Fot. fb/Ministerstwo Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej
– Krótko mówiąc: poluzowanie polityki fiskalnej. Nie jest to mała skala poluzowania. Sama waloryzacja świadczenia ‚Rodzina 500+’ oznaczać będzie transfer do sektora prywatnego rzędu 24 mld zł. Pozostałe dwa rozwiązanie także dodadzą ‚małe’ kilka miliardów. Ostatecznie więc możemy mówić o stymulacji fiskalnej rzędu ~1 proc. PKB. Nie jest to mało, zwłaszcza że nadejść ma ona w okresie bardzo wysokiej, choć na razie opadającej, inflacji. Poza tym znaczna część tych świadczeń skierowana będzie do osób z wysoką krańcową skłonnością do konsumpcji. To oznacza, że pokaźna część tych środków będzie najpewniej wydana w dość krótkim czasie – czytamy w raporcie codziennym banku.
Na odbywającej się w weekend konwencji wyborczej Prawa i Sprawiedliwości zapowiedziano podniesienie świadczenia „Rodzina 500+” do 800 zł, począwszy od przyszłego roku. Ponadto ogłoszono chęć jak najszybszego odejścia od płatności za autostrady zarządzane przez państwo, a w przyszłym roku również za te zarządzane prywatnie. Ostatnią propozycją PiS było zniesienie opłat na leki dla osób poniżej 18. i powyżej 65. roku życia, przypomniano.
– Poza tym otwiera to jeszcze jedno duże ryzyko: waloryzację świadczeń stałych. Nie jest tajemnicą, że indeksacje świadczeń nominalnych w środowisku wysokiej inflacji są bardzo niebezpiecznym zjawiskiem. Prowadzić one bowiem mogą do utrwalenia się obecnych tendencji inflacyjnych. To z kolei oznacza odkotwiczanie się oczekiwań inflacyjnych i przystosowanie społeczeństwa do operowania w nowym reżimie makroekonomicznym. Z tego punktu widzenia świadczenia stałe mają tę przewagę, że z okresu na okres stają się mniejszym obciążeniem dla budżetu, a więc generują mniejszy transfer fiskalny. W czasach takich jak dzisiejsze można powiedzieć, że stanowią one automatyczne stabilizatory dla procesów cenotwórczych. Ich ‚ruszenie’ sprawia, że zaczynają zachowywać się podobnie jak świadczenia waloryzowane z mocy ustawy (np. emerytury) – czytamy dalej.
