Spośród rodziny indeksów rynku długu obliczanych przez BofAML (w dolarze), najwyższe stopy zwrotu z zapewniły amerykańskie obligacje o wysokim oprocentowaniu – indeks BofAML US High Yield Master II Total Return Index zyskał w I kwartale 2019 roku przeszło 7 proc., w efekcie przyczyniając się do zniwelowania narastających za 12 miesięcy strat (na koniec marca br. 12-miesięczna stopa zwrotu z tego indeksu wyniosła 5,7 proc.).
W czołówce pod względem stóp zwrotu znalazły się również obligacje korporacyjne emerging markets – stopa z indeksu BofAML dla długu z rynków wchodzących o ratingu BB1-BB3 wyniosła 5,8 proc. (5,1 proc. narastająco za 12 m-cy), a dla długu z rynków wschodzących z regionu LATAM 5,7 proc. (3,9 proc. narastająco za 12 m-cy). Wszystkie indeksy rynku długu korporacyjnego ujęte w raporcie wygenerowały dodatnie stopy zwrotu.
Wpływ na koniunkturę na rynku długu miały „gołębie” zapowiedzi Jerome Powella. Szef Fedu zasygnalizował, że w tym roku nie należy się spodziewać kolejnych podwyżek stóp procentowych w USA. Zdaniem twórców IRR Quarterly, złagodzenie oczekiwań Fed co do prowadzenia polityki monetarnej najwyraźniej zaskoczyło inwestorów, którzy spodziewali się kontynuacji podwyżek w 2019 roku, a nawet w 2020 roku. Powszechne były oczekiwania, że dojdzie do dalszego wzrostu rentowności (spadku cen długu) i rozszerzanie spreadów kredytowych.
Styczniowe sygnały wysyłane przez Powella zmieniły zasady gry. Okazało się, że pesymizm inwestorów co do perspektyw papierów dłużnych był przesadzony, a skoro ryzyko podwyżek zostało odsunięte w czasie, to nadszedł czas spadku rentowności obligacji, co przełożyło się na kilkuprocentowe zyski z takich inwestycji w I kwartale 2019 roku.
Kliknij, aby powiększyć.
Na najnowszej liście top picks dla instrumentów dłużnych analitycy JP Morgan Asset Management umieścili m.in. dług emerging markets w walutach lokalnych oraz obligacje o ratingu BBB. Nie spodziewają się oni recesji w 2019 roku ani na początku 2020 roku. Prawdopodobieństwo wystąpienia recesji oceniają na 10 proc. Ich zdaniem, najbardziej prawdopodobne są dwa scenariusze – oba w ramach późnego cyklu ekspansji. Najbardziej prawdopodobny według JP Morgan (45 proc. prawdopodobieństwa) jest scenariusz Above Trend, gdy gospodarka światowa rozwija się w tempie powyżej 3,5 proc. przy stopie inflacji powyżej 2 proc. Nieco niższe prawdopodobieństwo (40 proc.) cechuje scenariusz zatytułowany Sub Trend, w którym światowa gospodarka rozwija się w tempie 2-3,5 proc., a inflacja utrzymuje się w przedziale 0-2 proc.
Różnica stóp procentowych pomiędzy obligacjami amerykańskimi a pozostałymi z państw rozwiniętych (głównie Euroland czy Japonii) utrzymuje się, co jest czynnikiem wspierającym napływy kapitału do Stanów Zjednoczonych, a stopy zwrotu z rynku wspomaga dodatkowo wzmacniający się dolar. Zgodnie z Bloomberg Barclays Global Aggregate Negative Yield Index 20 proc. długu skarbowego o ratingu inwestycyjnym, wartego łącznie 10,3 bln USD, ma ujemne rentowności – przykłady: Niemcy, Szwajcaria i Japonia.
Pod koniec marca doszło do inwersji krzywych rentowności między amerykańskimi obligacjami skarbowymi o 3-miesięcznym i 10-letnim terminie zapadalności. Zdaniem autorów IRR Quarterly, jest to sygnał, mający wpływ na oczekiwania inwestorów, o wiele bardziej znaczący niż odwrócenie krzywych pomiędzy długiem o podobnej zapadalności (3 i 5-letnim), do którego doszło w IV kwartale 2018 roku. W ich ocenie część inwestorów może jeszcze czekać na odwrócenie się uznawane powszechnie za najbardziej wiarygodne, czyli pomiędzy papierami skarbowymi o zapadalności 3 i 10 letniej, które jeszcze nie miało miejsca.
Zagadką dla rynków, na co wskazują analitycy Raymond James, jest fakt, że pierwsze inwersje krzywych pojawiły się w tym cyklu gospodarczym, zapoczątkowanym w grudniu 2015 roku, po około 3 latach od rozpoczęcia przez Fed zaostrzania polityki stóp procentowych za oceanem. W ostatnich 3 cyklach gospodarczych odwrócenia krzywych pojawiały się średnio po już około 1,5 roku.
Jednocześnie analiza dotychczasowych prawidłowości pomiędzy inwersją krzywych a wejściem gospodarki amerykańskiej w recesję w sferze realnej dostarcza wniosków, że odwrócenie krzywych, zdaniem Raymond Jones, poprzedza średnio o 1,5-3 lata spadek tempa PKB.
