Złoty ma się coraz gorzej. Przyspieszony trend osłabiania się naszej waluty jest widoczny od początku tygodnia. Dziś euro przebiło poziom 4,30 zł, a jeszcze w miniony w piątek kosztowało 4,16 zł. Efekt ostatnich zwyżek jest taki, że euro dochodzi do swoich dwuletnich maksimów. Z takiej sytuacji zadowoleni powinni być eksporterzy. Ale czy przełoży się to wymiernie na ich wyniki i lepsze postrzeganie przez rynek? Tu eksperci są ostrożni.
Umocnienie złotego dopiero pod koniec roku
Na razie wygląda na to, że euro przez jakiś czas pozostanie na wysokim poziomie, przez co firmy eksportujące swoje wyroby będą cieszyły się zwiększonymi przychodami i zyskami, o ile nie kupują surowców z importu.
– Złotówka jest rzeczywiście słaba i nie wygląda to dobrze. Pewnie kolejne dołki jeszcze się pojawią. Taka sytuacja może potrwać do listopada, a w czarnym scenariuszu przewiduję, że za euro trzeba będzie zapłacić 4,50 zł. Jednak pod koniec roku spodziewam się odbicia – ocenia Roland Paszkiewicz, dyrektor do spraw analiz CDM Pekao.
W tym tygodniu inwestorzy zagraniczni pozbywają się naszej waluty i to źle wróży to jej na przyszłość.
– Zagranica wyprzedaje złotego. Robi się niedobrze. Dziś na rynku nic specjalnego się nie dzieje, a złoty dalej traci. Nie można wykluczyć, że dojdzie do dalszego osłabienie. Poziomy 4,40-4,50 zł za euro nie są nierealne – ostrzega Przemysław Kwiecień, główny analityk DM XTB.
Nie wszyscy się zabezpieczają
Ostatnie ruchy na naszej walucie powodują, że wśród analityków powraca temat eksporterów jako potencjalny kierunek inwestycyjny.
– Sądzę, że właśnie osłabienie złotego może być dobrym tematem inwestycyjnym. Spółek, które mają profil eksportowy jest wiele. Jednak trzeba do nich podchodzić bardzo selektywnie i właściwie oceniać ich kondycję i potencjał – uważa Grzegorz Pułkotycki, dyrektor do spraw analiz DM BZ WBK.
Istotny wydaje się również aspekt, czy i jak spółki zabezpieczyły się przed ryzykiem kursowym. To sprawa indywidualna każdej z nich, ale są takie, które pomne wydarzeń z niefortunnymi zabezpieczeniami na opcjach walutowych, całkowicie zrezygnowały z jakichkolwiek zabezpieczeń. Jest nim chociażby Groclin.
– Około 70 proc. naszej produkcji trafia na eksport. Jednak nie stosujemy żadnych zabezpieczeń. Jak się okazało w przeszłości, nie są do końca skuteczne, a poza tym są kosztowne i obniżyłyby naszą rentowność – przyznaje Jerzy Pięta, rzecznik prasowy Groclinu.
W poprzednim kryzysie eksport się obronił
Zastanawiając się nad czynnikami za i przeciw, w kontekście tego czy warto postawić na eksporterów w sytuacji drożejącego euro, trzeba mieć na uwadze fakt, że światowa gospodarka hamuje, spada popyt i coraz trudniej będzie nam zaistnieć na zagranicznych rynkach.
– Stawianie takiej tezy, że w krótkim czasie eksporterzy dadzą sobie lepiej radę, jest trochę ryzykowne. Słabnący złoty może co najwyżej zrekompensować efekt malejących zamówień eksportowych. Firmy mogą realizować niższe wolumeny, ale przy wyższych marżach. Przy tej okazji warto powrócić do sytuacji z ostatniego kryzysu. W latach 2008 i 2009 kiedy mocno kulała światowa gospodarka i niestety niemiecka, która jest głównym odbiorcą naszych dóbr eksportowych, nasz eksport wcale się nie skurczył. Wtedy na przestrzeni tego okresu złotówka osłabiła się do euro o 20 proc. – podkreśla Roland Paszkiewicz.
Jeśli obecny trend na złotym utrzyma się dłużej, to z pewnością eksporterzy znajdą się na celowniku inwestorów, jednak trudno oprzeć się wrażeniu, że nadal ich poczynania będą w dużej mierze zależne od globalnych ruchów.
– 22-miesięczne minima na euro ładnie brzmią, ale to nie jest jeszcze czas na typowe inwestowanie pod eksporterów. Cały czas najważniejsze dla rynku są globalne czynniki – ocenia Marcin Kiepas z XTB.
