Środowy optymizm na rynkach akcji to zasługa świetnych odczytów wymiany handlowej Państwa Środka. Z najnowszego raportu wynika, że w marcu chiński eksport wzrósł o 18,7 proc. Analitycy spodziewali się poprawy na tym polu tylko o 14,9 proc. Natomiast import spadł o zaledwie 1,7 proc. r/r wobec oczekiwanego regresu na poziomie blisko 5 proc. To najlepsze dane od lutego ubiegłego roku. Według raportu, w ubiegłym miesiącu import miedzi do Chin wyniósł 570 tys. ton, co jest rekordowym wynikiem i zwyżką aż o 35,7 proc. w relacji do lutego oraz o 39 proc. w ujęciu r/r. W całym pierwszym kwartale tego roku import czerwonego metalu do Państwa Środka wzrósł o 30 proc. do 1,43 mln ton.
Eksperci zwracają jednak uwagę, że poziom chińskich zapasów miedzi jest wysoki, co w kolejnych miesiącach może negatywnie przełożyć się na import tego surowca do Państwa Środka. Teraz rynek czeka na wyliczenie PKB w Chinach w I kwartale. Publikacja nastąpi w piątek, a prognozy mówią o wzroście na poziomie 6,7 proc.
Na fali optymistycznych doniesień z Chin kurs miedzi odbija i próbuje wrócić na wzrostowe tory z I kwartału. Następstwem tego jest kilkuprocentowy wzrost notowań akcji KGHM, które także na początku II kwartału znalazły się w defensywie. Dodatkowo wzrost okraszony jest najwyższymi obrotami na rynku. Jednak analitycy ostrożnie oceniają perspektywy inwestycyjne KGHM i miedzi.
– Środowe dane z Chin niewiele zmieniają w sytuacji fundamentalnej miedzi. Jednocześnie nie zmieniam swojego podejścia do KGHM i nadal zalecam sprzedaż tych akcji z ceną docelową na 46 zł. Jeszcze kilka dni temu notowania miedzi liczone w złotych zbliżyły się do wieloletniego dołka. Ostatnio lekko odbiły. Niemniej na 2016 rok prognozuję średnią cenę dla miedzi na poziomie 4.500 USD/t. przy założeniu, że dolar będzie kosztował 4 zł (18.000 zł/t). Obecna cena jest zbliżona do moich oczekiwań. W tym roku srebro trochę odbiło, ale wzrost zneutralizowało osłabienie dolara. Oczekujemy, że KGHM wypracuje w 2016 roku około 3,5 mld zł na poziomie EBITDA wobec 4,7 mld zł oczyszczonej EBITDA z 2015 r. Skłaniałbym się ku temu, że spółka nie wypłaci w tym roku dywidendy. Druga fala odpisów stanowi dobry pretekst, aby takiej dywidendy nie wypłacać. Z pewnością gotówka przydałaby się w spółce. Jeśli chodzi o spekulacje medialne na temat obniżenia podatku od kopalin o 1/3, to jestem sceptycznie do tego nastawiony. Założone mniejsze wpływy do budżetu z podatku od wydobycia mogą być podyktowane otoczeniem makro i założeniem niższych wolumenów wydobycia. – ocenia Tomasz Kuciński, analityk Pekao IB.
>> Dołącz do dyskusji na temat sytuacji fundamentalnej KGHM Polska Miedź
(Źródło: Raiffeisen Brokers)
W tym tygodniu analitycy Credit Suisse obniżyli cenę docelową akcji KGHM do 48 zł z 53 zł i podtrzymali dla nich zalecenie poniżej rynku. Ich zdaniem, portfolio projektów KGHM pociąga za sobą znaczne nakłady inwestycyjne w ciągu najbliższych 3-4 lat, co oznaczałoby bliskie zeru lub negatywne przepływy pieniężne do 2020 roku. Biuro ocenia, że jest mało prawdopodobne, aby rynek płacił za długoterminowe perspektywy wzrostu, skupiając się raczej na cenach miedzi i generowaniu przepływów pieniężnych w krótkim terminie. W całym 2015 r. KGHM zanotował 2,788 mld zł straty na poziomie jednostkowym i 5,012 mln zł straty na poziomie skonsolidowanym. Rok wcześniej było to odpowiednio 2.414 mln zł i 2.450 mln zł zysku. Na wyniku finansowym zaważyły także odpisy z tytułu utraty wartości aktywów, bez których grupa osiągnęłaby zysk na poziomie 1,9 mld zł. KGHM International pokazał w 2015 r. blisko 7,7 mld zł straty netto. Cash flow operacyjny grupy spadł z 4,85 mld zł do 4,16 mld zł.
– W naszej ocenie KGHM powinien pokazać słabe wyniki za I kwartał 2016 r. Polskie aktywa powinny pokazać zysk, choć dużo mniejszy niż 500 mln zł z analogicznego okresu 2015 r. Natomiast zagraniczne aktywa pokażą stratę, która może przewyższyć zyski wypracowane w kraju. Na rynku miedzi mamy iluzoryczną poprawę, nie wiać fundamentalnej poprawy, a w Chinach nie widać wzrostu popytu. Do tego w tym i kolejnym roku spodziewamy się wzrostu podaży miedzi, co będzie miało związek z otwieraniem nowych kopalń i ekspansją istniejących. – ocenia Tomasz Duda, analityk Erste Securities.
Nie zważając na problemy, żwawe odbicie kontynuują też akcje Jastrzębskiej Spółki Węglowej (JSW). Trzymiesięczna stopa zwrotu sięga już +65 proc. We wtorek analitycy DM BZ WBK podnieśli rekomendację dla giełdowej kopalni z trzymaj do kupuj, a cenę z 10 zł do 15,60 zł. Nadal jednak sytuacja finansowa JSW i otoczenie są dalekie od komfortowych. W środę wiceminister energii Grzegorz Tobiszowski podtrzymał w Sejmie wcześniejsze zapowiedzi dotyczące dezinwestycji części aktywów z grupy kapitałowej JSW. Potwierdził, że giełdowa kopalnia pozyska z tych działań ponad 1 mld zł gotówki. Kopalnia ma za sobą trudny rok, który zamknęła stratą netto w wysokości 3,165 mld zł wobec 657 mln zł na minusie w 2014 r. Sam IV kwartał zeszłego roku przyniósł ponad 2,5 mld zł na minusie. Tak gigantyczna strata jest także w dużej mierze wynikiem odpisów aktualizacyjnych. >> Zobacz omówienie raportu JSW za 2015 rok
– Dla JSW zakładamy odbicie w perspektywie najbliższych 2-3 kwartałów. W Chinach spekulanci windują ceny stali, co pomaga odbijać cenom surowców, na które popyt jest uzależniony od koniunktury w branży stalowej. Dzięki temu rośnie cena węgla koksującego. W naszej ocenie, wyniki JSW za I kwartał 2016 r. będą słabe. Poprawy oczekujemy w III kwartale tego roku. Jeśli chodzi o Bogdankę to z perspektywy mniejszościowych akcjonariuszy kluczowa będzie strategia głównego udziałowca. Dopóki jej nie poznamy, to ciężko o ocenę spółki. – ocenia Tomasz Duda, analityk Erste Securities.
(Źródło: Raiffeisen Brokers)
Notowania Bogdanki odbijają nieco wolniej. Tu ostatnia rekomendacja pochodzi z Pekao IB, które obniżyło cenę docelową akcji lubelskiej kopalni z 61 zł do 41,70 zł, lecz zalecenie nadal brzmi trzymaj. Bogdanka zakończyła miniony rok na minusie, co w dużej mierze wynikało z dokonania odpisów. W całym 2015 r. strata netto wyniosła 279,6 mln zł wobec 272,4 mln zł zysku z 2014 r. Przychody spadły o 6,4 proc. do 1,885 mld zł. Bogdance udało się poprawić cash flow operacyjny z 712,9 mln zł do 729,6 mln zł. Na koniec grudnia przyrosły też środki pieniężne do 262 mln zł wobec 195,5 mln zł. Spółka szykuje aktualizację strategii, w której uwzględni nową politykę dywidendową.
– Mamy znaczące odbicie na surowcach przemysłowych, szczególnie ropie naftowej. Odbicie cen może być również widoczne na cenach węgla, choć dla notowań węgla koksującego pewnym zagrożeniem jest słaba koniunktura na rynku stali w Chinach. Należy zauważyć, że JSW jest bardzo wrażliwa na zmiany cen węgla koksującego i teoretyczny 10-proc. wzrost notowań będzie oznaczał dużo silniejszy potencjalny efekt wzrost wyceny spółki. W Bogdance ważna będzie strategia głównego udziałowca – Enei. Oczekujemy, że w 2016 roku powinno dojść do wzrostu udziału rynkowego Bogdanki w krajowym rynku dostaw miałów węglowych na potrzeby energetyczne. W średnim i długim terminie Bogdanka powinna odzyskać wolumeny utracone w 2015 roku na krajowym rynku i prawdopodobnie docelowo znacznie je zwiększy. – ocenia Maciej Bobrowski, dyrektor działu analiz DM BDM.
