Co dalej z rynkami akcji, surowców i walut – 10 prognoz Marcina Kiepasa

Indeksy

– Silny atak na spółki z WIG20 sugerować może dwie rzeczy: 1) grę pod zapadające we wrześniu kontrakty terminowe na WIG20, 2) wejście krótkoterminowego kapitału spekulacyjnego. Jeżeli uwzględnimy, że rosną też inne rynki wschodzące oraz surowce, to drugi scenariusz staje się bardziej prawdopodobny. Oczywiście martwi szerokość rynku (małe i średnie spółki stoją), ale to nie powinno przeszkadzać w kontynuacji wzrostów we wrześniu.

– Giełdom w Paryżu i Frankfurcie ciąży drogie euro (chociaż w danych makro tego negatywnego wpływu nie widać). Teraz zaś dodatkowo GPW (a właściwie tylko spółkom z WIG20) pomagają drożejące surowce (np. miedź) i poprawa sentymentu na rynkach wschodzących.

– Po ostatnich wzrostach jestem sporym optymistą. Zakładam, że wzrosty będą kontynuowane również we wrześniu, natomiast pogorszenie koniunktury przyjdzie dopiero pod koniec roku. Obecnie zakładam, że na koniec 2017 r. WIG20 będzie miał wartość 2.630 pkt., WIG 69.700 pkt., a sWIG80 17.000 pkt. Jednak wrócę do obozu niedźwiedzi, gdyby na początku września WIG20 zamiast atakować 2.600 pkt. wrócił poniżej 2.400 pkt.

– W najbliższych 6 miesiącach będzie ciekawie na rynkach finansowych. Oczekuję m.in. jesienią nowych rekordów na giełdach w USA i Polsce, wzrostów cen surowców, szczytu na EUR/USD. Końcówka roku zaś powinna upłynąć pod znakiem dominacji na rynkach tematów politycznych, co będzie psuć nastroje.

Wzrost udziału drobnych inwestorów w obrotach na GPW

– Poziom emocji nie jest tak duży, żeby mówić o redystrybucji akcji do giełdowej drobnicy. Dlatego wzrost udziału inwestorów indywidualnych raczej interpretowałbym teraz jako sygnał, że po kilku miesiącach słabości wreszcie mocnej do góry ruszy sWIG80.

Stopy procentowe w USA

– Obecnie problemem Fed jest to, że inflacja przestała rosnąć, płace pomimo silnej poprawy na rynku pracy niewiele się zmieniają, a osłabienie dolara nie dało kopa gospodarce USA. Stąd też polityka wait and see jest właściwa.

Złoty

– Złotego wzmacniał 1) silny wzrost gospodarczy, 2) dobre wyniki budżetu, 3) dobra koniunktura na świecie, 4) brak ujawnionego wpływu czynników politycznych (spór rządu z KE). Dodatkowo w przypadku USD/PLN, GBP/PLN i CHF/PLN ważnym elementem było słabe zachowanie poszczególnych walut.

CHF/PLN

– Popatrzmy na wykres CHF/PLN. A tam widzę zakończoną w tym miesiącu falę spadkową, która swój początek miała w grudniu 2016 r. Dlatego niżej niż 3,6765 zł w tym roku już raczej nie będzie, a pod koniec roku może być 3,85 zł.

USD/PLN

– Dolar obecnie nie ma dobrej passy. Dlatego pewnie będzie jeszcze tańszy. Ale z drugiej strony skala jego wyprzedaży też już powoli zaczyna być przesadzona. Stąd też na USD/PLN jesteśmy raczej bliżej dołka niż dalej.

Złoto

– Sytuacja na rynku złota od wczoraj stała się dość oczywista. Przełamanie 1.300 USD oznacza wybicie górą z 5-miesięcznej konsolidacji. AT sugeruje wzrosty do 1.400 USD. Pierwszy poważny opór znajduje się jednak na 1.374,7 USD (max z 11 lipca 2016). I to w tej chwili jest dla mnie cel dla złota. Układ sił się zmieni, gdy złoto ponownie spadnie poniżej 1.300 USD.

Funt

– Rynek wie o Brexicie, ale po pierwsze nie zna wszystkich konsekwencji (wiele zależy od negocjacji), a po drugie, te konsekwencje będą ujawniać się w czasie. Jeżeli dodać do tego oddalające się prawdopodobieństwo podwyżki stóp proc. przez BoE, to osłabienie funta jest zrozumiałe.

EUR/USD

– Wybicie EUR/USD powyżej 1,20 to mocny sygnał. Pierwszy opór to 1,2210, czyli 50 proc. zniesienie spadków z okresu maj 2014 – marzec 2015. I jest on do osiągnięcia jesienią. Scenariusz optymistyczny zakłada zaś wzrost do 1,2475. To poziom wyznaczony przez minimalny zasięg wybicia EUR/USD z 1,5-rocznej konsolidacji. Ten poziom trudno mi sobie wyobrazić w tym roku.

Miedź

– Fundamentalnie trudno uzasadnić już wzrosty ceny miedzi. Technicznie jednak sytuacja wygląda bardzo byczo. Po tym jak w listopadzie 2016 r. została przełamana linia bessy, w lipcu została wyrysowana formacja oRGR. Cel to 8.100 USD. Aż trudno uwierzyć, że poziom ten może być osiągnięty. W krótszym terminie celem są okolice 7.200 USD, czyli opór tworzony przez górne ograniczenie rocznego kanału wzrostowego oraz lokalny szczyt z lipca 2014 r.