Po pierwszym kwartale, kiedy towary z 7-proc. stopą zwrotu znalazły się w czołówce (po akcjach i kryptowalutach) zestawienia klas aktywów IRR Quarterly, nie ma już śladu. II kwartał okazał się okresem minimalnych spadków DJCI.
Commodities są najbardziej niejednorodną klasą aktywów, stąd, zdaniem twórców opracowania, nie powinien dziwić fakt, że stopy zwrotu z poszczególnych składników indeksu były bardzo zróżnicowane.
– II kwartał okazał się świetny dla soft commodities, zdecydowanie zawiodły metale bazowe i gaz ziemny, złoto wybiło się z 7-letniego trendu bocznego, a pallad po raz kolejny potwierdził swoją pozycję na rynku kruszcowym – podsumowali wydarzenia na rynku towarowym autorzy IRR Quarterly.
Największe zyski odnotowali inwestorzy operujący w większości segmentów towarów agrorolniczych. Na pierwszy plan wysunęła się zwyżka ceny kukurydzy – w II kwartale wzrosła o 19,1 proc. Pokaźne, dwucyfrowe, zyski miały miejsce również w segmencie kawy (+15,8 proc.) oraz pszenicy (+15,2 proc.).
– Wpływ na wzrosty cen kukurydzy i pszenicy miały ulewy, jakie nawiedziły Stany Zjednoczone, zwłaszcza w regionie MidWestu, i towarzyszące im podtopienia upraw w ostatnich tygodniach. W efekcie notowania kukurydzy (ZC.F) wybiły się z trendu bocznego, zapoczątkowanego w 2014 roku – czytamy w IRR Quarterly.
W dwucyfrowym tempie, poza niektórymi soft commodities, rósł także pallad – jego cena zwiększyła się o 14,6 proc. w II kwartale, lecz narastająco za ostatnie 12 miesięcy wyniosła już 61,7 proc., czyniąc ten metal szlachetny bezkonkurencyjnym liderem na rynku towarowym, gdyż wicelider w tym okresie – kukurydza – mogła pochwalić się jedynie 18,2-proc. zwyżką. Najgorzej wiodło się w segmencie bawełny (-14,9 proc.), gazu ziemnego (-13,3 proc.) i miedzi (-7,6 proc.).
Kliknij, aby powiększyć
W ocenie analityków mBanku „utrzymujące się spadki cen gazu wciąż pozytywnie wpływają na marże producentów nawozów w Europie. Marże obecnie są na najwyższym poziomie od przełomu 2018/2019 roku oraz najwyżej od końca 2017 roku. Dodatkowo pozytywnie na popyt na nawozy wpływają rosnące ceny pszenicy i kukurydzy”.
W analizie stóp zwrotu na rynku towarowym w II kwartale zwracało uwagę słabe zachowanie cen metali bazowych – poza miedzią, spadała również wartość aluminium, ołowiu i niklu.
– Słabe zachowanie metali bazowych można tłumaczyć obawami inwestorów co do rozwoju sporu handlowego między Stanami Zjednoczonymi a Chinami. Po Osace zachowany został status-quo, co oznacza jedynie przedłużenie stanu niepewności, stąd metale bazowe DJCI w najbliższym czasie mogą się zachowywać równie słabo jak w II kwartale – podano w IRR Quarterly.
Analitycy ABN Amro zdecydowali się w czerwcu na rewizję w dół swoich prognoz, dotyczących koniunktury na rynku metali bazowych (aluminium, miedź, nikiel, cynk). Ich zdaniem „spadek tempa wzrostu gospodarczego na świecie, choć nie rodzący ryzyka recesji, powoduje mniejsze zapotrzebowanie na metale przemysłowe, a na rynku będzie panować słaba koniunktura, dopóki nie dojdzie do jednoznacznych rozstrzygnięć w ramach sporu handlowego amerykańsko-chińskiego”.
Niemniej, spoza grupy metali przemysłowych ujętych w raporcie, zwraca uwagę, zdaniem twórców IRR Quarterly, zachowanie rudy żelaza (TR.F), która weszła w silny trend wzrostowy.
– Mniej więcej od połowy 2018 roku ruda żelaza weszła w najsilniejszą od 2016 roku hossę. Początkowo wzrosty były spokojne, gdyż przez drugie półrocze 2018 cena zwyżkowała o ok. 10 proc., lecz 2019 rok pokazał prawdziwe oblicze siły trendu. Od początku roku ruda żelaza wzrosła o 58 proc., a w samym II kwartale o ponad 30 proc. Dla graczy typu momentum, to wciąż może być ciekawa alternatywa – wyjaśnili autorzy opracowania.
Ropa naftowa w II kwartale zniżkowała o 4,2 proc. – narastająco za ostatnie 12 miesięcy baryłka ropy Brent straciła 18,3 proc.
Dla rynku ropy naftowej istotny może okazać się rozwój sytuacji geopolitycznej w Zatoce Perskiej, gdzie narasta napięcie pomiędzy Stanami Zjednoczonymi a Iranem.
Analitycy Nordea Banku są zdania, że dalsza eskalacja napięcia wcale nie musi oznaczać wzrostu cen ropy naftowej. Jako uzasadnienie swojej opinii wskazują 2003 rok, kiedy w marcu doszło do inwazji koalicji międzynarodowej na Irak. Z ich obliczeń wynika, że wybuchowi wojny w Iraku towarzyszył spadek cen ropy naftowej i umocnienie się dolara.
Na 5 dni przed inwazją ceny ropy naftowej Brent zaczęła zniżkować z ok. 30 USD za baryłkę do ok. 24 USD 3 dni po jej rozpoczęciu. Dla odmiany US Dollar Index zwyżkował z ok. 96,5 pkt. na 5 dni przed inwazją do ok. 100,5 pkt. 3 dni po jej rozpoczęciu.
Rajd na rynku palladu trwa w najlepsze – w grudniu 2018 roku jego cena przewyższyła cenę złota, lecz zdaniem analityków ABN Amro metal ten ma najlepsze za sobą. Sądzą oni, że na koniec 2019 roku jego cena wyniesie 1.200 USD za uncję (1.000 USD na koniec 2020) i ponownie będzie niższa od złota, którego cenę prognozują na 1.400 USD/oz.
Złoto wybiło się w czerwcu z wieloletniego trendu bocznego od 2013 roku.
– Od schyłku maja do końca czerwca jego cena zwyżkowała o przeszło 9 proc., a przełamanie kilkuletniego oporu może zachęcać popyt do dążenia do ok. 1.600-1.700 USD, tyle, że jest to scenariusz, w którym świat wchodzi co najmniej na pogranicze recesji, jeśli nie lepiej, a ponadto dochodzi do poważnego zaostrzenia sytuacji geopolitycznej, więc, póki co, należy odłożyć go na półkę z napisem science fiction – uważają twórcy IRR Quarterly.
Stratedzy TD Securities uważają, że w najbliższym czasie złoto powinno dalej zyskiwać – oczekują osiągnięcia przez nie poziomu 1.485 USD. Ponadto, sądzą, że w obliczu redukowania podaży przez OPEC i łagodzenia polityki pieniężnej na świecie, cena ropy naftowej może rosnąć. Jednocześnie wskazali, że wojna handlowa, obejmującą Azję, tworzy trudne otoczenie dla metali bazowych, dlatego bank jest „niedźwiedzio” nastawiony do tego segmentu commodities, preferując wystawianie pozycji krótkich na niklu.
W ostatnim czasie, za sprawą sporu handlowego USA-Chiny, w mediach przewijało się pojęcie metali ziem rzadkich. To grupa 17 pierwiastków z grupy skandowców i lantanowców, z których wbrew pozorom nie wszystkie rzadko występują (np. cer i itr), lecz są trudne do wydobycia, a ich proces kopalny i ekstrakcji z rud jest nieobojętny dla środowiska. Są one wykorzystywane w produkcji m. in. dóbr high-tech –do wyrobu telefonów i urządzeń naręcznych, turbin wiatrowych, samochodów elektrycznych, skanerów medycznych czy sprzętu wojskowego.
W trakcie licytacji w ramach sporu handlowego Chiny, z których pochodzi 90 proc. amerykańskiego importu metali ziem rzadkich, miały zagrozić zakazem sprzedaży na rzecz USA.
Zdaniem majowego Scientific American, zapowiedź chińska, nawet jeżeli zostałaby wcielona w życie, nie miałaby groźnego wpływu na gospodarkę amerykańską. W ocenie magazynu zawsze można by było zwiększyć wydobycie w kalifornijskiej kopalni Mountain Pass, sięgnąć po dostawy z australijskiej Lynas Corp. czy liczyć na rozpoczęcie wydobycia z japońskiego szelfu oceanicznego.
– Naszym zdaniem Chińczycy mają w rękach jednak silną kartę przetargową. Proces zwiększania wydobycia metali ziem rzadkich czy uruchomienia nowych źródeł zawsze trwa, i to długo, a spełnienie groźby chińskiej oznaczałoby znaczne zakłócenia w łańcuchu wytwórczym. Poza tym, ciekawa byłaby reakcja społeczeństw z państw uprzemysłowionych, gdyby zwiększenie wydobycia wiązało się z poważnymi kosztami dla środowiska, a tak zawsze jest – wskazali autorzy IRR Quarterly.
