstawiona jest w sprawozdaniach za rok 2007.
Wszystko wskazuje na to, że tabele te nie zawierają pełnej informacji i podane dane są niestety zaniżone i nierzetelne.
* Podane dane z dwóch lat pozbawione są ciągłości i logiki. Według sprawozdań na rok 2007, Jan Krzysztof Bielecki otrzymuje wynagrodzenia i bonusy - wypłacone lub należne - w kwocie 1.417.000 zł. Jednak w sprawozdaniu za rok 2008 podano, że 1.700.000 zł. stanowią bonusy zapłacone w 2008r za rok 2007. Jakim cudem 1.700.000 zł. jest częścią kwoty 1.417.000 zł.? Sprzeczność matematyczna jest oczywista. Podobny brak logiki i wiarygodności budzą dane dotyczące innych członków zarządu w 2008 roku oraz latach poprzednich.
* Pan Jan Krzysztof Bielecki przyznał, że w ciągu 2008 roku, właśnie kiedy wybuchł kryzys finansowy sprzedał posiadane przez niego akcje Banku. W trakcie ZWZ, Prezes obłudnie podał jako pretekst potrzebę spłacenia kredytu udzielonego jemu przez Pekao SA na zakup tych akcji. Bez wątpienia, fakt udzielenia przez Bank kredytu Prezesowi stanowi korzyść materialną. Sprawozdanie nie przedstawiają w ogóle indywidualnego wykazu opcji menedżerskich wraz z terminami ich wypłat oraz udzielonych Członkom Zarządu kredytów. Podano jedynie salda początkowe i końcowe posiadanych akcji Banku, ale to tylko szczyt góry lodowej pozbawiony informacji o zdarzeniach w ciągu okresu rozrachunkowego.
* Dodatkowo zatajono wysokość wynagrodzenia prezesa Banku, Pana Jana Krzysztofa Bieleckiego jakie pobiera za zasiadanie w Radzie Dyrektorów Banku Unicredit. Tak, oto prezes Pekao najprawdopodobniej zarządzą Pekao będąc w finansowo uzależniony bezpośrednio od spółki dominującej Unicredit. Te domniemane okoliczności powinny wzbudzić zainteresowanie audytora banku, KNF, NBP i UOKiK.
* Brak osobowych wykazów kosztów reprezentacji oraz wyników kontroli tych kosztów przez Radę Nadzorczą. Osobowe koszty członków zarządu winny być upublicznione i ściśle kontrolowane wg standardów banków europejskich oraz wzorem standardów Parlamentu Wielkiej Brytanii i UE.
* Zastrzeżenia budzi fakt, że według zamieszczonej informacji włoscy członkowie zarządu Pekao SA wystawieni są na oczywisty konflikt interesów. Bank przyznaje wprost, że ich wynagrodzenia, bonusy i inne korzyści materialne pokrywane są bezpośrednio przez Bank Unicredit i dopiero na życzenie Unicredit refundowane przez Pekao. Z tej okoliczności wynika fakt, że taki system wynagradzania premiuje dbałość o interes spółki dominującej ponad interesem Banku Pekao SA.
* Na dodatek, system refakturowania włoskich członków Zarządu generuje dodatkowe koszty, w tym VAT, ZUS i inne świadczenia obowiązkowe pokrywane przez Pekao SA, co powoduje, że system ten jest o wiele droższy dla Pekao SA niż bezpośrednie zatrudnienie w Polsce, a nieetycznym jest, iż UniCredit nie zwraca różnicy.
PODSUMOWANIE POZWU
Meritum niniejszego pozwu jest niezwykle proste. Bank Pekao zawarł w 2005 i 2006 roku niekorzystne umowy z włoskim deweloperem Pirelli, które doprowadziły do systematycznych strat i drenażu finansowego Banku na przestrzeni od 2005 roku do chwili obecnej. Umowa Wspólników podpisana z Pirelli ma obowiązywać do 2031 roku i do tego czasu Bank niezmiennie ponosić będzie dalsze straty. Prezes Banku pośrednio potwierdził te fakty w swych wystąpieniach w trakcie ZWZ Pekao SA w Warszawie w dniu 5 maja 2009 roku. Na wielokrotnie zadawane pytania przez akcjonariuszy czy Umowa Wspólników lub część jej zapisów zostały w międzyczasie unieważnione, Prezes Banku nie odpowiedział bezpośrednio, kierował w zamian uwagę na sposoby jej wykonania w 2008 roku. Transakcje przelewu wierzytelności dokonane w 2008 roku przekraczają swoją wartością 1,2 miliarda złotych tj. 20 % kapitału zakładowego Banku. Możemy, więc mówić o transakcjach wielkiej wartości mających kluczowe znaczenie dla sytuacji finansowej Banku. Transakcje te podlegają bezwątpienia zapisom Umowy Wspólników. „Porozumienie Chopin” i Umowa Wspólników miały być bezprawnie utajnione przed rynkami publicznymi. Umowy te, decyzją Sądu, zostały przekazane w ręce akcjonariuszy, a następnie przedstawione zespołowi ekspertów po kierunkiem Wiceministra Finansów w czterech kolejnych rządach, współtwórcy systemu podatkowego w Polsce, Profesora Witolda Modzelewskiego. Opinie ekspertów nie pozostawiają wątpliwości: zarzuty akcjonariuszy oparte są na solidnych podstawach.
Pierwsze zarzuty sformułowane zostały przez akcjonariuszy w 2007 roku i dotyczyły wydarzeń z 2006 roku. Wniesiono pozwy do tut. Sądu. Rozstrzygnięcia powinny zapaść bezzwłocznie z racji wagi spraw jak i wymiaru finansowego zarzutów, zgodnie z idea sądu gospodarczego. Procedura sądowa przedłuża się w nieskończoność, a fakt nie przetłumaczenia kluczowych dowodów (koszty na wniosek sądu zadatkowane przez powoda) kompromituje wymiar sprawiedliwości i stawia pod znakiem zapytania jego bezstronność. W tym samym czasie oddawane są kolejne pola działania obecnemu zarządowi. Truizmem będzie stwierdzenie, że upływający bez efektów czas gra na rękę osobom, które podpisały niekorzystne umowy, a jest zabójczy dla Banku Pekao SA.
Biorąc pod uwagę, że sprawy sądowe przeciwko Pekao SA objęte zostały nadzorem Ministerstwa Sprawiedliwości, które przyznało, że niektóre z nich prowadzone były ze zwłoką, powód żywi głęboką nadzieję, że do rozpatrzenia niniejszego pozwu wyznaczony zostanie sędzia, który nie podejmował żadnych decyzji w sprawach XX GC 475/07 i XX GC 394/07. Powód głęboko wierzy, że tłumaczenie przysięgłe dokumentów powołanych w sprawie XX GC 379/07 zakończy się również niezwłocznie tak by mógł dołączyć te dokumenty w wersji polskiej do akt niniejszej sprawy.
Więcej na niekomercyjnym portalu:
unicreditshareholders.com/nowe...