Patryk Pyka, analityk zespołu analiz i doradztwa inwestycyjnego DI Xelion.
Ponownie zatem powraca pytanie, czy w sytuacji ocieplenia relacji na linii USA-Chiny, ciężar konfliktu handlowego może przenieść się na Europę? W połowie maja europejskie parkiety świętowały odroczenie na pół roku decyzji o wprowadzeniu taryf celnych na import europejskich samochodów. Póki co, bazując na sugestiach m.in. komisarz C. Malmstrom można stwierdzić, że od tego czasu negocjacje nie posunęły się do przodu. Innym problemem jest kończąca się pięcioletnia kadencja Komisji Europejskiej, która uderza w decyzyjność jej obecnego składu i C. Junckera, uznawanego za autora poprzedniego „zawieszenia broni”.
Z wczorajszej euforii nie pozostało już za wiele, a na Starym Kontynencie panowały dziś mieszane nastroje. WIG20 rozpoczął notowania powyżej kreski, jednak szybko dostosował się do niemrawego otoczenia. Kolejne godziny sesji upłynęły pod znakiem mozolnego odbudowywania straconej pozycji, co ostatecznie doprowadziło do zamknięcia z zyskiem na poziomie 0,5 proc. Tym razem gorzej wypadła druga i trzecia linii spółek – mWIG40 zyskał 0,2 proc., a sWIG80 stracił 0,8 proc.
We wtorek OPEC oficjalnie ogłosił przedłużenie okresu cięć produkcji ropy do marca 2020 r. Nie wywołało to pozytywnej reakcji na notowaniach „czarnego złota”, ponieważ decyzja ta została już de facto podjęta na szczycie G-20. Największą niewiadomą pozostawało stanowisko Rosji, która wraz z państwami należącymi do kartelu utrzymuje limity produkcji od 2017 r. Uległość prezydenta Putina wydaje się być zastanawiająca, ponieważ projekt budżetu Rosji bazuje na założeniu ceny ropy na poziomie 40 USD/brk, dlatego też obecne poziomy są dla tego kraju w pełni satysfakcjonujące. Nie jest ponadto tajemnicą, że niższe ceny ropy naftowej nie tylko zwiększyłyby udział Rosji w rynku poprzez przyciągnięcie dawnych sojuszników Wenezueli i Iranu, ale także pomogłyby ograniczyć amerykańskie łupki.
Tymczasem oczekiwania dotyczące przyszłorocznego zbilansowania się rynku ropy naftowej prezentują się niekorzystnie, co fundamentalnie uzasadnia prolongowanie porozumienia. W najnowszych prognozach, najbardziej optymistyczne podejście prezentuje EIA, która zakłada globalną nadpodaż surowca na poziomie 100 tys. brk/d. Mniej optymistyczne wyliczenia dostarcza natomiast IHS Markit – w tym przypadku analitycy zakładają nadpodaż w wysokości 800 tys. brk/d, nawet w utrzymującym się scenariuszu braku ropy z Wenezueli oraz Iranu. W momencie pisania komentarza, cena baryłki ropy typu WTI traci 3,6 proc., a Brent 2,9 proc.
Komentarz posesyjny Domu Inwestycyjnego Xelion sp. z o.o. 2 lipca 2019 r.
Patryk Pyka, analityk zespołu analiz i doradztwa inwestycyjnego DI Xelion.
Opracowanie własne na podstawie danych opublikowanych w serwisach www.reuters.com, www.bloomberg.com, www.macronext.com, www.marektwatch.com, www.news.google.com, www.ft.com, www.bankier.pl, www.pb.pl, przy założeniu, iż powyższe dane są prawidłowe, pełne i nie wprowadzające w błąd, jednakże nie były one niezależnie zweryfikowane. Opracowanie ma charakter ogólny i nie może stanowić wyłącznej podstawy do podjęcia jakiejkolwiek decyzji inwestycyjnej przez jego odbiorcę.
Przedmiotowe opracowanie nie może być interpretowane jako rekomendacja Domu Inwestycyjnego Xelion Sp. z o.o. w rozumieniu art. 76 z dnia 29 lipca 2005 roku o obrocie instrumentami finansowymi. Dom Inwestycyjny Xelion Sp. z o.o. ani autor nie ponoszą odpowiedzialności za następstwa decyzji inwestycyjnych podjętych na podstawie informacji i opinii zawartych w niniejszym opracowaniu, o ile przy ich sporządzaniu dołożono należytej staranności.
